Isanosaurus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
(poprawki)
Linia 43: Linia 43:
 
|-
 
|-
 
| colspan=2 |[[Plik:Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG|400px|]]
 
| colspan=2 |[[Plik:Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG|400px|]]
<small>Kość udowa isanozaura. Źródło: [[http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/98/Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG]]<br /></small>
+
<small>Kość udowa isanozaura. Źródło: [http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/98/Isanosaurus_attavipachi_femur.JPG]<br /></small>
 
|-
 
|-
 
! colspan=2 | Mapa znalezisk:
 
! colspan=2 | Mapa znalezisk:
Linia 57: Linia 57:
  
 
==Materiał kopalny i wymiary==
 
==Materiał kopalny i wymiary==
[[Holotyp]] to 1 kręg szyjny, 1 kręg grzbietowy i 6 trzonów kręgów ogonowych, łuk neuralny tylnego kręgu grzbietowego, 2 szewrony, fragmentaryczne żebra, prawa płytka mostkowa, prawa kość łopatkowa i lewa kość udowa. Zostały one odnalezione w [[1998]] roku.
+
[[Holotyp]] to 1 [[kręg]] szyjny, 1 kręg grzbietowy i 6 trzonów kręgów ogonowych, łuk neuralny tylnego kręgu grzbietowego, 2 szewrony, fragmentaryczne żebra, prawa płytka mostkowa, prawa kość łopatkowa i lewa kość udowa. Zostały one odnalezione w 1998 roku.
  
 
Wg [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] i in. ([[2002]]) [[holotyp]] liczył prawdopodobnie około 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. [[Gregory Paul]] ([[2010]]) i [[Thomas Holtz]] ([[2012]]) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.
 
Wg [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] i in. ([[2002]]) [[holotyp]] liczył prawdopodobnie około 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. [[Gregory Paul]] ([[2010]]) i [[Thomas Holtz]] ([[2012]]) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.
  
Być może dystalna część kości kulszowej (opisana przez [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] w [[1995]] roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") należy do isanozaura.
+
Być może zrośnięte kości kulszowe (opisane przez [[Eric Buffetaut|Buffetauta]] w [[1995]] roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") oraz niekompletny szkielet kilkunastometrowego zauropoda, znalezione w tej samej formacji, również należą do isanozaura.
  
 
==Etymologia==
 
==Etymologia==
Nazwa [[rodzaj]]owa ''Isanosaurus'' znaczy "jaszczur z Isan" (północno-wschodni region [[Tajlandia|Tajlandii]]). Natomiast człon nazwy gatunkowej ''attavipachi'' upamiętnia P. Attavipacha, byłego dyrektora Generalnego Departamentu Zasobów Mineralnych Tajlandii.
+
Nazwa [[rodzaj]]owa ''Isanosaurus'' znaczy "jaszczur z Isan" (północno-wschodni region [[Tajlandia|Tajlandii]]). Natomiast człon nazwy gatunkowej ''attavipachi'' upamiętnia P. Attavipacha, byłego dyrektora generalnego Departamentu Zasobów Mineralnych Tajlandii.
  
 
==Spis gatunków==
 
==Spis gatunków==
Linia 100: Linia 100:
 
[[Kategoria:Noryk]]
 
[[Kategoria:Noryk]]
 
[[Kategoria:Retyk]]
 
[[Kategoria:Retyk]]
[[Kategoria:Do poprawy - zajęte]]
 

Wersja z 23:14, 18 kwi 2015

Autor: Korekta:
Marcin Szermański

Tomasz Glowienke

Adrian Tkocz

Mateusz Tałanda

Maciej Ziegler


Isanosaurus (isanozaur)
Długość: > 6,5 m
Masa: ? t
Miejsce występowania: Tajlandia - prowincja Chaiyaphum

(formacja Nam Phong)

Czas występowania późny trias (późny noryk lub retyk)
Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Isanosaurus attavipachi femur.JPG

Kość udowa isanozaura. Źródło: [1]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Isanosaurus jest jednym z najwcześniejszych zauropodów. W momencie jego naukowego opisu (2000 rok) uznawany był nawet za najstarszego przedstawiciela swojej grupy. Obecnie wiemy jednak, że zauropody żyły jeszcze wcześniej - m.in. Antetonitrus. Żył w południowo - wschodniej Azji (dzisiejsza Tajlandia), w późnym triasie. Prawdopodobnie żywił się wysoko rosnącą roślinnością, niedostępną dla większości nie tylko innych, ówczesnych dinozaurów, a także dla przedstawicieli pozostałych rzędów gadów.

Materiał kopalny i wymiary

Holotyp to 1 kręg szyjny, 1 kręg grzbietowy i 6 trzonów kręgów ogonowych, łuk neuralny tylnego kręgu grzbietowego, 2 szewrony, fragmentaryczne żebra, prawa płytka mostkowa, prawa kość łopatkowa i lewa kość udowa. Zostały one odnalezione w 1998 roku.

Wg Buffetauta i in. (2002) holotyp liczył prawdopodobnie około 6,5 m długości, lecz nie osiągnął jeszcze maksymalnej wielkości. Gregory Paul (2010) i Thomas Holtz (2012) szacują go odpowiednio na aż 13-17 m i ok. 7 ton.

Być może zrośnięte kości kulszowe (opisane przez Buffetauta w 1995 roku jako skamielina należąca do nieznanego i masywnego "prozauropoda") oraz niekompletny szkielet kilkunastometrowego zauropoda, znalezione w tej samej formacji, również należą do isanozaura.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Isanosaurus znaczy "jaszczur z Isan" (północno-wschodni region Tajlandii). Natomiast człon nazwy gatunkowej attavipachi upamiętnia P. Attavipacha, byłego dyrektora generalnego Departamentu Zasobów Mineralnych Tajlandii.

Spis gatunków

Isanosaurus Buffetaut, Suteethorn, Cuny, Tong, Le Loeuff, Khansubha i Jongautchariyakul, 2000
I. attavipachi Buffetaut, Suteethorn, Cuny, Tong, Le Loeuff, Khansubha i Jongautchariyakul, 2000

Bibliografia

Buffetaut, E., Suteethorn, V., Cuny, G., Tong, H., Le Loeuff, J., Khansubha, S. & Jongautchariyakul, S. (2000) The earliest known sauropod dinosaur. „Nature”. 407, 72–74 DOI: 10.1038/35024060

Buffetaut, E., Suteethorn, V., Le Loeuff, J., Cuny, G., Tong, H. & Khansubha, S. (2002) A review of the sauropod dinosaurs of Thailand. W: N. Mantajit (red.): Proceedings of the Symposium on the Geology of Thailand. Bangkok: Department of Mineral Resources, 95–101 [2]

Holtz, T.R. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information" [3]

Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford

Upchurch P., Barrett P.M. & Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press

Yates, A.M. & Kitching, J.M. (2003) The earliest known sauropod dinosaur and the first steps towards sauropod locomotion. Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences”. 270 (1525), 1753–1758 DOI: 10.1098/rspb.2003.2417