Aepyornithomimus

Autor:	Korekta:
Kamil Kamiński	Maciej Ziegler

---

Aepyornithomimus (epjornitomim)
Długość:	?
Masa:	?
Miejsce występowania:	Mongolia - Ajmak południowogobijski (formacja Djadochta)
Czas występowania	89,3-83,5 Ma późna kreda (kampan)
Systematyka	Dinosauria Theropoda Tetanurae Coelurosauria Ornithomimosauria Ornithomimidae
Rekonstrukcja. Autor: Masato Hattori. Źródło: Tsogtbaatar i in., 2017 [2].
Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":3,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[],"imageoverlays":null}

Wstęp

Aepyornithomimus był przedstawicielem ornitomimozaurów zamieszkującym tereny dzisiejszej Mongolii w późnej kredzie. Znany jest tylko z jednego okazu, obejmującego fragmentaryczną kończynę tylną. Został nazwany i opisany w 2017 r. przez zespół paleontologów, któremu przewodził Chinzorig Tsogtbaatar. Może on być formą pośrednią między bazalnymi a zaawansowanymi ornitomimozaurami.

Etymologia

Nazwa Aepyornithomimus nawiązuje do olbrzymiego nielotnego ptaka - mamutaka (Aepyornis), ze względu na podobieństwo w budowie stóp. Drugi człon - mimus języku łacińskim oznacza „naśladowca” lub „udający”. Epitet gatunkowy odwołuje się do miejsca znalezienia szczątków.

Materiał kopalny

Holotyp to niekompletny szkielet oznaczony numerem katalogowym MPC-D 100/130. Obejmuje on lewą stopę wraz z kością skokowa, piętową i dalszą częścią trzeciej kości stępu (ang. tarsus). Obecnie okaz ten znajduje się w Instytucie Paleobiologii i Geologii Mongolskiej Akademii Nauk.

Budowa i paleobiologia

Szczątki Aepyornithomimus, choć nieliczne, pozwalają na odróżnienie go od innych ornitomimidów. Cechował się on nierówno rozwiniętą parą dołów na tylnej krawędzi trzeciej kości stępu, masywną dalszą głową stawową (ang. articular caput) drugiej kości śródstopia, proksymalno-brzusznie zaokrąglonym grzebieniem na paliczku stopy II-I, wydłużonym czwartym palcem stopy oraz wydłużonymi pazurami tylnych kończyn.

Kosci śródstopia. Źródło: Tsogtbaatar i in., 2017 [1].

Aepyornithomimus zapewne był szybkobiegającym, ptakopodobnym wszystkożercą. W przeciwieństwie do większości swoich krewniaków, żył on w środowisku półpustynnym. Jest to pierwszy tak wyraźny dowód, że ornitomimidy dysponowały znacznymi zdolnościami adaptacyjnymi i potrafiły przystosować się do różnych warunków.

Spis gatunków

Aepyornithomimus	Tsogtbaatar, Kobayashi, Khishigjav, Currie, Watabe i Rinchen, 2017
A. tugrikinensis	Tsogtbaatar, Kobayashi, Khishigjav, Currie, Watabe i Rinchen, 2017

Bibliografia

Tsogtbaatar, C., Kobayashi, Y., Khishigjav, T., Currie, P.J., Watabe, M., Rinchen, B. (2017). "First Ornithomimid (Theropoda, Ornithomimosauria) from the Upper Cretaceous Djadokhta Formation of Tögrögiin Shiree, Mongolia". Scientific Reports. 7: Article number 5835. doi:10.1038/s41598-017-05272-6