Isanosaurus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „{{DISPLAYTITLE:''Isanosaurus''}} <small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Marcin Szermański Tomasz Glowienke | [...”)
 
Linia 8: Linia 8:
 
[[Tomasz Glowienke]]
 
[[Tomasz Glowienke]]
 
| [[Adrian Tkocz]]
 
| [[Adrian Tkocz]]
 +
[[Mateusz Tałanda]]
 +
 
[[Maciej Ziegler]]
 
[[Maciej Ziegler]]
 
|}
 
|}
Linia 18: Linia 20:
 
|-
 
|-
 
!  '''Długość''':
 
!  '''Długość''':
| >6,5 m
+
| > 6,5 m
 
|-
 
|-
 
! '''Masa''':
 
! '''Masa''':
Linia 29: Linia 31:
 
|-  
 
|-  
 
! '''[[Czas|Czas występowania]]'''
 
! '''[[Czas|Czas występowania]]'''
|  <small>[[późny trias]] (późny [[noryk]] - [[retyk]])</small>  
+
|  <small>[[późny trias]] (późny [[noryk]] lub [[retyk]])</small>  
 
|-  
 
|-  
 
! '''Systematyka'''
 
! '''Systematyka'''
Linia 41: Linia 43:
 
|-
 
|-
 
| colspan=2 |[[Plik:Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG|400px|]]
 
| colspan=2 |[[Plik:Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG|400px|]]
<small>Kość udowa isanozaura. Źródło: [[http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/98/Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG]]<br />Autor: [[Jakub Kowalski]].</small>
+
<small>Kość udowa isanozaura. Źródło: [[http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/98/Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG]]<br /></small>
 +
|-
 +
! colspan=2 | Mapa znalezisk:
 +
|-
 +
| colspan=2 |
 +
<display_points type="terrain" zoom=4>
 +
16.3° N, 102.0° E|Chaiyaphum
 +
</display_points>
 
|}
 
|}
  
 
==Wstęp==
 
==Wstęp==
''Isanosaurus'' jest jednym z najwcześniejszych zauropodów. W momencie jego naukowego opisu ([[2000]] rok) uznawany był nawet za najstarszego przedstawiciela swojej grupy. Obecnie wiemy jednak, że zauropody żyły jeszcze wcześniej - m.in. ''[[Antetonitrus]]''. Żył w południowo - wschodniej Azji (dzisiejsza Tajlandia), w [[późny trias|późnym triasie]]. Prawdopodobnie żywił się wysoko rosnącą roślinnością, niedostępną dla większości nie tylko innych, ówczesnych dinozaurów, a także dla przedstawicieli pozostałych rzędów gadów.
+
''Isanosaurus'' jest jednym z najwcześniejszych zauropodów. W momencie jego naukowego opisu ([[2000]] rok) uznawany był nawet za najstarszego przedstawiciela swojej grupy. Obecnie wiemy jednak, że zauropody żyły jeszcze wcześniej - m.in. ''[[Antetonitrus]]''. Żył w południowo - wschodniej Azji (dzisiejsza [[Tajlandia]]), w [[późny trias|późnym triasie]]. Prawdopodobnie żywił się wysoko rosnącą roślinnością, niedostępną dla większości nie tylko innych, ówczesnych dinozaurów, a także dla przedstawicieli pozostałych rzędów gadów.
  
 
==Materiał kopalny i wymiary==
 
==Materiał kopalny i wymiary==
[[Holotyp]] zawiera fragmenty kręgów, żebra, szewrony, kość łopatkową, mostkową i udową. Wg [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] i in. ([[2002]]) [[holotyp]] raczej nie przekraczał 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. [[Gregory Paul]] ([[2010]]) i [[Thomas Holtz]] ([[2012]]) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.
+
[[Holotyp]] to 1 kręg szyjny, 1 kręg grzbietowy i 6 trzonów kręgów ogonowych, łuk neuralny tylnego kręgu grzbietowego, 2 szewrony, fragmentaryczne żebra, prawa płytka mostkowa, prawa kość łopatkowa i lewa kość udowa. Zostały one odnalezione w [[1998]] roku.
  
Jak piszą autorzy The Dinosauria ([[2004]]), być może dystalna część kości kulszowej (opisana przez [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] w [[1995]] roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") należy do isanozaura.
+
Wg [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] i in. ([[2002]]) [[holotyp]] liczył prawdopodobnie około 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. [[Gregory Paul]] ([[2010]]) i [[Thomas Holtz]] ([[2012]]) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.
 +
 
 +
Być może dystalna część kości kulszowej (opisana przez [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] w [[1995]] roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") należy do isanozaura.
  
 
==Etymologia==
 
==Etymologia==
Linia 66: Linia 77:
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
<small>
 
<small>
 +
Buffetaut, E., Suteethorn, V., Cuny, G., Tong, H., Le Loeuff, J., Khansubha, S. & Jongautchariyakul, S. (2000) The earliest known sauropod dinosaur. „Nature”. 407, 72–74 [[DOI: 10.1038/35024060]]
 +
 
Buffetaut, E., Suteethorn, V., Le Loeuff, J., Cuny, G., Tong, H. & Khansubha, S. (2002) A review of the sauropod dinosaurs of Thailand. W: N. Mantajit (red.): Proceedings of the Symposium on the Geology of Thailand. Bangkok: Department of Mineral Resources, 95–101 [http://www.academia.edu/397937/A_review_of_the_sauropod_dinosaurs_of_Thailand]
 
Buffetaut, E., Suteethorn, V., Le Loeuff, J., Cuny, G., Tong, H. & Khansubha, S. (2002) A review of the sauropod dinosaurs of Thailand. W: N. Mantajit (red.): Proceedings of the Symposium on the Geology of Thailand. Bangkok: Department of Mineral Resources, 95–101 [http://www.academia.edu/397937/A_review_of_the_sauropod_dinosaurs_of_Thailand]
  

Wersja z 21:24, 21 mar 2015

Autor: Korekta:
Marcin Szermański

Tomasz Glowienke

Adrian Tkocz

Mateusz Tałanda

Maciej Ziegler


Isanosaurus (isanozaur)
Długość: > 6,5 m
Masa: ? t
Miejsce występowania: Tajlandia - prowincja Chaiyaphum

(formacja Nam Phong)

Czas występowania późny trias (późny noryk lub retyk)
Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Isanosaurus attavipachi femur.JPG

Kość udowa isanozaura. Źródło: [[1]]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Isanosaurus jest jednym z najwcześniejszych zauropodów. W momencie jego naukowego opisu (2000 rok) uznawany był nawet za najstarszego przedstawiciela swojej grupy. Obecnie wiemy jednak, że zauropody żyły jeszcze wcześniej - m.in. Antetonitrus. Żył w południowo - wschodniej Azji (dzisiejsza Tajlandia), w późnym triasie. Prawdopodobnie żywił się wysoko rosnącą roślinnością, niedostępną dla większości nie tylko innych, ówczesnych dinozaurów, a także dla przedstawicieli pozostałych rzędów gadów.

Materiał kopalny i wymiary

Holotyp to 1 kręg szyjny, 1 kręg grzbietowy i 6 trzonów kręgów ogonowych, łuk neuralny tylnego kręgu grzbietowego, 2 szewrony, fragmentaryczne żebra, prawa płytka mostkowa, prawa kość łopatkowa i lewa kość udowa. Zostały one odnalezione w 1998 roku.

Wg Buffetauta i in. (2002) holotyp liczył prawdopodobnie około 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. Gregory Paul (2010) i Thomas Holtz (2012) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.

Być może dystalna część kości kulszowej (opisana przez Buffetauta w 1995 roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") należy do isanozaura.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Isanosaurus znaczy "jaszczur z Isan" (północno-wschodni region Tajlandii). Natomiast człon nazwy gatunkowej attavipachi upamiętnia P. Attavipacha, byłego dyrektora Generalnego Departamentu Zasobów Mineralnych Tajlandii.

Spis gatunków

Isanosaurus Buffetaut, Suteethorn, Cuny, Tong, Le Loeuff, Khansubha i Jongautchariyakul, 2000
I. attavipachi Buffetaut, Suteethorn, Cuny, Tong, Le Loeuff, Khansubha i Jongautchariyakul, 2000

Bibliografia

Buffetaut, E., Suteethorn, V., Cuny, G., Tong, H., Le Loeuff, J., Khansubha, S. & Jongautchariyakul, S. (2000) The earliest known sauropod dinosaur. „Nature”. 407, 72–74 DOI: 10.1038/35024060

Buffetaut, E., Suteethorn, V., Le Loeuff, J., Cuny, G., Tong, H. & Khansubha, S. (2002) A review of the sauropod dinosaurs of Thailand. W: N. Mantajit (red.): Proceedings of the Symposium on the Geology of Thailand. Bangkok: Department of Mineral Resources, 95–101 [2]

Holtz, T.R. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information" [3]

Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford

Upchurch P., Barrett P.M. & Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press

Yates, A.M. & Kitching, J.M. (2003) The earliest known sauropod dinosaur and the first steps towards sauropod locomotion. Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences”. 270 (1525), 1753–1758 DOI: 10.1098/rspb.2003.2417