Aegyptosaurus
| Autor: | Korekta: |
| Łukasz Czepiński | Krzysztof Lichota |
| Aegyptosaurus (egiptozaur) | |
|---|---|
| Długość: | 15 m |
| Masa: | 7 t |
| Miejsce występowania: | Egipt - Marsa Matruh
?Niger - Agadez i Tahoua |
| Czas występowania | 99-93,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa egiptozaura. Autor: Felipe A. Elias. [1] | |
Wstęp
Aegyptosaurus to słabo poznany dinozaur długoszyi (zauropod). Jest prawdopodobnie mniejszym krewnym południowoamerykańskiego Argentinosaurus. Gdy żył Aegyptosaurus, Afryka i Ameryka Południowa były połączone, więc dinozaury mogły ewoluować w podobnych warunkach i migrować.
Rodzaj wraz z gatunkiem typowym A. baharijensis został opisany przez niemieckiego uczonego, Stromera, w 1932 roku. Wszystkie jego szczątki zostały odnalezione jeszcze przed 1939 rokiem na terenie Egiptu i być może Nigeru.
Materiał kopalny i budowa
Holotyp 1912VIII61 to 3 kręgi ogonowe, częściowa łopatka i 9 kości kończyn. Niestety w roku 1944 szczątki te zostały zniszczone podczas bombardowania przez Królewskie Siły Powietrzne (RAF) podczas II wojny światowej w Monachium.
Materiał wstępnie przypisany (Stromer, 1933): niezidentyfikowany kręg (1912VIII66), 2 możliwe kręgi szyjne (1912VIII67) i izolowanym kręgu ogonowym (1912VIII65). Wg Mortimera (DML) powinno się te przypisane szczątki uznać za Titanosauria incertae sedis.
Wg Bervoetsa (DML) na egiptozaura składał się wyłącznie holotyp, który został zniszczony. Ponadto niepotwierdzone źródła wspominają o trzech lokalizacjach tego dinozaura w Nigerze.
W budowie kostnej przedstawia małe różnice w porównaniu do innych tytanozaurów, jak żyjący obok niego Paralititan.
Systematyka
Przez zniszczony materiał kopalny diagnoza i klasyfikacja tego zauropoda jest trudna. Upchurch i in. (2004) uważają go za przedstawiciela tytanozaura o niepewnej dokładnej klasyfikacji (incertae sedis). Nieoficjalnie Mickey Mortimer na swojej stronie uważa go za przedstawiciela Lithostrotia - bardziej zaawansowanych tytanozaurów.
Paleoekologia
Aegyptosaurus zamieszkiwał obszary strefy pływowej, porośnięte wysoką roślinnością namorzynową. Były to zielone tereny, poprzecinane meandrującymi rzekami, pełne jezior i rozlewisk – istna oaza, gdyż wewnątrz kontynentu panował klimat gorący i suchy.
Jak wszystko wskazuje, był on mniejszych rozmiarów od Paralititan, który się nią pożywiał. Egiptozaur zapewne żerował wśród niższej roślinności, przez co te dwa zauropody nie konkurowały bezpośrednio o pokarm.
Tereny te zamieszkiwało prócz niego wiele zwierząt, takie jak: ryby (liczne rekiny, ryby dwudyszne), płazy (reprezentowane przez liczne żaby), żółwie, plezjozaury, pterozaury (Alana, Coloborhynchus), łuskonośne, krokodylomorfy (Laganosuchus, Stomatosuchus) oraz pozostałe 4 gatunki dinozaurów: teropody Bahariasaurus, Carcharodontosaurus i Spinosaurus (tych dwóch pierwszych z pewnością mógł się obawiać) oraz wspomniany już zauropod Paralititan.
Etymologia
Aegyptosaurus znaczy "egipski jaszczur". Z kolei epitet gatunkowy baharijensis pochodzi od miejsca znalezienia jego szczątków - oazy Baharija, od której wzięła się nazwa formacji.
Spis gatunków
| Aegyptosaurus | Stromer, 1932 |
|---|---|
| A. baharijensis | Stromer, 1932 |
Bibliografia
Smith, J.B.; Lamanna, M.C.; Lacovara, K.J.; Dodson, P.; Smith, J.R.; Poole, J.C.; Giegengack, R.; and Attia, Y. (2001) "A Giant sauropod dinosaur from an Upper Cretaceous mangrove deposit in Egypt". Science 292 (5522): 1704–1706. doi:10.1126/science.1060561. PMID 11387472
Upchurch P., Barrett P. M., Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press
http://dml.cmnh.org/2001Jun/msg00002.html
http://dml.cmnh.org/1996Nov/msg00624.html
http://home.comcast.net/~eoraptor/Sauropodomorph%20cladogram.html
http://paleodb.org/cgi-bin/bridge.pl?a=checkTaxonInfo&taxon_no=38681&is_real_user=1
Paul G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford
