Minimocursor: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 28: | Linia 28: | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
''Minimocursor'' był dinozaurem ptasiomiednicznym żyjącym na terenie obecnej Tajlandii u schyłku późnej jury. Jest pierwszym nazwanym dinozaurem z późnej jury Tajlandii. | ''Minimocursor'' był dinozaurem ptasiomiednicznym żyjącym na terenie obecnej Tajlandii u schyłku późnej jury. Jest pierwszym nazwanym dinozaurem z późnej jury Tajlandii. | ||
+ | |||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Nazwa rodzajowa oznacza ''małego biegacza''. Epitet gatunkowy odnosi się do Phu Noi, miejsca znalezienia szczątków tego dinozaura. | Nazwa rodzajowa oznacza ''małego biegacza''. Epitet gatunkowy odnosi się do Phu Noi, miejsca znalezienia szczątków tego dinozaura. | ||
− | == Historia odkrycia, materiał kopalny i | + | |
+ | == Historia odkrycia, materiał kopalny i budowa== | ||
Szczątki minimokursora zostały odnalezione w 2012 roku przez ekspedycje paleontologiczną z Uniwesytetu Mahasarakham do dolnych pokładów formacji Phu Krandung w lokalizacji Phu Noi. Odkryty został [[artykułowany]] szkielet, z którego ponad połowa zachowała się do dnia dzisiejszego. | Szczątki minimokursora zostały odnalezione w 2012 roku przez ekspedycje paleontologiczną z Uniwesytetu Mahasarakham do dolnych pokładów formacji Phu Krandung w lokalizacji Phu Noi. Odkryty został [[artykułowany]] szkielet, z którego ponad połowa zachowała się do dnia dzisiejszego. | ||
+ | |||
+ | [[Holotyp ]] ((PRC 150) obejmuje wspomniany wyżej szkielet pozaczaszkowy, zawierający m.in. miednicę, część pasu barkowego i miedniczego, fragment lewej dłoni, tylną część żuchwy oraz duży fragment kręgosłupa. Prawa i lewa strona okazu znajdują się po dwóch stronach bloku skalnego, w którym został zachowany. Materiał przypisany do tego gatunku to lewa stopa z kością piszczelową (SM2021-1-132) oraz izolowana żuchwa (PRC 149). | ||
+ | |||
+ | Minimokursor był niewielkim dinozaurem ptasiomiednicznym, przypominającym wyglądem chociażby [[Lesothosaurus|lesotozaura]], [[Jeholosaurus|jeholozaura]] czy [[Kulindadromeus|kulindadroma]]. Od innych dinozaurów ptasiomiednicznych odróżniała go kombinacja cech prymitywnych i zaawansowanych | ||
+ | |||
==Klasyfikacja== | ==Klasyfikacja== | ||
Autorzy publikacji zaklasyfikowali minimokursora jako przedstawiciela [[takson|taksonu]] [[Neornithischia]]. | Autorzy publikacji zaklasyfikowali minimokursora jako przedstawiciela [[takson|taksonu]] [[Neornithischia]]. | ||
+ | |||
==Paleobiologia== | ==Paleobiologia== | ||
Minimokursor prawdopodobnie był szybko biegającym roślinożercą, unikającym drapieżników, takich jak krokodylomorfy, czy drapieżne [[Theropoda|teropody]]. | Minimokursor prawdopodobnie był szybko biegającym roślinożercą, unikającym drapieżników, takich jak krokodylomorfy, czy drapieżne [[Theropoda|teropody]]. | ||
==Środowisko== | ==Środowisko== | ||
− | Minimokursor współżył razem z krokodylomorfami, takimi jak ''Indosinosuchus'', żółwiami, pterozaurami, zauropodami z rodziny [[Mamenchisauridae]] oraz prawdopodobnymi [[Sinraptoridae|sinraptorydami]]. | + | Minimokursor współżył razem z temnospondylami, krokodylomorfami, takimi jak ''Indosinosuchus'', żółwiami z rodzaju ''Kalasinemys'', pterozaurami z grupy ''Rhamphorhynchidae'', innymi dinozaurami ptasiomiednicznymi w tym ze [[Stegosauria|stegozaurami]], zauropodami z rodziny [[Mamenchisauridae]] oraz prawdopodobnymi [[Sinraptoridae|sinraptorydami]]. |
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" |
Wersja z 13:37, 14 lip 2023
Autor: | Michał Siedlecki |
Minimocursor (minimokursor) | |
---|---|
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Tajlandia - region Isan |
Czas |
ok. 149.2-145Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja lesotozaura. Minimokursor mógł wyglądać podobnie. Autor: Nobu Tamura | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Minimocursor był dinozaurem ptasiomiednicznym żyjącym na terenie obecnej Tajlandii u schyłku późnej jury. Jest pierwszym nazwanym dinozaurem z późnej jury Tajlandii.
Etymologia
Nazwa rodzajowa oznacza małego biegacza. Epitet gatunkowy odnosi się do Phu Noi, miejsca znalezienia szczątków tego dinozaura.
Historia odkrycia, materiał kopalny i budowa
Szczątki minimokursora zostały odnalezione w 2012 roku przez ekspedycje paleontologiczną z Uniwesytetu Mahasarakham do dolnych pokładów formacji Phu Krandung w lokalizacji Phu Noi. Odkryty został artykułowany szkielet, z którego ponad połowa zachowała się do dnia dzisiejszego.
Holotyp ((PRC 150) obejmuje wspomniany wyżej szkielet pozaczaszkowy, zawierający m.in. miednicę, część pasu barkowego i miedniczego, fragment lewej dłoni, tylną część żuchwy oraz duży fragment kręgosłupa. Prawa i lewa strona okazu znajdują się po dwóch stronach bloku skalnego, w którym został zachowany. Materiał przypisany do tego gatunku to lewa stopa z kością piszczelową (SM2021-1-132) oraz izolowana żuchwa (PRC 149).
Minimokursor był niewielkim dinozaurem ptasiomiednicznym, przypominającym wyglądem chociażby lesotozaura, jeholozaura czy kulindadroma. Od innych dinozaurów ptasiomiednicznych odróżniała go kombinacja cech prymitywnych i zaawansowanych
Klasyfikacja
Autorzy publikacji zaklasyfikowali minimokursora jako przedstawiciela taksonu Neornithischia.
Paleobiologia
Minimokursor prawdopodobnie był szybko biegającym roślinożercą, unikającym drapieżników, takich jak krokodylomorfy, czy drapieżne teropody.
Środowisko
Minimokursor współżył razem z temnospondylami, krokodylomorfami, takimi jak Indosinosuchus, żółwiami z rodzaju Kalasinemys, pterozaurami z grupy Rhamphorhynchidae, innymi dinozaurami ptasiomiednicznymi w tym ze stegozaurami, zauropodami z rodziny Mamenchisauridae oraz prawdopodobnymi sinraptorydami.
Spis gatunków
Minimocursor | Manitkoon, Deesri, Khalloufi, Nonsrirach, Suteethorn, Chanthasit, Boonla, Buffetaut, 2023 |
M. phunoiensis | Manitkoon, Deesri, Khalloufi, Nonsrirach, Suteethorn, Chanthasit, Boonla, Buffetaut, 2023 |
Bibliografia
Manitkoon, S.; Deesri, U.; Khalloufi, B.; Nonsrirach, T.; Suteethorn, V.; Chanthasit, P.; Boonla, W.; Buffetaut, E. "A New Basal Neornithischian Dinosaur from the Phu Kradung Formation (Upper Jurassic) of Northeastern Thailand". Diversity 2023, 15, 851 [[https:// doi.org/10.3390/d15070851]]