Minimocursor

Autor:

Michał Siedlecki

---

Minimocursor (minimokursor)
Długość	ok. 50 - 60 cm
Wysokość	ok. 20 cm (w biodrach)
Dieta	roślinożerny
Miejsce	Tajlandia - region Isan (formacja Phu Krandung)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 149.2-145 Ma późna jura (tyton)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Neornithischia
Rekonstrukcja. Autor: UnexpectedDinoLesson
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":4,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003EPhu Krandung formation.\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003C/div\u003E","title":"Phu Krandung formation.\n","link":"","lat":17.199999999999999289457264239899814128875732421875,"lon":102.400000000000005684341886080801486968994140625,"icon":""}],"imageoverlays":null}

Wstęp

Minimocursor był dinozaurem ptasiomiednicznym żyjącym na terenie obecnej Tajlandii u schyłku późnej jury. Jest pierwszym nazwanym dinozaurem z późnej jury Tajlandii.

Etymologia

Nazwa rodzajowa oznacza małego biegacza (od łacińskich słów minimus [mały] i cursor [biegacz]). Epitet gatunkowy phunoiensis odnosi się do Phu Noi, miejsca znalezienia szczątków tego dinozaura.

Historia odkrycia, materiał kopalny i budowa

Szczątki minimokursora zostały odnalezione w 2012 roku przez ekspedycje paleontologiczną z Uniwersytetu Mahasarakham w dolnych pokładach formacji Phu Krandung w lokalizacji Phu Noi. Odkryty został artykułowany szkielet, z którego ponad połowa zachowała się do dnia dzisiejszego.

Holotyp (PRC 150) obejmuje wspomniany wyżej szkielet pozaczaszkowy, zawierający m.in. miednicę, część pasa barkowego i miedniczego, fragment lewej dłoni, tylną część żuchwy oraz duży fragment kręgosłupa. Prawa i lewa strona okazu znajdują się po dwóch stronach bloku skalnego, w którym został zachowany. Materiał przypisany do tego gatunku to lewa stopa z kością piszczelową (SM2021-1-132), izolowana lewa kość zębowa (PRC 149) oraz izolowany ząb (obecnie zaginiony).

Rekonstrukcja szkieletu minimokursora. A - holotyp. B- holotyp z materiałem przypisanym. Źródło: Manitkoon i in., 2023.

Minimokursor był niewielkim dinozaurem ptasiomiednicznym, przypominającym wyglądem chociażby lesotozaura, jeholozaura czy kulindadroma. Od innych dinozaurów ptasiomiednicznych odróżniała go kombinacja cech prymitywnych i zaawansowanych

Klasyfikacja

Autorzy publikacji zaklasyfikowali minimokursora jako przedstawiciela taksonu Neornithischia, spokrewnionego m.in. z kulindadromem.

Tryb życia

Minimokursor prawdopodobnie był szybko biegającym roślinożercą, unikającym drapieżników, takich jak krokodylomorfy, czy drapieżne teropody.

Środowisko

środowisko formacji Phu Krandung Źródło: Manitkoon i in., 2023.

Minimokursor współżył razem z płazami z grupy temnospondyli, krokodylomorfami, takimi jak Indosinosuchus, żółwiami z rodzaju Kalasinemys, pterozaurami z grupy Rhamphorhynchidae, innymi dinozaurami ptasiomiednicznymi w tym ze stegozaurami, zauropodami z rodziny Mamenchisauridae oraz prawdopodobnymi sinraptorydami.

Spis gatunków

Minimocursor	Manitkoon, Deesri, Khalloufi, Nonsrirach, Suteethorn, Chanthasit, Boonla, Buffetaut, 2023
M. phunoiensis	Manitkoon, Deesri, Khalloufi, Nonsrirach, Suteethorn, Chanthasit, Boonla, Buffetaut, 2023

Bibliografia

Manitkoon, S.; Deesri, U.; Khalloufi, B.; Nonsrirach, T.; Suteethorn, V.; Chanthasit, P.; Boonla, W.; Buffetaut, E. "A New Basal Neornithischian Dinosaur from the Phu Kradung Formation (Upper Jurassic) of Northeastern Thailand". Diversity 2023, 15, 851 [1]