Gualicho

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor:
Maciej Ziegler


Gualicho (gualicho)
Długość: 6-9 m
Masa: ?
Miejsce występowania: Argentyna - Río Negro

(formacja Huincul)

Czas występowania "środkowa" kreda (środkowy cenoman -? wczesny turon[1])
Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Tetanurae (? Ceratosauria)

Avetheropoda

? Carnosauria

? Neovenatoridae

Gualicho.PNG

Rekonstrukcja szkieletu - odnaleziony materiał na biało.
Autor: Jorge González, źródło: Apesteguía i in., 2016.

Wstęp

Gualicho to rodzaj teropoda ze "środkowej" kredy Ameryki Południowej. Nietypowa jest jego zredukowana na modłę tyranozaurydów dłoń, która miała tylko dwa palce.

Materiał kopalny

Rekonstrukcja. Autor: Nobu Tamura.
Miejsce znalezienia (oznaczone gwiazdą) i stratygrafia. Źródło: Apesteguía i in., 2016.
Paliczki dłoni. Źródło: Apesteguía i in., 2016.

Holotyp (MPCN PV 0001) to niekompletny szkielet - zob. rys.

Synonim Aoniraptor?

Gualicho shinyae i Aoniraptor libertatem moim zdaniem mogą być synonimami. Pochodzą one z tej samej formacji (Huincul) i zostały odnalezione w odległości najwyżej kilku kilometrów od siebie. Materiał kopalny pokrywa się w znikomym stopniu (środkowe kręgi ogonowe). Widoczna jest wyraźna różnica między najbardziej dystalnym kręgiem Gualicho a Aoniraptor – ten pierwszy ma duże prezygapofyzy, ale to może wynikać z różnicy w umiejscowieniu kręgu w kręgosłupie (być może znajdował się za kręgiem z ryc. 24 z Motta i in., 2016). Holotyp Aoniraptor pochodzi od młodego, 6-metrowego okazu (Motta i in., 2016). Gualicho ma – biorąc pod uwagę długość kości udowej (72 lub 77,5 cm) – zbliżone rozmiary do Deltadromeus (ok. 9 m; Sereno i in., 1996). Natomiast porównanie kości udowej z Fukuiraptor (Currie i Azuma, 2006) wskazuje na 6-6,4 m długości Gualicho.

Synonimikę Aoniraptor i Gualicho zasugerowali również Mortimer, Cau oraz McFeeters (Mortimer, online 2016). Pierwszeństwo miałaby nazwa Gualicho (McFeeters powołujący się na Lucasa w Mortimer, online 2016).

Opisany kilka dni po omawianym teropodzie, trochę późniejszy Murusraptor (Coria i Currie, 2016) zawiera niewiele elementów pokrywających się z Gualicho. Piszczel różni się jednak znacznie (por. ryc. 11 z Apesteguía i in., 2016 z ryc. 26 z Coria i Currie, 2016).

Aranciaga Rolando i in. (2020) wykazali wyraźne różnice w budowie kręgów ogonowych Aoniraptor i Gualicho (ten pierwszy ma unikalną strukturę otworów pneumatycznych, których brak u Gualicho). Zdanie autorów, przemawia to zdecydowanie przeciwko synonimice. Co więcej, uważają oni, że oba taksony nie byłe ze sobą nawet blisko spokrewnione.

Filogeneza

Gualicho został opisany przez Apesteguíę i in. (2016) jako takson siostrzany Deltadromeus (uważanego z reguły za ceratozaura) u podstawy Neovenatoridae w ramach Carnosauria (analiza filogenetyczna na podstawie Carrano i in., 2012). Autorzy przeprowadzili też drugą analizę (na podstawie Porfiri i in., 2014), bez uwzględnienia Deltadromeus, w której Gualicho okazał się taksonem siostrzanym Chilantaisaurus u podstawy Coelurosauria (do których należały też Carcharodontosauridae i Neovenator; megaraptory były zaś nieco bardziej zaawansowane). Motta i in. (2016) zaliczyli wówczas nieopisanego Gualicho do zaproponowanego przez siebie kladu niemegaraptorydowych megaraptorów należących do Tyrannosauroidea, do którego należeć też mają Aoniraptor, Deltadromeus i Bahariasaurus.

Gualicho ma cechy charakterystyczne dla ceratozaurów oraz tetanurów. Zaawansowane cechy łopatki, kości udowej i strzałkowej łączą go z Deltadromeus. Gualicho ma jednak tetanurową budowę dłoni a główka kości ramiennej nie jest zaokrąglona, co jest typowe dla ceratozaurów (Apesteguía i in., 2016). Wypada jednak zauważyć, że autorzy nie przedstawili mapy stanowiska ani nie podali informacji na temat powiązania ze sobą odnalezionych kości, choć hipoteza, że w skład holotypu wchodzą szczątki różnych teropodów wydaje się mi mało prawdopodobna choćby ze względu na podobieństwo elementów różnych części ciała do Deltadromeus. Biorąc pod uwagę ceratozaurowe cechy Gualicho i Deltadromeus oraz analizowanie tego pierwszego jedynie w macierzach skonstruowanych dla zbadania filogenezy tetanurów, jest według mnie możliwe, że te dwa teropody są ceratozaurami. Sądzę, że "tetanurowe" cechy Gualicho - np. dłoni - wynikająć mogą z tego, że to plezjomorficzny, bazalny ceratozaur. Analiza filogenetyczna na podstawie badania Carrano i in. (2012) wskazuje, że najbardziej parsymoniczne drzewa mają długość 1075, natomiast jeśli Deltadromeus i Gualicho miałyby być ceratozaurami, wartość zwiększa się do 1079.

Na cechy charakterystyczne dla ceratozaurów, w tym noazaurydów, i tetanurów u Gualicho i Aoniraptor wskazują Wang i in. (2017).

Wg Aranciaga Rolando i in. (2020) Gualicho wykazuje cechy, które przeczą jego przynależności do Megaraptora.

Etymologia

Gualicho to hiszpańska nazwa pochodząca od słowa watsiltsüm z języka Gennaken (inaczej günün-a-künna lub północny Tehuelche). Oznacza boginię, uważaną za posiadaczkę zwierząt a później, po wprowadzeniu chrześcijaństwa, uznaną za demona, która obecnie uważana jest za źródło pecha przez wiejskich osadników (gauchos) z południowej części Ameryki Południowej. Nazwę nadano aby oddać trudne okoliczności odkrycia i badania holotypu i sporną historię po jego odkryciu. Epitet gatunkowy honoruje Akiko Shinya, główną preparatorkę w Field Museum of Natural History w Chicago, za wkład w paleontologię, w tym w odkrycie typowego okazu 13 marca 2007 r.

Spis gatunków

Gualicho Apesteguía, Smith, Juárez Valieri i Makovicky, 2016
= "Nototyrannus" anonim, 2011 vide Apesteguía, Smith, Juárez Valieri i Makovicky, 2016 nomen nudum
?= Aoniraptor Motta, Aranciaga Rolando, Rozadilla, Agnolín, Chimento, Brissón Egli i Novas, 2016
G. shinyae Apesteguía, Smith, Juárez Valieri i Makovicky, 2016
= "Nototyrannus violantei" anonim, 2011 vide Apesteguía, Smith, Juárez Valieri i Makovicky, 2016 nomen nudum
?= Aoniraptor libertatem Motta, Aranciaga Rolando, Rozadilla, Agnolín, Chimento, Brissón Egli i Novas, 2016

Bibliografia

Apesteguía, S., , N.D., , R. & , P.J. (2016) "An Unusual New Theropod with a Didactyl Manus from the Upper Cretaceous of Patagonia, Argentina" PLoS ONE, 11(7), e0157793. doi:10.1371/journal.pone.0157793

Aranciaga Rolando, M., Garcia Marsà J., Novas F. (2020). "Histology and pneumaticity of Aoniraptor libertatem (Dinosauria, Theropoda), an enigmatic mid‐sized megaraptoran from Patagonia." Journal of Anatomy. [[1]].

Carrano, M.T., Benson, R.B.J. & Sampson, S.D. (2012) "The phylogeny of Tetanurae (Dinosauria: Theropoda)" Journal of Systematic Palaeontology, 10(2), 211-300. doi:10.1080/14772019.2011.630927

Coria, R.A. & Currie, P.J. (2016) "A New Megaraptoran Dinosaur (Dinosauria, Theropoda, Megaraptoridae) from the Late Cretaceous of Patagonia" PLoS ONE, 11(7), e0157973. doi:10.1371/journal.pone.0157973

Currie, P.J., & Azuma, Y. (2006) "New specimens, including a growth series, of Fukuiraptor (Dinosauria, Theropoda) from the Lower Cretaceous Kitadani Quarry of Japan" Journal Paleontological Society of Korea, 22(1), 173-193.

Motta, M.J., Aranciaga Rolando, A.M., Rozadilla, S., Agnolín, F.E., Chimento, N.R., Brissón Egli, F. & Novas, F.E. (2016) "New theropod fauna from the Upper Cretaceous (Huincul Formation) of northwestern Patagonia, Argentina" [w:] Khosla, A. & Lucas, S.G. (red.) "Cretaceous Period: Biotic Diversity and Biogeography" New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin 71, 231-253.

Porfiri, J.D., Novas, F.E., Calvo, J.O., Agnolin, F.L., Ezcurra, M.D. & Cerda, I.A. (2014) "Juvenile specimen of Megaraptor (Dinosauria, Theropoda) sheds light about tyrannosauroid radiation" Cretaceous Research, 51, 35-55. doi:10.1016/j.cretres.2014.04.007

Sereno, P.C., Dutheil, D.B., Iarochene, M., Larsson, H.C.E., Lyon, G.H., Magwene, P.M., Sidor, C.A., Varricchio, D.J. & Wilson, J.A. (1996) "Predatory dinosaurs from the Sahara and Late Cretaceous faunal differentiation" Science, 272(5264), 986-991. doi:10.1126/science.272.5264.986

Wang, S., Stiegler, J., Amiot, R., Wang, X., Du, G.-h., Clark, J.M. & Xu, X. (2017) "Extreme Ontogenetic Changes in a Ceratosaurian Theropod" Current Biology, 27(1), 144–148. doi:10.1016/j.cub.2016.10.043

Mortimer, M. (online 2016) http://theropoddatabase.blogspot.com/2016/07/is-gualicho-aoniraptor.html

  1. Motta i in. (2016) cytujący prace Garrido (2000; 2010 - w bibliografii pojawia się tylko ta druga, napisana w języku hiszpańskim) podają dla formacji środkowy cenoman - wczesny turon, zaś Apesteguía i in. (2016) - późny cenoman - wczesny turon. Holotyp Gualicho pochodzi z dolnych warstw formacji, więc prawdopodobnie bliższy prawdy jest cenoman.