Pelorosaurus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (- kipski rys., myślę, że wymaga weryfikacji)
(skórę znamy u Tehuelchesaurus, diplodokidów...)
Linia 69: Linia 69:
 
Materiał przypisany to 4 proksymalne kręgi ogonowe ([[holotyp]] ''[[Cetiosaurus]] brevis'' – zostały one odnalezione kilka metrów od kości ramiennej). Jeżeli miał te same proporcje, co ''[[Giraffatitan]] brancai'', to mógł mieć ok. 16 metrów długości i 8-14 ton. Szacunki [[Thomas Holtz|Holtza]] ([[2012]]) mówią o 24 metrach i masie czterech słoni (ok. 24 ton?), lecz nie są one podparte żadnymi wiarygodnymi badaniami.
 
Materiał przypisany to 4 proksymalne kręgi ogonowe ([[holotyp]] ''[[Cetiosaurus]] brevis'' – zostały one odnalezione kilka metrów od kości ramiennej). Jeżeli miał te same proporcje, co ''[[Giraffatitan]] brancai'', to mógł mieć ok. 16 metrów długości i 8-14 ton. Szacunki [[Thomas Holtz|Holtza]] ([[2012]]) mówią o 24 metrach i masie czterech słoni (ok. 24 ton?), lecz nie są one podparte żadnymi wiarygodnymi badaniami.
  
"''P.''" ''becklesii'' – [[holotyp]] (BMNH R1868) to dobrze zachowana kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa i odcisk skóry. Warto zaznaczyć, że ten odcisk skóry jest jedynym znaną pozostałością tkanki skórnej u zauropodów ([[Mike Taylor|Taylor]], [[2010]]). [[Michael D'Emic|D'Emic]] ([[2012]]) uważa, że jest tytanozauryformem wykluczając jednocześnie jego wcześniejsze należenie do [[Titanosauria]].
+
"''P.''" ''becklesii'' – [[holotyp]] (BMNH R1868) to dobrze zachowana kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa i odcisk skóry. [[Michael D'Emic|D'Emic]] ([[2012]]) uważa, że jest tytanozauryformem wykluczając jednocześnie jego wcześniejsze należenie do [[Titanosauria]].
  
 
==Taksonomia==
 
==Taksonomia==

Wersja z 19:24, 8 lis 2012

Autor: Korekta:
Marcin Szermański Maciej Ziegler

Krzysztof Lichota


Pelorosaurus (pelorozaur)
Długość: ok. 16 m (24 m??)
Masa: 8-14 t (30-46 t??)
Miejsce występowania: Wielka Brytania – hrabstwo West Sussex

(nadgrupa Wealden)

Czas występowania 140,2-136,4 Ma

wczesna kreda (walanżyn)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Eusauropoda

Neosauropoda

Macronaria

Titanosauriformes

?? Brachiosauridae

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Pelorosaurus to takson-worek z terenów Wysp Brytyjskich. Gatunek typowyP. conybeari – pochodzi z wczesnej kredy (walanżyn) i jest jednym z pierwszych nazwanych zauropodów. Inne gatunki, które są synonimami innych zauropodów, znane są zarówno z warstw jurajskich, jak i kredowych.

Materiał kopalny

P. conybeariholotyp to prawa kość ramienna.

Materiał przypisany to 4 proksymalne kręgi ogonowe (holotyp Cetiosaurus brevis – zostały one odnalezione kilka metrów od kości ramiennej). Jeżeli miał te same proporcje, co Giraffatitan brancai, to mógł mieć ok. 16 metrów długości i 8-14 ton. Szacunki Holtza (2012) mówią o 24 metrach i masie czterech słoni (ok. 24 ton?), lecz nie są one podparte żadnymi wiarygodnymi badaniami.

"P." becklesiiholotyp (BMNH R1868) to dobrze zachowana kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa i odcisk skóry. D'Emic (2012) uważa, że jest tytanozauryformem wykluczając jednocześnie jego wcześniejsze należenie do Titanosauria.

Taksonomia

Mimo, że do pelorozaura przypisano ogromną ilość gatunków (których nazwy zostały dodatkowo zniekształcone w kolejnych publikacjach), to konsensusem wydaje się być uznanie tylko jednego gatunku za ważnego z naukowego punktu widzenia. Jest nim P. conybeari, który być może jest brachiozaurydem – kuzynem słynnych Brachiosaurus i Giraffatitan. Jeżeli to prawda, to jest kolejnym obok Abydosaurus i Sauroposeidon (o ile nim rzeczywiście był - D'Emic, 2012) dowodem, że brachiozaurydy nie wyginęły wraz z końcem jury. Pod względem taksonomicznym Pelorosaurus jest skomplikowanym rodzajem zauropoda – w podobnym stopniu do powszechnie bardziej znanych Cetiosaurus i Titanosaurus.

Kolejny, drugi gatunek pelorozaura, "P." becklesii, to – jak się okazuje po latach – niespokrewniony z P. conybeari tytanozauryform ze statusem nomen dubium. Oba zostały nazwane przez Gideona Mantella.

Pozostałe gatunki albo zostały przemianowane do innych rodzajów, albo zostały do niego zaliczone z innych taksonów. Jednak autorzy drugiej edycji "The Dinosauria" uznali, że zaliczanie nierzadko źle zachowanych pojedynczych kości do pelorozaura – w dodatku z różnych przedziałów czasowych – jest nieuzasadnione. Stąd tak wiele niepewnych taksonów z Anglii, jak np. Dinodocus, Oplosaurus czy Gigantosaurus jest uznawanych za osobne rodzaje. Nieliczne, jak Pelorosaurus humerostraticus (obecnie Duriatitan humerostraticus), zostały uznane za ważne w obrębie innego rodzaju.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Pelorosaurus znaczy "monstrualny jaszczur". Epitety gatunkowe jedynych gatunków, które nie zostały przemianowane do innych taksonów – odpowiednio conybeari i becklesii – być może honorują ludzi o nazwiskach Conybear i Becklesi (lub Beckles).

Spis gatunków

Pelorosaurus Mantell, 1850
= Onchosaurus (Gervais, 1852) Gervais, 1859
= Telorosaurus Baur, 1891
P. conybearei (Mantell, 1849) Mantell, 1850
= Cetiosaurus brevis Owen, 1842
= Morosaurus brevis (Owen, 1842) Sauvage, 1897/1898?
= Pelorosaurus brevis (Owen, 1842) von Huene, 1927
= Cetiosaurus conybeari Melville, 1849
= Ornithopsis conybeari (Mantell, 1850) von Huene, 1929
= Astrodon valdensis (Lydekker, 1889) Swinton, 1936
= Pleurocoelus valdensis Lydekker, 1889
"P." becklesii Mantell, 1852 nomen dubium
= Morosaurus becklesii (Mantell, 1852) Marsh, 1889
P. armatus (Gervais, 1852) Lydekker, 1889 = Oplosaurus armatus Gervais, 1852
P. megalonyx (Seeley, 1869) = Gigantosaurus megalonyx nomen dubium
P. praecursor (Sauvage, 1876) Sauvage, 1895 ??= Neosodon praecursor nomen dubium
P. humerocristatus (Hulke, 1874) Sauvage, 1897 = Duriatitan humerocristatus
= Cetiosaurus humerocristatus Hulke, 1874
= Ornithopsis humerocristatus (Hulke, 1874) Lydekker, 1888
P. manseli (Hulke, 1874) = "Ischyrosaurus" manseli ?nomen dubium
= Ornithopsis manseli (Hulke, 1874) Lydekker, 1888
?= Morinosaurus typus Sauvage, 1874 ?nomen dubium
= Cetiosauriscus manseli
P. hulkei Lydekker, 1889 = Ornithopsis hulkei
P. leedsii (Hulke, 1887) = ?Ornithopsis leedsii ?nomen dubium
= Pelorosaurus leedsi (Hulke, 1887) Lydekker, 1890
= Cetiosauriscus leedsii (Hulke, 1887) von Huene, 1927
= Cetiosaurus leedsii (Hulke, 1887) Phillips, 1871
P. mackesoni = Dinodocus mackesoni Owen, 1884 nomen dubium

Bibliografia

Źródła naukowe:

Barrett, P.M., Benson, R.B.J. and Upchurch, P. (2010) "Dinosaurs of Dorset: Part II, the sauropod dinosaurs (Saurischia, Sauropoda) with additional comments on the theropods". Proceedings of the Dorset Natural History and Archaeological Society 131: 113–126

Blows, W.T. (1995) The Early Cretaceous brachiosaurid dinosaurs Ornithopsis and Eucamerotus from the Isle of Wight, England. "Palaeontology". 38, ss. 187–197

D'Emic, M. (2012) "The early evolution of titanosauriform sauropod dinosaurs" Zoological Journal of the Linnean Society, 166, 624-671. doi:10.1111/j.1096-3642.2012.00853.x

Gunga, H.-C., Suthau, T., Bellmann, A., Stoinski, S., Friedrich, A., Trippel, T., Kirsch, K., Hellwich, O. (2008) "A new body mass estimation of Brachiosaurus brancai Janensch, 1914 mounted and exhibited at the Museum of Natural History (Berlin, Germany"). Fossil Record 11(1):28-33. doi: 10.1002/mmng.200700011 [1]

Henderson, D.M. (2004) "Tipsy punters: sauropod dinosaur pneumaticity, buoyancy and aquatic habits." Proceedings of the Royal Society of London B, 71: S180–S183. doi:10.1098/rsbl.2003.0136

Naish, D., Martill, D.M. (2007) Dinosaurs of Great Britain and the role of the Geological Society of London in their discovery: basal Dinosauria and Saurischia. „Journal of the Geological Society”. 164, s. 493–510. doi:10.1144/0016-76492006-032

Taylor, M.P. (2009) "A re-evaluation of Brachiosaurus altithorax Riggs 1903 (Dinosauria, Sauropoda) and its generic separation from Giraffatitan brancai (Janensch 1914) ". Journal of Vertebrate Paleontology 29(3):787-806

Taylor, M.P. (2010) "Sauropod dinosaur research: a historical review". Geological Society, London, Special Publications; v. 343; p. 361-386; doi:10.1144/SP343.22 [2]

Upchurch, P., Barrett, P. M., Dodson, P. (2004): Sauropoda. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press

Inne:

Olshevsky, G. (1999, online): http://dml.cmnh.org/1999Feb/msg00055.html

Holtz, T.R. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information" [3]