Taurovenator
| Autor: | Korekta: |
| Kamil Kamiński | Maciej Ziegler |
| Taurovenator (taurowenator) | |
|---|---|
| Długość: | ? m |
| Masa: | ? t |
| Miejsce występowania: | Argentyna - prowincja Rio Negro |
| Czas występowania | późna kreda (środkowy cenoman - wczesny turon) |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja karcharodontozauryda Mapusaurus, znalezionego w tej samej formacji, co Taurovenator. Być może wyglądały podobnie. Autorka: Edyta Felcyn. | |
Wstęp
Taurovenator to rodzaj średniej wielkości karcharodontozauryda z początku późnej kredy Ameryki Południowej. Znany jest tylko z jednego elementu czaszki – kości zaoczodołowej.
Etymologia
Nazwa Taurovenator pochodzi od łacińskich słów tauro („byk”) oraz venator, czyli „myśliwy”. Epitet gatunkowy violantei honoruje Enzo Violante - właściciela farmy, na terenie której dokonano odkrycia tego dinozaura.
Materiał kopalny
Holotyp (MPCA PV 802) to izolowana, prawa kość zaoczodołowa.
Odkrycie i opis
Szczątki taurowenatora odkryto w północno-zachodniej części prowincji Rio Negro w Argentynie, na południowy wschód od jeziora Ezequiel Ramos-Mexía. Zostały opisane w 2016 r. przez zespół paleontologów: Matias Motta, Alexis Rolando, Sebastian Rozadilla, Federico Agnolin, Nicolas Chimento, Federico Egli i Fernando Novas.
Wygląd
Podobnie jak inne karcharodontozaurydy, Taurovenator był zapewne dwunożnym drapieżnikiem z ostrymi zębami i pazurami. Rozmiary jedynego znanego fragmentu czaszki wskazują, że ustępował on wielkością największym członkom swej rodziny, takim jak Mapusaurus czy Giganotosaurus. Jego kość zaoczodołowa była jednak proporcjonalnie masywniejsza i grubsza. Nad brwiami taurowenatora znajdowały się przypominające rogi wzniesienia. Wyjątkową cechą tego teropoda była też obecność głębokiego dołka na brzusznej powierzchni kości zaoczodołowej.
Spis gatunków
| Taurovenator | Motta, Rolando, Rozadilla, Agnolin, Chimento, Egli i Novas, 2016 |
|---|---|
| T. violantei | Motta, Rolando, Rozadilla, Agnolin, Chimento, Egli i Novas, 2016 |
Bibliografia
Motta,M., J., Aranciaga Rolando, A., M., Rozadilla, S., Agnolín, F., E., Chimento, N., R., Egli, F., B., Novas, F.,E. (2016). "New theropod fauna from the Upper Cretaceous (Huincul Formation) of northwestern Patagonia, Argentina". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 71: 231–253.[1]
- ↑ Motta i in. (2016) nie zaliczyli go do Carcharodontosaurinae (nie używają tej nazwy), nie zaproponowali też miejsca w filogenezie karcharodontozaurydów, lecz uznali go za zaawansowanego przedstawiciela tej grupy i odnotowali podobieństwo do Carcharodontosaurus, Giganotosaurus i Mapusaurus, i wskazali na wyraźne różnice między nim a bazalnymi Acrocanthosaurus i Eocarcharia.
