Lutungutali: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m (Budowa)
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
|-
 
|-
 
| [[Mateusz Tałanda]]
 
| [[Mateusz Tałanda]]
|  
+
| [[Maciej Ziegler]]
 
|}
 
|}
 
</small>
 
</small>
Linia 14: Linia 14:
 
|-
 
|-
 
!  '''Długość''':
 
!  '''Długość''':
| 1,5 m
+
| 3 m
 
|-
 
|-
 
! '''[[Lokacje|Miejsce występowania]]''':
 
! '''[[Lokacje|Miejsce występowania]]''':
 
| [[Zambia]]
 
| [[Zambia]]
  
<small>(formacja Ntawere)</small>
+
<small>(górna część [[formacja|formacji]] [[Ntawere]])</small>
 
|-  
 
|-  
 
! '''[[Czas|Czas występowania]]'''
 
! '''[[Czas|Czas występowania]]'''
| ok. ?245-237 Ma
+
| ok. 230 [[Ma]]
  
<small>środkowy [[trias]] ([[anizyk]])</small>
+
<small>[[późny trias]] ([[karnik]])</small>
 
|-  
 
|-  
 
! '''Systematyka'''
 
! '''Systematyka'''
Linia 43: Linia 43:
 
|-
 
|-
 
| colspan=2 |
 
| colspan=2 |
<display_points type="terrain" zoom=5>
+
<display_points type="terrain" zoom=4>
Sitwe, Zambia|wioska Sitwe, [[Zambia]]|<small>
+
10.8° S, 33.2° E|wioska Sitwe, Zambia
 
</display_points>
 
</display_points>
 
|}
 
|}
 
== Wstęp ==
 
== Wstęp ==
''Lutungutali sitwensis'' to [[gatunek]] wczesnego [[Silesauridae|silezauryda]], który żył na terenach dzisiejszej Zambii (Afryka) około 245-237 milionów lat temu. Nazwa rodzajowa pochodzi z języka Bemba. Oznacza "wysokie biodro" lub "wysoką miednicę" w nawiązaniu cechy charakterystycznej ([[autapomorfia]]) tego zwierzęcia. Natomiast nazwa gatunkowa odnosi się do wioski Sitwe, w pobliżu której znaleziono szczątki ''L. sitwensis''.
+
''Lutungutali sitwensis'' to [[gatunek]] wczesnego [[Silesauridae|silezauryda]], który żył na terenach dzisiejszej Zambii (Afryka) około 230 milionów lat temu. Nazwa rodzajowa pochodzi z języka bemba. Oznacza "wysokie biodro" lub "wysoką miednicę" w nawiązaniu cechy tego zwierzęcia. Natomiast nazwa gatunkowa odnosi się do wioski Sitwe, w pobliżu której znaleziono szczątki ''L. sitwensis''.
[[Plik:MiednicaLutungutali.JPG|300px|thumb|right|Rysunek miednicy ''L. sitwensis'' w widoku z boku. Pre - wyrostek przedpanewkowy, post - wyrostek zapanewkowy, bf - ''brevis fossa''. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).]]
 
[[Plik:PubisLutungutali.JPG|300px|thumb|right|Końcówki kości łonowych ''L. sitwensis'' oraz ich przekrój. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).]]
 
[[Plik:KregiLutungutali.JPG|300px|thumb|right|Kręgi ogonowe ''L. sitwensis''. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).]]
 
  
 
== Budowa ==
 
== Budowa ==
[[Holotyp]] ''Lutungutali'' to niekompletna miednica i cztery przednie [[kręg]]i ogonowe. W 2011 znaleziono kości przynajmniej ośmiu innych osobników, ale oczekują one na pełną preparację i opis. To co odróżnia ten [[rodzaj]] od pozostałych silezaurydów to wyższy talerz biodrowy. Miednica ma dwa kręgi. Wyrostek przedpanewkowy kości biodrowej jest krótki i masywny. Znajduje się jeszcze nad głęboką panewką biodrową tego gada. Wyrostek zapanewkowy jest znacznie dłuższy, ale mniej masywny. Na jego bocznej powierzchni widać ''brevis fossa'' (patrz pierwszy rysunek po prawej). Jest ona płytsza niż u [[Silesaurus|silezaura]]. Jej pozycja jest podobna jak u większości silezaurydów i części [[Dinosauria|dinozaurów]]. Jednak uznane jest to za konwergencję, gdyż [[Asilisaurus|asilizaur]] ma ją inaczej położoną. Kości łonowe są spłaszczone przednio-bocznie (druga figura po prawej). Tworzyły w ten sposób od przodu szeroką powierzchnię jak u asilizaura, silezaura i [[Sacisaurus|sacizaura]]. Inaczej było u [[Eucoelophysis|eucelofyza]], gdzie kości łonowe mają patykowaty kształt.
+
[[Holotyp]] ''Lutungutali'' to niekompletna miednica i cztery przednie [[kręg]]i ogonowe. W 2011 znaleziono kości przynajmniej ośmiu innych osobników, ale oczekują one na pełną preparację i opis. Miednica ma dwa kręgi. Wyrostek przedpanewkowy kości biodrowej jest krótki i masywny. Znajduje się jeszcze nad głęboką panewką biodrową tego gada. Wyrostek zapanewkowy jest znacznie dłuższy, ale mniej masywny. Na jego bocznej powierzchni widać ''brevis fossa'' (patrz pierwszy rysunek po prawej). Jest ona płytsza niż u [[Silesaurus|silezaura]]. Jej pozycja jest podobna jak u większości silezaurydów i części [[Dinosauria|dinozaurów]]. Jednak uznane jest to za konwergencję do dinozaurów, gdyż [[Asilisaurus|asilizaur]] ma ją inaczej położoną. Kości łonowe są spłaszczone przednio-tylnie (druga figura po prawej). Tworzyły w ten sposób od przodu szeroką powierzchnię jak u silezaura i [[Sacisaurus|sacizaura]]. Inaczej było u [[Eucoelophysis|eucelofyza]] i asilizaura, gdzie kości łonowe mają patykowaty kształt.
 +
 
 +
[[Plik:MiednicaLutungutali.JPG|200px|thumb|right|Rysunek miednicy ''L. sitwensis'' w widoku z boku. Pre - wyrostek przedpanewkowy, post - wyrostek zapanewkowy, bf - ''brevis fossa''. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).]]
 +
[[Plik:PubisLutungutali.JPG|200px|thumb|right|Końcówki kości łonowych ''L. sitwensis'' oraz ich przekrój. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).]]
 +
 
 +
W 2018 roku doniesiono o znalezieniu w tych samych warstwach kości strzałkowej, szczękowej, kości łonowych, udowych, skokowych, piętowych, dalszych kości stępu, kości śródstopia i setkach innych, jeszcze nie oczyszczonych ze skały. Wszystkie one należały prawdopodobnie do ''Lutungutali''. Największe kości mogły należeć do osobników mierzących nawet 3 metry długości.
  
 
== Pozycja filogenetyczna ==
 
== Pozycja filogenetyczna ==
Linia 60: Linia 62:
  
 
== Paleobiologia i środowisko życia ==
 
== Paleobiologia i środowisko życia ==
Niewiele wiemy o budowie, a więc i o trybie życia ''Lutungutali''. Wyraźne przyczepy mięśni na miednicy sugerują, że kończyny tylne były silne. Być może gad ten był wszystkożerny lub owadożerny jak jego krewniacy i poruszał się na czterch kończynach. Osady formacji Ntawere powstały prawdopodobnie w półsuchym klimacie. Tu i ówdzie występowały mniej lub bardziej trwałe rzeki i jeziora. Żyły w nich ryby, płazy ''Batrachosuchus'', ''Eryosuchus'' i ''Cherininia'' oraz małże ''Unio karrooensis''. Głównymi roślinożercami były dwa gatunki dicynodontów z rodzaju ''Sangusaurus'' i ''Zambiasaurus''. Cynodonty reprezentował ''Luangwa drysdalli''.
+
Niewiele wiemy o budowie, a więc i o trybie życia ''Lutungutali''. Wyraźne przyczepy mięśni na miednicy sugerują, że kończyny tylne były silne. Być może gad ten był wszystkożerny lub owadożerny jak jego krewniacy i poruszał się na czterech kończynach. Osady formacji Ntawere powstały prawdopodobnie w półsuchym klimacie. Tu i ówdzie występowały mniej lub bardziej trwałe rzeki i jeziora. Żyły w nich ryby, płazy (temnospondyle) (m. in. ''Batrachosuchus'' i ''Cherininia'') oraz małże ''Unio karrooensis''. Głównymi roślinożercami były dwa gatunki dicynodontów z rodzaju ''Sangusaurus'' i ''Zambiasaurus''. Cynodonty reprezentował ''Luangwa drysdalli'' i ''Cricodon metabolus''. ''Lutungutali'' nie był tam jedynym archozaurem, ale jego krewniacy są słabo poznani w formacji Ntawere.
  
 
== Kontrowersje ==
 
== Kontrowersje ==
Wątpliwości budzi datowanie osadów, które opiera się wyłącznie na podobieństwie fauny kręgowców formacji Ntawere do innych faun datowanych na [[anizyk]]. Jest to metoda bardzo niedokładna i wymaga w przyszłości rewizji. Większe kontrowersje dotyczą jednak samego ''Lutungutali''. Jego jedyna cecha odróżniająca go od innych (wysokość talerza biodrowego) jest bardzo zmienna w obrębie gatunku, co pokazują różne osobniki silezaurów. Co więcej kość biodrowa silezaura została źle zmierzona w tej pracy. Mierzono ją w miejscu, gdzie jest ułamana, a nie gdzie ma naturalną krawędź, stąd rzekoma niska wysokość. W rzeczywistości talerze biodrowe silezaura osiągały znacznie większe wartości. Dlatego ''L. sitwensis'' nie jest prawdopodobnie ważnym [[takson]]em (''[[nomen dubium]]'').
+
Odkrywcy ''Lutungutali'' twierdzili, że zwierzę to pochodzi z początku środkowego triasu, a więc liczy nawet 245 milionów lat. Było to jednak oparte wyłącznie na podobieństwie zespołu kręgowców formacji Ntawere do innych, które uważano za typowo środkowotriasowe. Brakowało jednak dokładniejszych badań, które by to potwierdzały. Badania radiometryczne przeprowadzone na skałach z Argentyny, które miały podobny zespół zwierząt, ujawniły znacznie młodszy wiek tych zwierząt. Prawdopodobnie zespół z górnej części Ntawere, do którego należy ''Lutungutali'', ma niewiele więcej niż 230 milionów lat.
 +
 
 +
Większe kontrowersje dotyczą jednak samego ''Lutungutali''. Jego jedyna rzekomo wyjątkowa cecha ([[autapomorfia]]), czyli wysokość talerza biodrowego jest bardzo zmienna w obrębie gatunku, co pokazują różne osobniki silezaurów (Piechowski i in., 2014). Co więcej kość biodrowa silezaura została źle zmierzona przez odkrywców ''Lutungutali''. Zmierzyli ją w miejscu, gdzie jest ułamana, przez co doszli do błędnego wniosku, że silezaur miał niższą kość biodrową. W rzeczywistości talerze biodrowe silezaura osiągały znacznie większe wartości. Kształt talerza biodrowego i ''brevis fossa'', które występują w diagnozie, też wykazują dużą zmienność w obrębie gatunku. Dlatego ''L. sitwensis'' nie jest prawdopodobnie ważnym [[takson]]em (''[[nomen dubium]]'').
  
 
== Spis gatunków ==
 
== Spis gatunków ==
 
{| class="wikitable"
 
{| class="wikitable"
! ''Lutungutali''
+
| ''Lutungutali''
| {{Kpt|[[Brandon Peecook|Peecook]], [[Christian Sidor|Sidor]], [[Sterling Nesbitt|Nesbitt]], [[Roger Smith|Smith]], [[J. Sebastien Steyer]] i [[Kenneth Angielczyk|Angielczyk]]}}, [[2013]]
+
| {{Kpt|[[Brandon Peecook|Peecook]], [[Christian Sidor|Sidor]], [[Sterling Nesbitt|Nesbitt]], [[Roger Smith|Smith]], [[J. Sebastien Steyer|Steyer]]}} i {{Kpt|[[Kenneth Angielczyk|Angielczyk]]}}, [[2013]]
 +
| ''[[nomen dubium]]''
 
|-
 
|-
! ''L. sitwensis''
+
| ''Lutungutali sitwensis''
| {{Kpt|[[Brandon Peecook|Peecook]], [[Christian Sidor|Sidor]], [[Sterling Nesbitt|Nesbitt]], [[Roger Smith|Smith]], [[J. Sebastien Steyer]] i [[Kenneth Angielczyk|Angielczyk]]}}, [[2013]]
+
| {{Kpt|[[Brandon Peecook|Peecook]], [[Christian Sidor|Sidor]], [[Sterling Nesbitt|Nesbitt]], [[Roger Smith|Smith]], [[J. Sebastien Steyer|Steyer]]}} i {{Kpt|[[Kenneth Angielczyk|Angielczyk]]}}, [[2013]]
 +
| ''[[nomen dubium]]''
 
|}
 
|}
  
 
== Literatura ==
 
== Literatura ==
 
<small>
 
<small>
Brandon R. Peecook , Christian A. Sidor , Sterling J. Nesbitt , Roger M. H. Smith , J. Sebastien Steyer & Kenneth D. Angielczyk (2013) A new silesaurid from the upper Ntawere Formation of Zambia (Middle Triassic) demonstrates the rapid diversification of Silesauridae (Avemetatarsalia, Dinosauriformes), Journal of Vertebrate Paleontology, 33:5, 1127-1137.
+
Peecook, B.R., Sidor, C.A., Nesbitt, S.J., Smith, R.M.H., Steyer, J.S., Angielczyk, K.D. 2013. A new silesaurid from the upper Ntawere Formation of Zambia (Middle Triassic) demonstrates the rapid diversification of Silesauridae (Avemetatarsalia, Dinosauriformes). Journal of Vertebrate Paleontology, t. 33, nr 5, str. 1127-1137. [http://dx.doi.org/10.1080/02724634.2013.755991]
 +
 
 +
Peecook, B.R., Steyer, J.S., Tabor, N.J., Smith, R.M.H. 2018. Updated geology and vertebrate paleontology of the Triassic Ntawere Formation of northeastern Zambia, with special emphasis on the archosauromorphs. Journal of Vertebrate Paleontology, t. 37, nr 6 (dodatek), str. 8–38. [https://doi.org/10.1080/02724634.2017.1410484]
 +
 
 +
Piechowski, R., Niedźwiedzki, G., Tałanda, M. 2018. Unexpected bird-like features and high intraspecific variation in the braincase of the Triassic relative of dinosaurs. Historical Biology, w druku. [https://doi.org/10.1080/08912963.2017.1418339]
 +
 
 +
Piechowski, R., Tałanda M., Dzik, J. 2014. Skeletal variation and ontogeny of the Late Triassic Dinosauriform ''Silesaurus opolensis''. Journal of Vertebrate Paleontology, t. 34, nr 6, str. 1383-1393. [[doi:10.1080/02724634.2014.873045]]
 
</small>
 
</small>
  
[[Kategoria: Archosauria]]
+
[[Kategoria: nomen dubium]]
[[Kategoria: Dinosauromorpha]]
 
[[Kategoria: Dinosauriformes]]
 
[[Kategoria: Silesauridae]]
 
[[Kategoria: Mezozoik]]
 
[[Kategoria: Trias]]
 
[[Kategoria: Anizyk]]
 
[[Kategoria: Afryka]]
 
[[Kategoria: Zambia]]
 

Wersja z 20:50, 15 kwi 2018

Autor: Korekta:
Mateusz Tałanda Maciej Ziegler


Lutungutali (lutungutali)
Długość: 3 m
Miejsce występowania: Zambia

(górna część formacji Ntawere)

Czas występowania ok. 230 Ma

późny trias (karnik)

Systematyka Diapsida

Archosauria

Dinosauromorpha

Dinosauriformes

Silesauridae

Asilisaurus.jpg

Rekonstrukcja asilizaura. Podobnie mógł wyglądać lutungali. Autor: "Smokeybjb" [1]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Lutungutali sitwensis to gatunek wczesnego silezauryda, który żył na terenach dzisiejszej Zambii (Afryka) około 230 milionów lat temu. Nazwa rodzajowa pochodzi z języka bemba. Oznacza "wysokie biodro" lub "wysoką miednicę" w nawiązaniu cechy tego zwierzęcia. Natomiast nazwa gatunkowa odnosi się do wioski Sitwe, w pobliżu której znaleziono szczątki L. sitwensis.

Budowa

Holotyp Lutungutali to niekompletna miednica i cztery przednie kręgi ogonowe. W 2011 znaleziono kości przynajmniej ośmiu innych osobników, ale oczekują one na pełną preparację i opis. Miednica ma dwa kręgi. Wyrostek przedpanewkowy kości biodrowej jest krótki i masywny. Znajduje się jeszcze nad głęboką panewką biodrową tego gada. Wyrostek zapanewkowy jest znacznie dłuższy, ale mniej masywny. Na jego bocznej powierzchni widać brevis fossa (patrz pierwszy rysunek po prawej). Jest ona płytsza niż u silezaura. Jej pozycja jest podobna jak u większości silezaurydów i części dinozaurów. Jednak uznane jest to za konwergencję do dinozaurów, gdyż asilizaur ma ją inaczej położoną. Kości łonowe są spłaszczone przednio-tylnie (druga figura po prawej). Tworzyły w ten sposób od przodu szeroką powierzchnię jak u silezaura i sacizaura. Inaczej było u eucelofyza i asilizaura, gdzie kości łonowe mają patykowaty kształt.

Rysunek miednicy L. sitwensis w widoku z boku. Pre - wyrostek przedpanewkowy, post - wyrostek zapanewkowy, bf - brevis fossa. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).
Końcówki kości łonowych L. sitwensis oraz ich przekrój. Skala 2 cm (z Peecook i in., 2013).

W 2018 roku doniesiono o znalezieniu w tych samych warstwach kości strzałkowej, szczękowej, kości łonowych, udowych, skokowych, piętowych, dalszych kości stępu, kości śródstopia i setkach innych, jeszcze nie oczyszczonych ze skały. Wszystkie one należały prawdopodobnie do Lutungutali. Największe kości mogły należeć do osobników mierzących nawet 3 metry długości.

Pozycja filogenetyczna

Na przynależność do silezaurydów wskazuje prosta brzuszna krawędź panewki na kości biodrowej oraz brak antykrętarza w samej panewce. Analiza filogenetyczna wskazuje na większe podobieństwo Lutungutali do zaawansowanych silezaurydów niż do asilizaura, ale na określenie dokładnej pozycji filogenetycznej nie pozwala brak większej ilości informacji.

Paleobiologia i środowisko życia

Niewiele wiemy o budowie, a więc i o trybie życia Lutungutali. Wyraźne przyczepy mięśni na miednicy sugerują, że kończyny tylne były silne. Być może gad ten był wszystkożerny lub owadożerny jak jego krewniacy i poruszał się na czterech kończynach. Osady formacji Ntawere powstały prawdopodobnie w półsuchym klimacie. Tu i ówdzie występowały mniej lub bardziej trwałe rzeki i jeziora. Żyły w nich ryby, płazy (temnospondyle) (m. in. Batrachosuchus i Cherininia) oraz małże Unio karrooensis. Głównymi roślinożercami były dwa gatunki dicynodontów z rodzaju Sangusaurus i Zambiasaurus. Cynodonty reprezentował Luangwa drysdalli i Cricodon metabolus. Lutungutali nie był tam jedynym archozaurem, ale jego krewniacy są słabo poznani w formacji Ntawere.

Kontrowersje

Odkrywcy Lutungutali twierdzili, że zwierzę to pochodzi z początku środkowego triasu, a więc liczy nawet 245 milionów lat. Było to jednak oparte wyłącznie na podobieństwie zespołu kręgowców formacji Ntawere do innych, które uważano za typowo środkowotriasowe. Brakowało jednak dokładniejszych badań, które by to potwierdzały. Badania radiometryczne przeprowadzone na skałach z Argentyny, które miały podobny zespół zwierząt, ujawniły znacznie młodszy wiek tych zwierząt. Prawdopodobnie zespół z górnej części Ntawere, do którego należy Lutungutali, ma niewiele więcej niż 230 milionów lat.

Większe kontrowersje dotyczą jednak samego Lutungutali. Jego jedyna rzekomo wyjątkowa cecha (autapomorfia), czyli wysokość talerza biodrowego jest bardzo zmienna w obrębie gatunku, co pokazują różne osobniki silezaurów (Piechowski i in., 2014). Co więcej kość biodrowa silezaura została źle zmierzona przez odkrywców Lutungutali. Zmierzyli ją w miejscu, gdzie jest ułamana, przez co doszli do błędnego wniosku, że silezaur miał niższą kość biodrową. W rzeczywistości talerze biodrowe silezaura osiągały znacznie większe wartości. Kształt talerza biodrowego i brevis fossa, które występują w diagnozie, też wykazują dużą zmienność w obrębie gatunku. Dlatego L. sitwensis nie jest prawdopodobnie ważnym taksonem (nomen dubium).

Spis gatunków

Lutungutali Peecook, Sidor, Nesbitt, Smith, Steyer i Angielczyk, 2013 nomen dubium
Lutungutali sitwensis Peecook, Sidor, Nesbitt, Smith, Steyer i Angielczyk, 2013 nomen dubium

Literatura

Peecook, B.R., Sidor, C.A., Nesbitt, S.J., Smith, R.M.H., Steyer, J.S., Angielczyk, K.D. 2013. A new silesaurid from the upper Ntawere Formation of Zambia (Middle Triassic) demonstrates the rapid diversification of Silesauridae (Avemetatarsalia, Dinosauriformes). Journal of Vertebrate Paleontology, t. 33, nr 5, str. 1127-1137. [2]

Peecook, B.R., Steyer, J.S., Tabor, N.J., Smith, R.M.H. 2018. Updated geology and vertebrate paleontology of the Triassic Ntawere Formation of northeastern Zambia, with special emphasis on the archosauromorphs. Journal of Vertebrate Paleontology, t. 37, nr 6 (dodatek), str. 8–38. [3]

Piechowski, R., Niedźwiedzki, G., Tałanda, M. 2018. Unexpected bird-like features and high intraspecific variation in the braincase of the Triassic relative of dinosaurs. Historical Biology, w druku. [4]

Piechowski, R., Tałanda M., Dzik, J. 2014. Skeletal variation and ontogeny of the Late Triassic Dinosauriform Silesaurus opolensis. Journal of Vertebrate Paleontology, t. 34, nr 6, str. 1383-1393. doi:10.1080/02724634.2014.873045