Goyocephale: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 5: | Linia 5: | ||
| Korekta: | | Korekta: | ||
|- | |- | ||
| − | | [[Riloy]], [[Maciej Ziegler]] | + | | "[[Riloy]]", [[Maciej Ziegler]] |
| [[Tomasz Singer]], [[Marcin Szermański]], [[Daniel Madzia]], [[Adrian Tkocz]], [[Tomasz Sokołowski]] | | [[Tomasz Singer]], [[Marcin Szermański]], [[Daniel Madzia]], [[Adrian Tkocz]], [[Tomasz Sokołowski]] | ||
|} | |} | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
|- | |- | ||
! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ||
| − | | | + | | <small>[[późna kreda]] (późny [[santon]] / środkowy [[kampan]])</small> |
| − | |||
| − | <small> | ||
|- | |- | ||
! '''Systematyka''' | ! '''Systematyka''' | ||
| Linia 57: | Linia 55: | ||
Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają
c swoimi dziobami nisko rosną
ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają
c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą
obroną
gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową
drapieżnika, który go zaatakował. | Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają
c swoimi dziobami nisko rosną
ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają
c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą
obroną
gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową
drapieżnika, który go zaatakował. | ||
| + | |||
| + | ==Systematyka== | ||
| + | ''Goyocephale'' należy do [[klad]]u [[Pachycephalosauridae]]. Wg [[David Evans|Evans]]a i in. ([[2013]]) bliżej temu płaskogłowemu pachycefalozaurowi do form z pełną kopułą (jak np. ''[[Acrotholus]] audeti'' czy ''[[Prenocephale]] prenes'') niż do ''[[Stegoceras]]''. | ||
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
| Linia 68: | Linia 69: | ||
==Wybrana bibliografia== | ==Wybrana bibliografia== | ||
| − | <small>Perle, A., Maryańska, T., & Osmólska, H. (1982) "Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornithischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia" Acta Palaeontologia Polonica, 27, 115-127. | + | <small> |
| + | Evans D.C., Schott R.K., Larson D.W., Brown C.M. & Ryan M.J. (2013) "The oldest North American pachycephalosaurid and the hidden diversity of small-bodied ornithischian dinosaurs" Nature Communications 4:1828 [[doi: 10.1038/ncomms2749]] | ||
| + | |||
| + | Perle, A., Maryańska, T., & Osmólska, H. (1982) "Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornithischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia" Acta Palaeontologia Polonica, 27, 115-127. | ||
Maryańska, T., Chapman, R.E. & Weishampel, D.B. (2004) "Pachycephalosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 464-477. | Maryańska, T., Chapman, R.E. & Weishampel, D.B. (2004) "Pachycephalosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 464-477. | ||
| Linia 74: | Linia 78: | ||
Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365. | Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365. | ||
| − | Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford</small> | + | Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford |
| + | </small> | ||
[[Kategoria:Dinosauria]] | [[Kategoria:Dinosauria]] | ||
| Linia 83: | Linia 88: | ||
[[Kategoria:Mezozoik]] | [[Kategoria:Mezozoik]] | ||
[[Kategoria:Kreda]] | [[Kategoria:Kreda]] | ||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 11:06, 24 wrz 2013
| Autor: | Korekta: |
| "Riloy", Maciej Ziegler | Tomasz Singer, Marcin Szermański, Daniel Madzia, Adrian Tkocz, Tomasz Sokołowski |
| Goyocephale (gojocefal) | |
|---|---|
| Długość: | > 2,5 m |
| Masa: | > 80 kg |
| Miejsce występowania: | Mongolia - Ajmak południowochangajski |
| Czas występowania | późna kreda (późny santon / środkowy kampan) |
| Systematyka | Dinosauria |
Materiał kopalny. Autor: Jaime Headden [2]. | |
Wstęp
Niewielki, zwinny gojocefal jest jednym ze starszych dinozaurów grubogłowych. Miał on rodzaj kostnej półki, wystają cej z tylnej części jego płaskiej czaszki i otaczają cej kręgiem tył jego głowy. Powierzchnia głowy gojocefala była szorstka i nierówna. Miał on w żuchwie spory kłopodobny zą b.
Materiał kopalny
Holotyp (GI SPS 100/1501) to dość kompletna czaszka, żuchwa i częściowy szkielet pozaczaszkowy - m.in. część kończyn górnych, żebro, kość krzyżowa, przednia część ogona, fragmenty kończyn tylnych (zob. rys.). Prawdopodobnie są to szczątki niedorosłego osobnika.
Etymologia
Goyocephale znaczy "ozdobna głowa" (mong. goyo + gr. cephale). Epitet gatunkowy honoruje wybitnego amerykańskiego mongolistę Prof. Ovena Lattimore'a.
Paleobiologia
Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają c swoimi dziobami nisko rosną ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą obroną gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową drapieżnika, który go zaatakował.
Systematyka
Goyocephale należy do kladu Pachycephalosauridae. Wg Evansa i in. (2013) bliżej temu płaskogłowemu pachycefalozaurowi do form z pełną kopułą (jak np. Acrotholus audeti czy Prenocephale prenes) niż do Stegoceras.
Spis gatunków
| Goyocephale | Perle, Maryańska i Osmólska, 1982 |
|---|---|
| G. lattimorei | Perle, Maryańska i Osmólska, 1982 |
Wybrana bibliografia
Evans D.C., Schott R.K., Larson D.W., Brown C.M. & Ryan M.J. (2013) "The oldest North American pachycephalosaurid and the hidden diversity of small-bodied ornithischian dinosaurs" Nature Communications 4:1828 doi: 10.1038/ncomms2749
Perle, A., Maryańska, T., & Osmólska, H. (1982) "Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornithischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia" Acta Palaeontologia Polonica, 27, 115-127.
Maryańska, T., Chapman, R.E. & Weishampel, D.B. (2004) "Pachycephalosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 464-477.
Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365.
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford
