Yutyrannus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (Budowa, paleobiologia i paleoekologia)
Linia 53: Linia 53:
 
Odkryto [[skamieniałość|skamieniałości]] trzech osobników ''Yutyrannus'' – każdy z nich miał zachowane pióra. Szczątki te dowodzą, że pióra pokrywały większość ciała teropoda, choć u każdego z okazów zachowały się w innej części ciała. Prawdopodobnie najdłuższe z nich znajdowały się na szyi zwierzęcia. Pióra pokrywające końcową część ogona były zbyt gęsto położone, by ustalić, czy to wydłużone szerokie pióra nitkowate (EBFF's – ''elongated broad filamentous feathers''), jak te, które odnaleziono u ''Beipiaosaurus'', smukłe monofilamenty (nierozgałęzione), czy struktury bardziej złożone. Funkcja protopiór ''Yutyrannus'' nie jest jasna – mogły one pełnić funkcję pokazową, przydatną w czasie godów, jak u wielu innych wczesnych pierzastych teropodów, jednak niewykluczone, że służyły one głównie do utrzymywania ciepłoty ciała, zwłaszcza że ''Yutyrannus'' żył w czasach znacznie chłodniejszych od reszty okresu [[kreda|kredowego]] – średnia roczna temperatura na terenach dzisiejszej prowincji Liaoning wynosiła przypuszczalnie około 10 °C, podczas gdy kilkadziesiąt milionów lat później, pod koniec kredy – około 18 °C.
 
Odkryto [[skamieniałość|skamieniałości]] trzech osobników ''Yutyrannus'' – każdy z nich miał zachowane pióra. Szczątki te dowodzą, że pióra pokrywały większość ciała teropoda, choć u każdego z okazów zachowały się w innej części ciała. Prawdopodobnie najdłuższe z nich znajdowały się na szyi zwierzęcia. Pióra pokrywające końcową część ogona były zbyt gęsto położone, by ustalić, czy to wydłużone szerokie pióra nitkowate (EBFF's – ''elongated broad filamentous feathers''), jak te, które odnaleziono u ''Beipiaosaurus'', smukłe monofilamenty (nierozgałęzione), czy struktury bardziej złożone. Funkcja protopiór ''Yutyrannus'' nie jest jasna – mogły one pełnić funkcję pokazową, przydatną w czasie godów, jak u wielu innych wczesnych pierzastych teropodów, jednak niewykluczone, że służyły one głównie do utrzymywania ciepłoty ciała, zwłaszcza że ''Yutyrannus'' żył w czasach znacznie chłodniejszych od reszty okresu [[kreda|kredowego]] – średnia roczna temperatura na terenach dzisiejszej prowincji Liaoning wynosiła przypuszczalnie około 10 °C, podczas gdy kilkadziesiąt milionów lat później, pod koniec kredy – około 18 °C.
  
Oprócz piór, jedną z cech charakterystycznych jutyrana jest silnie pneumatyczny grzebień kostny biegnący przez środek czaszki, podobny do tego obecnego u tyranozauroida ''[[Guanlong]]'' i [[Carnosauria|karnozaura]] ''[[Concavenator]]''. U ''Yutyrannus'' tworzące grzebień kości [[praemaxilla|przedszczękowa]] i [[nasale|nosowa]] są jednak tylko luźno [[artykulacja|połączone stawowo]]. Pod pewnymi względami ''Yutyrannus'' przypominał swoich późniejszych krewnych – miał np. podobnie długą i głęboką czaszkę. Inne cechy upodabniają go jednak do bazalnych tyranozauroidów – np. jego kręgi nie są w tak dużym stopniu spneumatyzowane, jak u tyranozaurydów.
+
Oprócz piór, jedną z cech charakterystycznych jutyrana jest silnie [[Pneumatyzacja|pneumatyczny]] grzebień kostny biegnący przez środek czaszki, podobny do tego obecnego u tyranozauroida ''[[Guanlong]]'' i [[Carnosauria|karnozaura]] ''[[Concavenator]]''. U ''Yutyrannus'' tworzące grzebień kości [[praemaxilla|przedszczękowa]] i [[nasale|nosowa]] są jednak tylko luźno [[artykulacja|połączone stawowo]]. Pod pewnymi względami ''Yutyrannus'' przypominał swoich późniejszych krewnych – miał np. podobnie długą i głęboką czaszkę. Inne cechy upodabniają go jednak do bazalnych tyranozauroidów – np. jego kręgi nie są w tak dużym stopniu spneumatyzowane, jak u tyranozaurydów.
  
 
Odkrycie trzech osobników w różnym wieku pozwala też ocenić, w jaki sposób rósł ''Yutyrannus''. Prawdopodobnie schemat wzrostu był odmienny niż u dobrze poznanych pod tym względem [[Tyrannosauridae|tyranozaurydów]] – np. łopatka i kość biodrowa ''Yutyrannus'' wykazują negatywną [[allometria|allometrię]] w trakcie wzrostu, podczas gdy u tyranozaurydów, odpowiednio, pozytywną allometrię i niemal [[izometria|izometrię]]. Kość promieniowa, śródręcze i dystalne elementy kończyn są negatywnie allometryczne u ''Yutyrannus'' i tyranozaurydów, jednak negatywna allometria śródręcza, śródstopia i piszczeli występuje u ''Yutyrannus'' znacznie silniej niż u tyranozaurydów.
 
Odkrycie trzech osobników w różnym wieku pozwala też ocenić, w jaki sposób rósł ''Yutyrannus''. Prawdopodobnie schemat wzrostu był odmienny niż u dobrze poznanych pod tym względem [[Tyrannosauridae|tyranozaurydów]] – np. łopatka i kość biodrowa ''Yutyrannus'' wykazują negatywną [[allometria|allometrię]] w trakcie wzrostu, podczas gdy u tyranozaurydów, odpowiednio, pozytywną allometrię i niemal [[izometria|izometrię]]. Kość promieniowa, śródręcze i dystalne elementy kończyn są negatywnie allometryczne u ''Yutyrannus'' i tyranozaurydów, jednak negatywna allometria śródręcza, śródstopia i piszczeli występuje u ''Yutyrannus'' znacznie silniej niż u tyranozaurydów.

Wersja z 14:01, 18 cze 2012

Autor: Korekta:
Tomasz Skawiński


Yutyrannus (jutyran)
Długość: 9 m
Masa: 1500 kg
Miejsce występowania: Chiny – Liaoning

(formacja Yixian)

Czas występowania 125-122 (?136-?118) Ma

kreda wczesna (apt?)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Tetanurae

Coelurosauria

Tyrannosauroidea

400px

Stado Yutyrannus huali atakujące parę Beipiaosaurus. © Brian Choo, 2012.

Yutyrannus to rodzaj dużego, opierzonego teropoda z grupy Tyrannosauroidea.

Budowa, paleobiologia i paleoekologia

Yutyrannus osiągał bardzo duże rozmiary – kość udowa największego znanego osobnika mierzy 85 cm długości, co pozwala oszacować długość całego zwierzęcia na około 9 m (z czego blisko 90 cm przypadało na czaszkę), a jego masę na ponad 1400 kg. Mimo to, Yutyrannus nie był największym bazalnym tyranozauroidem – większe od niego rozmiary osiągał Sinotyrannus. U Yutyrannus występowały protopióra (u tyranozauroidów znane wcześniej u Dilong). Połączenie tych dwóch cech czyni z Yutyrannus największego znanego teropoda, co do którego posiadamy bezpośrednie dowody występowania upierzenia – ponadczterdziestokrotnie większego od Beipiaosaurus, dotychczasowego rekordzisty.

Odkryto skamieniałości trzech osobników Yutyrannus – każdy z nich miał zachowane pióra. Szczątki te dowodzą, że pióra pokrywały większość ciała teropoda, choć u każdego z okazów zachowały się w innej części ciała. Prawdopodobnie najdłuższe z nich znajdowały się na szyi zwierzęcia. Pióra pokrywające końcową część ogona były zbyt gęsto położone, by ustalić, czy to wydłużone szerokie pióra nitkowate (EBFF's – elongated broad filamentous feathers), jak te, które odnaleziono u Beipiaosaurus, smukłe monofilamenty (nierozgałęzione), czy struktury bardziej złożone. Funkcja protopiór Yutyrannus nie jest jasna – mogły one pełnić funkcję pokazową, przydatną w czasie godów, jak u wielu innych wczesnych pierzastych teropodów, jednak niewykluczone, że służyły one głównie do utrzymywania ciepłoty ciała, zwłaszcza że Yutyrannus żył w czasach znacznie chłodniejszych od reszty okresu kredowego – średnia roczna temperatura na terenach dzisiejszej prowincji Liaoning wynosiła przypuszczalnie około 10 °C, podczas gdy kilkadziesiąt milionów lat później, pod koniec kredy – około 18 °C.

Oprócz piór, jedną z cech charakterystycznych jutyrana jest silnie pneumatyczny grzebień kostny biegnący przez środek czaszki, podobny do tego obecnego u tyranozauroida Guanlong i karnozaura Concavenator. U Yutyrannus tworzące grzebień kości przedszczękowa i nosowa są jednak tylko luźno połączone stawowo. Pod pewnymi względami Yutyrannus przypominał swoich późniejszych krewnych – miał np. podobnie długą i głęboką czaszkę. Inne cechy upodabniają go jednak do bazalnych tyranozauroidów – np. jego kręgi nie są w tak dużym stopniu spneumatyzowane, jak u tyranozaurydów.

Odkrycie trzech osobników w różnym wieku pozwala też ocenić, w jaki sposób rósł Yutyrannus. Prawdopodobnie schemat wzrostu był odmienny niż u dobrze poznanych pod tym względem tyranozaurydów – np. łopatka i kość biodrowa Yutyrannus wykazują negatywną allometrię w trakcie wzrostu, podczas gdy u tyranozaurydów, odpowiednio, pozytywną allometrię i niemal izometrię. Kość promieniowa, śródręcze i dystalne elementy kończyn są negatywnie allometryczne u Yutyrannus i tyranozaurydów, jednak negatywna allometria śródręcza, śródstopia i piszczeli występuje u Yutyrannus znacznie silniej niż u tyranozaurydów.

Systematyka

Analizy kladystyczne przeprowadzone przez Xu i współpracowników sugerują, że Yutyrannus zajmuje pozycję bardziej bazalną nie tylko od Tyrannosauridae, ale też Xiongguanlong czy Eotyrannus. Taki wynik przyniosła zarówno analiza, w której trzy okazy jutyrana połączono w pojedynczą roboczą jednostkę taksonomiczną, jak i ta, w której kodowano je jako osobne jednostki.

Odkrycie

Szczątki trzech osobników Yutyrannus huali zostały kupione przez Zhucheng Dinosaur Museum i Erlianhaote Dinosaur Museum od handlarza skamieniałości, który twierdził, że pochodzą one z jednego kamieniołomu w Batuyingzi na zachodzie prowincji Liaoning, choć nie potrafił przedstawić dokładnej lokalizacji. Cechy osadów otaczających skamieniałości są typowe dla formacji Yixian, co potwierdza, że szczątki pochodzą z tej właśnie formacji.

Etymologia

Nazwa rodzajowa pochodzi od słowa yu, które w języku mandaryńskim oznacza „pióra”, oraz łacińskiego tyrannus („tyran”), natomiast epitet gatunkowy gatunku typowego, huali, ponownie pochodzi z języka mandaryńskiego, w którym znaczy „piękny”, co odnosi się do urody upierzenia tego teropoda.

Spis gatunków

Yutyrannus Xu, Wang, Zhang, Ma, Xing, Sullivan, Hu, Cheng i Wang, 2012
Y. huali Xu, Wang, Zhang, Ma, Xing, Sullivan, Hu, Cheng i Wang, 2012

Bibliografia

  • Xu X, Wang K, Zhang K, Ma Q, Xing L, Sullivan C, Hu D, Cheng S, Wang S. 2012. A gigantic feathered dinosaur from the Lower Cretaceous of China. Nature 484: 92-95. doi:10.1038/nature10906.