Antarctopelta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „<small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Jakub Starzyński | Maciej Ziegler Marcin Szermański |} </small> -...”)
 
m (Lokalizacja)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<small>
+
{{DISPLAYTITLE:''Antarctopelta''}}
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk"
+
{{Opis
| Autor:
+
|Autor                 = [[Jakub Starzyński]], [[Paweł Konarzewski]]
| Korekta:
+
|Korekta                = [[Maciej Ziegler]], [[Marcin Szermański]]
|-
+
|nazwa                  = ''Antarctopelta'' (antarktopelta)
| [[Jakub Starzyński]]
+
|długość                = 4 m <ref>Soto-Acuña i in., 2021</ref>
| [[Maciej Ziegler]]
+
|wysokość              =
[[Marcin Szermański]]
+
|masa                  =
|}
+
|dieta                  = roślinożerny
</small>
+
|miejsce                = [[Antarktyda]] - Wyspa Jamesa Rossa
 
+
<small>([[formacja]] [[Snow Hill Island]])</small>
----
+
|czas                  = {{Występowanie|76|75}}
 
+
ok. 76-75 [[Ma]]<br>
{| class="wikitable" style="text-align:left" align="left"
+
<small>[[późna kreda]] ([[kampan]])</small>
! colspan=2 | ''Antarctopelta'' (antarktopelta)
+
|systematyka            =
|-
+
[[Dinosauria]]
! '''Długość''':
 
| 4 m
 
 
 
|-
 
! '''Masa''':
 
| 900 kg
 
 
 
|-
 
! '''[[Lokacje|Miejsce występowania]]''':
 
| [[Antarktyda]] - Wyspa Jamesa Rossa
 
 
 
<small>([[formacja Santa Marta]])</small>
 
|-
 
! '''[[Czas|Czas występowania]]'''
 
| 74-70 Ma
 
 
 
<small>późna [[kreda]] ([[kampan]])</small>
 
|-
 
! '''Systematyka'''
 
| [[Dinosauria]]
 
  
 
[[Ornithischia]]
 
[[Ornithischia]]
Linia 42: Linia 22:
 
[[Ankylosauria]]
 
[[Ankylosauria]]
  
? [[Nodosauridae]]
+
[[Parankylosauria]]
|-
+
|grafika                = Antarcopelta.jpg
| colspan=2 |[[Plik:Antarctopelta.jpg|400px|]]
+
|podpis                = Rekonstrukcja przyżyciowa ''Antarctopelta''. Autor: Levi B. Martinez-Reza [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Antarcopelta.jpg]
<small>Rekonstrukcja przyżyciowa antarktopelty. [http://www.nhm.ac.uk/resources/nature-online/life/dinosaurs/dino-directory/colour/src/Antarctopelta.jpg]</small>
+
|PorównanieGrupa        =
|}
+
|PorównanieDługość      =
 
+
|mapa                  =
 +
<display_points type="terrain" zoom=4>
 +
-63.926666,  -57.814167 ~ formacja [[Santa Maria]], Wyspa Jamesa Rossa, [[Antarktyda]]|<small>''A. oliveroi'' - holotyp MLP 86-X-28-1.<br>
 +
</display_points>
 +
}}
 
==Wstęp==
 
==Wstęp==
''Antarctopelta oliveroi'' jest gatunkiem średniej wielkości ankylozaura żyjącego w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Antarktydy.  
+
''Antarctopelta oliveroi'' jest gatunkiem niewielkiego ankylozaura żyjącego w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Antarktydy. Antarktopelta to największy znany przedstawiciel niezwykłego kladu Parankylosauria. W 2024 roku Soto-Acuña i wspólnicy dokonali szczegółowego opisu skamieniałości omawianego dinozaura.
  
 
==Lokalizacja==
 
==Lokalizacja==
Szkielet został odnaleziony w osadach formacji Santa Marta, która była osadzona w płytkim środowisku morskim i zawiera także skamieliny morskie, takie jak zęby rekinów, pozostałości mozazaura ''[[Taniwhasaurus]] antarcticus'', a także amonity. Okaz antarktopelty został zlokalizowany na Wyspie Jamesa Rossa w pobliżu Półwyspu Antarktycznego w [[1986]] roku i jest pierwszym dinozaurem odkrytym w Antarktyce. Pomimo to dinozaur ten został nazwany i opisany dopiero w roku [[2006]].  
+
Szkielet został odnaleziony w osadach formacji Snow Hill Island, która była osadzona w płytkim środowisku morskim i zawiera także skamieliny morskie, takie jak zęby rekinów, pozostałości mozazaura ''[[Taniwhasaurus]] antarcticus'', a także amonity. Okaz antarktopelty został zlokalizowany na Wyspie Jamesa Rossa w pobliżu Półwyspu Antarktycznego w [[1986]] roku i jest pierwszym dinozaurem odkrytym w Antarktyce. Pomimo to dinozaur ten został nazwany i opisany dopiero w roku [[2006]].
  
 
==Materiał kopalny==
 
==Materiał kopalny==
Bardzo niekompletny szkielet, zawierający fragmenty czaszkowe (lewa kość zębowa z zębem, trzy izolowane zęby, kilka innych fragmentów), kręgosłupa (kilka kręgów szyjnych, żeber, 2 niekompletne kręgi grzbietowe, trzy krzyżowe, 8 ogonowych) i kończyn (część łopatki, kości biodrowej, udowej, kilka kości stopy) i 6 morfotypów osteoderm.
+
[[Plik:Antarcopelta recovering.jpg|thumb|Skamieniałości ''Antarctopelta''. Autor: Levi B. Martinez-Reza [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Antarcopelta_recovering.jpg]]]
 +
[[Holotyp]] (86-X-28-1) to częściowy szkielet obejmujący fragment lewej kości zębowej wraz z zębem, co najmniej 5 izolowanych zębów, 5 kręgów szyjnych (w tym 3 połączone ze sobą odlewy) 2 trzony kręgów grzbietowo-krzyżowych, 3 trzony kręgów połączonych z kością krzyżową, 7 ogonowych (w tym 3 niekompletne), fragmenty żeber, niekompletną łopatkę, kość kruczą oraz ramienną, częściową kość biodrową, prawdopodobny paliczek dłoni, kości stopy, osteodermy z ciała oraz z ogona tworzące niewielką buławę. Do omawianego rodzaju zapewne należą również jeszcze nieopisane zęby z kości szczękowej, fragmenty kości zębowej, prawdopodobnie kość szczękowa, trzon kręgu, niekompletna stopa oraz osteodermy (Soto-Acuña i in., 2024).
  
==Etymologia==
+
==Budowa==
''Antarctopelta'' została nazwana przez argentyńskich paleontologów Leonardo [[Salgad]]o i Zulmę [[Gasparini]]. Nazwa pochodzi od miejsca znaleziska oraz greckiego słowa ''pelta'' ("tarcza"). Nazwa gatunkowa (''oliveroi'') pochodzi od nazwiska argentyńskiego geologa Eduardo Olivero, który długo pracował na Antarktydzie i odkrył pozostałości dinozaura.
+
[[Plik:Anatomy of caudal weapon osteoderms in Stegouros elengassen and Antarctopelta oliveroi.jpg|thumb|Porównanie anatomii osteodermów na końcu ogona ''Stegouros'' (po prawej) i ''Antarctopelta'' (po lewej). Źródło: Soto-Acuña i in., 2021 [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Anatomy_of_caudal_weapon_osteoderms_in_Stegouros_elengassen_and_Antarctopelta_oliveroi.jpg]]]
 +
''Antarctopelta'' swoim wyglądem zapewne przypominała bliskiego kuzyna z Chile ''[[Stegouros]]'', lecz różniła się od niego budową kości zębowej, kręgów grzbietowo-krzyżowych, trzonów kręgów krzyżowych oraz pancerza. Trzon przedniego kręgu szyjnego miał większą szerokość niż długość oraz wysokość. Patrząc z przodu kręgu kanał nerwowy miał kształt czworokątny, który stanowił połowę wysokości swojego trzonu. Środkowe kręgi szyjne miały niemalże taką samą szerokość jak i wysokość. Najdalszy kręg szyjny wielkością przewyższał pozostałe. Łuk neuralny tego kręgu był dość niski, zaś znajdujący się na nim wyrostek kolczysty - krótki w stosunku do jego wysokości. Mimo iż nie jest dokładnie znana pozycja najdalszego kręgu odcinka szyjnego to wykazywał takie same cechy jak 8 kręg  ''[[Stegouros]]''. Kręgi grzbietowo-krzyżowe były znacznie solidniejsze i krótsze niż u jego kuzyna z Chile. Kość krucza nie była zrośnięta z łopatką. Cecha ta jest również obecna u zaawansowanych [[Ankylosauria|ankylozaurów]]. Ogon był wyposażony w broń, która przypominała wyglądem aztecką maczugę z ostrzami zwaną macuahuitl. Ciało było pokryte licznymi osteodermami podobnymi do tych u ''[[Stegouros]]'' (Soto-Acuña i in., 2024).
 +
 
 +
==Paleobiologia==
 +
Wcześniejsze badania sugerowały, że ''Antarctopelta'' z Wyspy Jamesa Rossa to osobnik młodociany. Jednakże hipoteza ta może być obalona przez fakt, że kręgi antarktopelty ukazują całkowite połączenie łuków nerwowych i trzonów kręgów. Osobnik młodociany powinien mieć widoczne szwy między kręgami. Poza tym wstępna analiza histologiczna kilku żeber i kości palców pokazuje wewnętrzne struktury kostne, których osobnik młodociany nie powinien posiadać. Dowodzi to, że odkryty okaz antarktopelty mógł być osobnikiem w pełni dorosłym (Salgado i Gasparini, 2006). Badanie histologiczne przeprowadzone przez Cedrę i in. (2019) wykazało, że [[holotyp|okaz typowy]] w chwili śmierci był dojrzałym płciowo osobnikiem. Mimo ciężkich warunków środowiskowych ''Antarctopelta'' odznaczała się podobnym sposobem wzrostu jak jej kuzyni z wyższych szerokości geograficznych.
  
 
==Systematyka==
 
==Systematyka==
''Antarctopelta'' posiada cechy zarówno ankylozaurów, jak i nodozaurów, co stwarza problemy w przydziale do odpowiedniej rodziny. [[Salgado]] i [[Gasparini]] przydzielili antarktopeltę do [[Ankylosauria]] ''[[incertae sedis]]'' (o niepewnej pozycji). Wcześniejsze badania sugerowały, że ankylozaur z Wyspy Jamesa Rossa to osobnik młodociany. Jednakże hipoteza ta może być obalona przez fakt, że kręgi antarktopelty ukazują całkowite połączenie łuków nerwowych i trzonów kręgów. Osobnik młodociany powinien mieć widoczne szwy między kręgami. Poza tym wstępna analiza histologiczna kilku żeber i kości palców pokazuje wewnętrzne struktury kostne, których osobnik młodociany nie powinien posiadać. dowodzi to, że odkryty okaz antarktopelty mógł być osobnikiem w pełni dorosłym. Analiza [[Thompson]]a i in. ([[2011]]) wskazuje, że jest to najbardziej [[bazalny]] nodozauryd, ale to się może jeszcze zmienić.
+
Ooczątkowo uważano, że ''Antarctopelta'' posiadała cechy zarówno ankylozaurów, jak i nodozaurów, przez co sprawiała problemy w przydziale do odpowiedniej rodziny. [[Leonardo Salgado|Salgado]] i [[Zulma Gasparini|Gasparini]] przydzielili antarktopeltę do [[Ankylosauria]] ''[[incertae sedis]]'' (o niepewnej pozycji). Analiza kladystyczna Thompsona i in. ([[2012]]) wskazuje, że jest to najbardziej [[bazalny]] nodozauryd. Arbour i Currie ([[2015]]) klasyfikują go jako [[Nodosauridae]] indet., w dodatku ''[[nomen dubium]]''. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Soto-Acuñę i in. (2021) wykazała, że ''Antarctopelta'' to prymitywny ankylozaur blisko spokrewniony z ''[[Stegouros]]'' i ''[[Kunbarrasaurus]]''. Tworzą one [[klad]] Parankylosauria zamieszkujący dawne obszary Gondwany. Soto-Acuña i współpracownicy potwierdzili przynależność ''Antarctopelta'' do wcześniej wymienionej grupy dinozaurów pancernych.
 +
 
 +
==Etymologia==
 +
''Antarctopelta'' została nazwana przez argentyńskich paleontologów [[Leonardo Salgado]] i [[Zulma Gasparini|Zulmę Gasparini]]. Nazwa pochodzi od miejsca znaleziska oraz greckiego słowa ''pelta'' ("tarcza"). Nazwa gatunkowa (''oliveroi'') pochodzi od nazwiska argentyńskiego geologa Eduardo Olivero, który długo pracował na Antarktydzie i odkrył pozostałości dinozaura.
  
 
==Spis gatunków==
 
==Spis gatunków==
 
{| class="wikitable"
 
{| class="wikitable"
! ''Antarctopelta''
+
| {{V|''Antarctopelta''}}
| [[Salgado]] i [[Gasparini]], [[2006]]
+
| {{Kpt|[[Leonardo Salgado|Salgado]]}} i {{Kpt|[[Zulma Gasparini|Gasparini]]}}, [[2006]]
 
|-
 
|-
! ''A. oliveroi''
+
| {{V|''A. oliveroi''}}
| [[Salgado]] i [[Gasparini]], [[2006]]
+
| {{Kpt|Salgado}} i {{Kpt|Gasparini}}, 2006
 
|}
 
|}
  
==Bibliografia==
+
==Wybrana bibliografia==
 
<small>
 
<small>
Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology DOI:10.1080/14772019.2011.569091
+
Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2016) "Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs". Journal of Systematic Palaeontology. [[doi:10.1080/14772019.2015.1059985]]
</small>
+
 
 +
Cerda, I. A., Gasparini, Z., Coria, R. A., Salgado, L., Reguero, M., Ponce, D., ... & Moly, J. (2019). "Paleobiological inferences for the Antarctic dinosaur ''Antarctopelta oliveroi'' (Ornithischia: Ankylosauria) based on bone histology of the holotype". Cretaceous Research, 103, 104171. [[doi:10.1016/j.cretres.2019.07.001]]
 +
 
 +
Salgado, L. & Gasparini, Z. (2006) "Reappraisal of an ankylosaurian dinosaur from the Upper Cretaceous of James Ross Island (Antarctica)" Geodiversitas, 28 (1), 119–135.
 +
 
 +
Soto Acuña S, Vargas A.O & Kaluza J.A. (2024). "A new look at the first dinosaur discovered in Antarctica: reappraisal of ''Antarctopelta oliveroi'' (Ankylosauria: Parankylosauria)". Advances in Polar Science. 35 (1): 78–107. [[doi:10.12429/j.advps.2023.0036.]]
 +
 
 +
Soto-Acuña, S., Vargas, A., Kaluza, J., Leppe, M., Botelho, J., Palma-Liberona, J., Gutstein, C., Fernández, R., Ortiz, H., Milla, V., Aravena, B., Manriquez, L., Alarcon-Munoz, J., Pino, J., Trevisan, C., Mansilla, H., Hinojosa, L., Munoz-Walther, V. & Rubilar-Rogers, D. (2021). "Bizarre tail weaponry in a transitional ankylosaur from subantarctic Chile". Nature, 600(7888), 259-263. [[doi:10.1038%2Fs41586-021-04147-1]]
 +
 
 +
Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2012) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology. [[doi:10.1080/14772019.2011.569091]]
 +
<references/></small>
  
 
[[Kategoria:Dinosauria]]
 
[[Kategoria:Dinosauria]]

Aktualna wersja na dzień 20:53, 6 maj 2024

Autor: Jakub Starzyński, Paweł Konarzewski
Korekta: Maciej Ziegler, Marcin Szermański


Antarctopelta (antarktopelta)
Długość 4 m [1]
Dieta roślinożerny
Miejsce Antarktyda - Wyspa Jamesa Rossa

(formacja Snow Hill Island)

Czas
252 201 145
66

ok. 76-75 Ma
późna kreda (kampan)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Thyreophora

Ankylosauria

Parankylosauria

Antarcopelta.jpg
Rekonstrukcja przyżyciowa Antarctopelta. Autor: Levi B. Martinez-Reza [3]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Antarctopelta oliveroi jest gatunkiem niewielkiego ankylozaura żyjącego w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Antarktydy. Antarktopelta to największy znany przedstawiciel niezwykłego kladu Parankylosauria. W 2024 roku Soto-Acuña i wspólnicy dokonali szczegółowego opisu skamieniałości omawianego dinozaura.

Lokalizacja

Szkielet został odnaleziony w osadach formacji Snow Hill Island, która była osadzona w płytkim środowisku morskim i zawiera także skamieliny morskie, takie jak zęby rekinów, pozostałości mozazaura Taniwhasaurus antarcticus, a także amonity. Okaz antarktopelty został zlokalizowany na Wyspie Jamesa Rossa w pobliżu Półwyspu Antarktycznego w 1986 roku i jest pierwszym dinozaurem odkrytym w Antarktyce. Pomimo to dinozaur ten został nazwany i opisany dopiero w roku 2006.

Materiał kopalny

Skamieniałości Antarctopelta. Autor: Levi B. Martinez-Reza [1]

Holotyp (86-X-28-1) to częściowy szkielet obejmujący fragment lewej kości zębowej wraz z zębem, co najmniej 5 izolowanych zębów, 5 kręgów szyjnych (w tym 3 połączone ze sobą odlewy) 2 trzony kręgów grzbietowo-krzyżowych, 3 trzony kręgów połączonych z kością krzyżową, 7 ogonowych (w tym 3 niekompletne), fragmenty żeber, niekompletną łopatkę, kość kruczą oraz ramienną, częściową kość biodrową, prawdopodobny paliczek dłoni, kości stopy, osteodermy z ciała oraz z ogona tworzące niewielką buławę. Do omawianego rodzaju zapewne należą również jeszcze nieopisane zęby z kości szczękowej, fragmenty kości zębowej, prawdopodobnie kość szczękowa, trzon kręgu, niekompletna stopa oraz osteodermy (Soto-Acuña i in., 2024).

Budowa

Porównanie anatomii osteodermów na końcu ogona Stegouros (po prawej) i Antarctopelta (po lewej). Źródło: Soto-Acuña i in., 2021 [2]

Antarctopelta swoim wyglądem zapewne przypominała bliskiego kuzyna z Chile Stegouros, lecz różniła się od niego budową kości zębowej, kręgów grzbietowo-krzyżowych, trzonów kręgów krzyżowych oraz pancerza. Trzon przedniego kręgu szyjnego miał większą szerokość niż długość oraz wysokość. Patrząc z przodu kręgu kanał nerwowy miał kształt czworokątny, który stanowił połowę wysokości swojego trzonu. Środkowe kręgi szyjne miały niemalże taką samą szerokość jak i wysokość. Najdalszy kręg szyjny wielkością przewyższał pozostałe. Łuk neuralny tego kręgu był dość niski, zaś znajdujący się na nim wyrostek kolczysty - krótki w stosunku do jego wysokości. Mimo iż nie jest dokładnie znana pozycja najdalszego kręgu odcinka szyjnego to wykazywał takie same cechy jak 8 kręg Stegouros. Kręgi grzbietowo-krzyżowe były znacznie solidniejsze i krótsze niż u jego kuzyna z Chile. Kość krucza nie była zrośnięta z łopatką. Cecha ta jest również obecna u zaawansowanych ankylozaurów. Ogon był wyposażony w broń, która przypominała wyglądem aztecką maczugę z ostrzami zwaną macuahuitl. Ciało było pokryte licznymi osteodermami podobnymi do tych u Stegouros (Soto-Acuña i in., 2024).

Paleobiologia

Wcześniejsze badania sugerowały, że Antarctopelta z Wyspy Jamesa Rossa to osobnik młodociany. Jednakże hipoteza ta może być obalona przez fakt, że kręgi antarktopelty ukazują całkowite połączenie łuków nerwowych i trzonów kręgów. Osobnik młodociany powinien mieć widoczne szwy między kręgami. Poza tym wstępna analiza histologiczna kilku żeber i kości palców pokazuje wewnętrzne struktury kostne, których osobnik młodociany nie powinien posiadać. Dowodzi to, że odkryty okaz antarktopelty mógł być osobnikiem w pełni dorosłym (Salgado i Gasparini, 2006). Badanie histologiczne przeprowadzone przez Cedrę i in. (2019) wykazało, że okaz typowy w chwili śmierci był dojrzałym płciowo osobnikiem. Mimo ciężkich warunków środowiskowych Antarctopelta odznaczała się podobnym sposobem wzrostu jak jej kuzyni z wyższych szerokości geograficznych.

Systematyka

Ooczątkowo uważano, że Antarctopelta posiadała cechy zarówno ankylozaurów, jak i nodozaurów, przez co sprawiała problemy w przydziale do odpowiedniej rodziny. Salgado i Gasparini przydzielili antarktopeltę do Ankylosauria incertae sedis (o niepewnej pozycji). Analiza kladystyczna Thompsona i in. (2012) wskazuje, że jest to najbardziej bazalny nodozauryd. Arbour i Currie (2015) klasyfikują go jako Nodosauridae indet., w dodatku nomen dubium. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Soto-Acuñę i in. (2021) wykazała, że Antarctopelta to prymitywny ankylozaur blisko spokrewniony z Stegouros i Kunbarrasaurus. Tworzą one klad Parankylosauria zamieszkujący dawne obszary Gondwany. Soto-Acuña i współpracownicy potwierdzili przynależność Antarctopelta do wcześniej wymienionej grupy dinozaurów pancernych.

Etymologia

Antarctopelta została nazwana przez argentyńskich paleontologów Leonardo Salgado i Zulmę Gasparini. Nazwa pochodzi od miejsca znaleziska oraz greckiego słowa pelta ("tarcza"). Nazwa gatunkowa (oliveroi) pochodzi od nazwiska argentyńskiego geologa Eduardo Olivero, który długo pracował na Antarktydzie i odkrył pozostałości dinozaura.

Spis gatunków

Antarctopelta Salgado i Gasparini, 2006
A. oliveroi Salgado i Gasparini, 2006

Wybrana bibliografia

Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2016) "Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs". Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2015.1059985

Cerda, I. A., Gasparini, Z., Coria, R. A., Salgado, L., Reguero, M., Ponce, D., ... & Moly, J. (2019). "Paleobiological inferences for the Antarctic dinosaur Antarctopelta oliveroi (Ornithischia: Ankylosauria) based on bone histology of the holotype". Cretaceous Research, 103, 104171. doi:10.1016/j.cretres.2019.07.001

Salgado, L. & Gasparini, Z. (2006) "Reappraisal of an ankylosaurian dinosaur from the Upper Cretaceous of James Ross Island (Antarctica)" Geodiversitas, 28 (1), 119–135.

Soto Acuña S, Vargas A.O & Kaluza J.A. (2024). "A new look at the first dinosaur discovered in Antarctica: reappraisal of Antarctopelta oliveroi (Ankylosauria: Parankylosauria)". Advances in Polar Science. 35 (1): 78–107. doi:10.12429/j.advps.2023.0036.

Soto-Acuña, S., Vargas, A., Kaluza, J., Leppe, M., Botelho, J., Palma-Liberona, J., Gutstein, C., Fernández, R., Ortiz, H., Milla, V., Aravena, B., Manriquez, L., Alarcon-Munoz, J., Pino, J., Trevisan, C., Mansilla, H., Hinojosa, L., Munoz-Walther, V. & Rubilar-Rogers, D. (2021). "Bizarre tail weaponry in a transitional ankylosaur from subantarctic Chile". Nature, 600(7888), 259-263. doi:10.1038/s41586-021-04147-1

Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2012) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2011.569091

  1. Soto-Acuña i in., 2021