Pentaceratops

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Maciej Ziegler, Kamil Kamiński, Paweł Konarzewski
Korekta: Krzysztof Lichota, Marcin Szermański, Tomasz Sokołowski, Łukasz Czepiński


Pentaceratops (pentaceratops)
Długość ok. 6 m
Masa ok. 2,5 t
Dieta roślinożerny
Miejsce zobacz tekst
Czas
252 201 145
66

76[1]-73[2]Ma
późna kreda (kampan)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ceratopsia

Ceratopsoidea

Ceratopsidae

Chasmosaurinae

Pentaceratops by ABelov2014.jpg
Rekonstrukcja Pentaceratops w towarzystwie Parksosaurus, który występował w innym miejscu oraz w późniejszym czasie. Autor: ABelov2014 [4]

Wstęp

Pentaceratops to duży ceratops znaleziony (podobnie jak zdecydowana większość członków rodziny Ceratopsidae) w późnokredowych osadach z Ameryki Północnej. Budową przypomina swoich krewnych - miał dwa długie rogi nad oczami i jeden krótki nad nosem. Jego kryza miała dwa duże otwory (okna) zmniejszające ciężar tej olbrzymiej ozdoby. Nazwa rodzajowa dosłownie oznacza "pięcioroga twarz".

Gatunki

Opisano trzy gatunki z rodzaju Pentacertops z czego tylko jeden jest ważny:

P. sternbergi

Czaszka okazu typowego P. sternbergi. Źródło: Osborn, 1923

Miejsce: USA - Nowy Meksyk (formacja Fruitland)

Czas: 76-75,1 Ma[1]

Materiał kopalny i taksonomia: Holotyp (AMNH 6325) to czaszka bez żuchwy i tylnej części kryzy. Początkowo do rodzaju Pentaceratops przypisywano wiele skamieniałości ceratopsydów pochodzących z Nowego Meksyku. Część z nich okazała się należeć do niezidentyfikowanych chasmozaurynów lub nowych taksonów. Wielki i znany okaz zaliczony do Pentaceratops (OMNH 10165) został w 2011 roku holotypem nowego ceratopsyda - Titanoceratops. Fry (2015) stwierdził, że okaz NMMNH P-21098 nie należy do Pentaceratops.

Fowler i Freedman Fowler (2020) uważają, że do Pentaceratops sternbergi, oprócz holotypu można przypisać jedynie dwie inne czaszki: AMNH 1624 i AMNH 1625. Co więcej, holotyp, mimo że obejmuje większość czaszki, nie wykazuje cech diagnostycznych umożliwiających porównanie z Navajoceratops i Terminocavus. Dlatego, aby utrzymać ważność rodzaju Pentaceratops i gatunku typowego, autorzy ci proponują "przeniesienie holotypu" na AMNH 1625 (chodzi o wyznaczenie przez Komisję neotypu na podstawie art. 75.5 ICZN). Bez tego Pentaceratops sternbergi powinien być uznany za nomen dubium, a dla okazów AMNH 1624 i AMNH 1625 powinno się utworzyć nowy takson. Fowler i Freedman Fowler uznali również, że okazy poprzednio zaliczane do Pentaceratops MNA Pl.1747, KUVP 16100 i NMMNH P-37880 reprezentują nowy, nienazwany gatunek.

W 2022 roku Dalman i wspólnicy dla okazu NMMNH P-50000 utworzyli nowy takson - Bisticeratops. Sertich, Loewen i Lund (2023) w krótkim abstrakcie przedstawili nową, niemalże kompletną czaszkę należącą do P. sternbergi. Wygląd i układ różków ciemieniowych różni się od dotychczas przedstawianych na rekonstrukcjach.

Etymologia: Epitet gatunkowy nadano na cześć Charlesa Hazeliusa Sternberga, amerykańskiego paleontologa, który odnalazł szczątki pentaceratopsa rok przed opisaniem ich przez Henry'ego Fairfielda Osborna.

Charakterystyka: Typowy gatunek rodzaju Pentaceratops. Charakteryzował się dość dużą kryzą, która była długa i wąska, a szersza z przodu niż z tyłu. Różki ciemieniowe miały kształt podobny do trójkąta. Okna w kryzie miały delikatnie kanciasty kształt. Rogi nadoczne były stosunkowo smukłe i lekko zakrzywione do przodu. Różek znajdujący się na kości jarzmowej miał kolczasty kształt i był bardziej wydłużony niż u innych przedstawicieli Chasmosaurinae (Fowler i Freedman Fowler, 2020).

P. fenestratus

Diagram przedstawiający czaszkę P. fenestratus. Autor: Clumsystiggy [1]

Miejsce: USA - Nowy Meksyk (formacja Kirtland)

Czas: ok. 75-74 Ma

Materiał kopalny: Holotyp o numerze katalogowym PMU 24923 to niemalże kompletna, lecz zgnieciona czaszka. Materiał przypisany obejmuje kości czaszki, kość ramienną, żebra grzbietowe oraz kości kończyn tylnych oraz świetnie zachowaną kość krzyżową (Ford, online).

Etymologia: Epitet gatunkowy fenestratus pochodzi z łaciny i oznacza okno

Charakterystyka: W 1930 roku Wiman opisał drugi gatunek - Pentaceratops fenestratus, który obecnie uznawany jest za młodszy synonim gatunku typowego - Pentaceratops sternbergi. Jednak Fowler i Freedman Fowler (2020) uznali go za takson odrębny od Pentaceratops sternbergi. Może on być tożsamy z Navajoceratops lub Terminocavus, jednak stan zachowania szczątków uniemożliwia precyzyjne ustalenie systematyki ich właściciela. Cechą charakterystyczną dla tego gatunku jest dodatkowa dziura znajdująca się w kości łuskowej. Zdaniem Lulla (1933) dziura ta mogła być patologią.

P. aquilonius

Rekonstrukcja P. aquilonius. Autor: Nick Longrich [2]

Miejsce: Kanada - Alberta (formacja Dinosaur Park) ? USA - Kolorado (formacja Williams Fork)

Czas: ok. 75,8-75,5 Ma

Historia taksonu: Okaz typowy wraz z paratypem zostały zebrane w 1937 roku. Sternberg (1949) przypisał szczątki te do rodzaju Anchiceratops, następnie klasyfikację tą potwierdzili Langston (1959) oraz Ryan i Evans (2005). W 2014 roku Nicolas Longrich dla powyższych skamieniałość utworzył nowy takson, który nazwał Pentaceratops aquilonius.

Materiał kopalny: Holotyp o numerze katalogowym CMN 9813 to fragmentaryczna prawa kość ciemieniowa i łuskowa wraz z znajdującymi się na nich różkami. Paratyp CMN 9814 to kawałek górnej części prawej kości ciemieniowej oraz dwa epoccipitales z lewej górnej części kości ciemieniowej. Longrich (2014) sądzi, że to tego taksonu może również należeć niekompletna czaszka dojrzewającego chasmozauryna (SDMNH 43470) z formacji Williams Fork.

Chasmozauryn z formacji Williams Fork (SDNHM 43470) został odnaleziony przez Dawna Hammonda w 1985 roku na terenie hrabstwia Rio Blanco znajdującego się w północno-zachodniej części stanu Kolorado. Po raz pierwszy został opisany w 2005 roku przez Diema i Archibalda, lecz nie otrzymał nazwy. W 2006 roku stwierdzono, że należy on do rodzaju Pentaceratops (Sullivan i Lucas, 2006; Lucas i in., 2006)

Etymologia: Epitet gatunkowy aquilonius pochodzi z łaciny i oznacza północny (Ford, online)

Charakterystyka: Jest to trzeci opisany gatunek należący do rodzaju Pentaceratops. Longrich (2014) mimo skąpego materiału wyróżnił unikatowe cechy dla nowego gatunku. Jednak Mallon i wspólnicy (2016) podważają diagnozę przestawioną przez Longricha. Jak zauważyli ornamentacja różków ciemieniowych okazu paratypowego jest bardzo podobna jak u Spiclypeus. Po reinterpretacji układu epiparietales u okazu paratypowego stwierdzi, że różni się on od okazu holotypowego. Dodatkowo zauważyli, że okaz typowy jest młodocianym osobnikiem. W związku z dużymi wątpliwościami oraz przez słabo zachowany materiał kopalny Mallon i in. (2016) uznali Pentaceratops aquilonius za nomen dubium. Wątpliwość taksonu podtrzymują również Fowler i Freedman Fowler (2020).

Chasmozauryn z formacji Williams Fork według Longricha (2014) oraz Dalmana i in. (2022) jest bliskim kuzynem Pentaceratops aquilonius. Żył on ok. 73,5-73 mln lat temu (Sertich i in., 2023).

Środowisko życia

Bistahieversor polujący na Pentaceratops. Autor: ABelov2014 [3].

Możliwe, że pentaceratops bronił się rogami przed takimi drapieżnikami, jak Bistahieversor. Inne dinozaury żyjące w środowisku pentaceratopsa to kaczodzioby lambeozauryn Parasaurolophus, grubogłowy Sphaerotholus i pancerny Nodocephalosaurus. Jak wszystkie ceratopsy, także pentaceratops był roślinożerny.

Spis gatunków

Pentaceratops Osborn, 1923 ?nomen dubium
P. sternbergi Osborn, 1923 ?nomen dubium
= ???P. fenestratus Wiman, 1930
P. aquilonius Longrich, 2014 nomen dubium

Bibliografia

Dalman, S., Jasinski, S., & Lucas, S. (2022). "A New Chasmosaurine Ceratopsid from the Upper Cretaceous (Campanian) Farmington Member of the Kirtland Formation, New Mexico". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 90: 127–153 [5]

Diem, S., & Archibald, J. D. (2005). "Range extension of southern chasmosaurine ceratopsian dinosaurs into northwestern Colorado". Journal of Paleontology, 79(2), 251-258.

Ford, T, (online) [6]

Fowler, D.W. & Freedman Fowler, E.A. (2020) "Transitional evolutionary forms in chasmosaurine ceratopsid dinosaurs: evidence from the Campanian of New Mexico" PeerJ, 8, e9251. doi:10.7717/peerj.9251.

Fry, J. J. (2015). "Redescription Of A Specimen Of Pentaceratops (Ornithischia: Ceratopsidae) And Phylogenetic Evaluation Of Five Referred Specimens From The Upper Cretaceous Of New Mexico". Fort Hays State University doi:10.58809/SBNH7726 (dysertacja doktorancka)

Lehman T.M. (1998) "A gigantic skull and skeleton of the horned dinosaur Pentaceratops sternbergi from New Mexico" Journal of Paleontology, 72(5), 894-906.

Longrich N.R. (2011) "Titanoceratops ouranos, a giant horned dinosaur from the Late Campanian of New Mexico" Cretaceous Research, 32 (3), 264-276. doi:10.1016/j.cretres.2010.12.007

Longrich, N. R. (2014). "The horned dinosaurs Pentaceratops and Kosmoceratops from the upper Campanian of Alberta and implications for dinosaur biogeography". Cretaceous Research, 51, 292-308. doi:10.1016/j.cretres.2014.06.011

Lucas, S. G., Sullivan, R. M., & Hunt, A. P. (2006). "Re-evaluation of Pentaceratops and Chasmosaurus (Ornithischia: Ceratopsidae) in the Upper Cretaceous of the Western Interior". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35, 367-370.

Lull, R.S. (1933). "A revision of the Ceratopsia or horned dinosaurs". Memoirs of the Peabody Museum of Natural History 3(3): 1–175.

Mallon J.,C., Ott, C.,J., Larson, P., L., Iuliano, E., M., Evans, D., C., (2016) "Spiclypeus shipporum gen. et sp. nov., a Boldly Audacious New Chasmosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Judith River Formation (Upper Cretaceous: Campanian) of Montana, USA". PLoS ONE 11(5): e0154218. doi:10.1371/journal.pone.0154218.

Osborn, H.F. (1923) "A new genus and species of Ceratopsia from New Mexico, Pentaceratops sternbergii, American Museum Novitates 93: 1-3

Sertich, J. J, Loewen, M., & Lund, E.K (2023). "New specimens from the upper Campanian od "southen" Laramidia reveal unexpected complexity in "Pentaceratops-like" Chasmosaurinae richness" [w]: "14th Symposium on Mesozoic Terrestrial Ecosystems and Biota", pp. 225-227. The Anatomical Record doi:10.1002/ar.25219 (abstrakt)

Sullivan, R. M., & Lucas, S. G. (2006). "The Kirtlandian land-vertebrate “age”–faunal composition, temporal position and biostratigraphic correlation in the nonmarine Upper Cretaceous of western North America". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35, 7-29.

Wiman, C. (1930), "Über Ceratopsia aus der Oberen Kreide in New Mexico", Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, Series 4 7(2): 1-19

  1. 1,0 1,1 Fowler i Freeman Fowler, 2020
  2. Sertich i in., 2023. Wiek dla okazu z formacji Williams Fork