Dyskusja użytkownika:Dryocopus
| Autor: | Korekta: |
| Szymon Dzięcioł | Mateusz Tałanda |
| Jaklapallisaurus | |
|---|---|
| Długość: | ? m |
| Masa: | ? t |
| Miejsce występowania: | Indie - stan Andhra Pradesh |
| Czas występowania | ok. 210-203 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Wybrane kości Jaklapallisaurus: kość udowa, kość piszczelowa, kości stopy, kość skokowa, | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Jaklapallisaurus to rodzaj zauropodomorfa (Sauropodomorpha), który żył na terenie dzisiejszych Indii ok. 210-203 milionów lat temu.
Taksonomia
Jaklapallisaurus został opisany przez Fernando Novasa, Martina Ezcurrę, Sankara Chatterjee i T.S. Kutty'ego w 2011 roku. Gatunkiem typowym jest Jaklapallisaurus asymmetrica. Nazwa rodzajowa pochodzi od miasta Jaklapalli, które znajduje się blisko lokacji w której odnaleziono holotyp. Nazwa gatunkowa została nadana z uwagi na wyraźnie asymetryczną kość skokową . Jest to jedyny znany gatunek z tego rodzaju (rodzaj monotypowy). Holotyp (ISI R274) składa się z następujących elementów: fragmentaryczny kręg grzbietowy, proksymalny kręg ogonowy, dystalny koniec prawej kości udowej, kompletna prawa kość piszczelowa i skokowa, kości śródstopia I-IV i dwa paliczki stopy. W tej samej pracy Novas i in. (2011) opisali też drugi gatunek prozauropoda - Nambalia roychowdhurii.
Cechy diagnostyczne
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Jaklapallisaurus charakteryzuje się następującym zestawem autapomorfii: dystalny koniec kości udowej z szeroko, ukośnie otwartym dołem kolanowym, środkowy kłykieć dystalny kości udowej trójkątny z perspektywy dystalnej, wklęskła krawędż tylnośrodkowa dystalnego końca kości piszczelowej, ciało kości skokowej z prostym brzegiem dystalnym patrząc od tyłu.
Budowa anatomiczna
Trzon zachowanego kręgu ogonowego jest około 1,5 razy dłuższy niż szerszy i delikatnie zwężony poprzecznie na środku. Dystalny koniec kości udowej w swych proporcjach przypomina typowe "prozauropody" jak Plateosaurus, Riojasaurus czy Lessemsaurus, odmiennie do pierwotniejszych zauropodomorfów i dinozauriformów. Brak jest przedniego rowku międzykłykciowego, odmiennie niż u Nambalia lub Plateosaurus engelhardti. Dół podkolanowy jest szeroko otwarty poprzecznie z perspektywy dystalnej, co jest cechą niespotykaną u innych bazalnych gadziomiednicznych. Grzebień goleniowy na kości piszczelowej jest dobrze rozwinięty i delikatnie zakrzywiony bocznie. Tylne kłykcie proksymalnej główki kości piszczelowej są rozszerzone tylnie. Tylny koniec piszczeli ma wyraźne wcięcie oddzielające przednią powierzchnię stawową która łączy się z wyrostkiem wznoszącym od wyrostka tylnobocznego. Wyrostek wznoszący kości skokowej jest niski, a na jego powierzchni przedniej jest obecne okrągłe wgłębienie podobnie jak u Nambalia. Krawędź brzuszna kości skokowej jest prosta z perspektywy tylnej, co odróżnia Jaklapallisaurus od innych bazalnych zauropodomorfów.
Filogeneza
Analizy kladystyczne przeprowadzone przez Fernando Novasa, Martina Ezcurrę, Sankara Chatterjee i T.S. Kutty'ego wskazują, że Nambalia jest jednym z bazalnych taksonów dla linii ewolucyjnej prowadzącej do Plateosauria, bardziej zaawansowanym niż Thecodontosaurus lecz mniej niż Efraasia.
Paleobiologia
Brak czaszki uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie, czym odżywiała się Nambalia. Prawdopodobnie jak większość prozauropodów była roślinożerna, acz nie można wykluczyć wszystkożerności, zwłaszcza, że niektóre inne prymitywne prozauropody jak Pantydraco są uważane za wszystkożerców.
Zachowane kości kończyn sugerują, że Nambalia była zwierzęciem o delikatnej budowie, niewielkich rozmiarów (kość udowa miała około 26 cm), prawdopodobnie czworonożnym.
Spis gatunków
| Nambalia | Novas, Ezcurra, Chatterjee i Kutty, 2011 |
|---|---|
| N. roychowdhurii | Novas, Ezcurra, Chatterjee i Kutty, 2011 |
Bibliografia
Novas, F.E., M.D. Ezcurra, S. Chatterjee i T.S. Kutty (2011) “New dinosaur species from the Upper Triassic Upper Maleri and Lower Dharmaram formations of Central India”. Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh, 101, 333-349.
