Yuanchuavis

Autor:

Paweł Konarzewski

---

Yuanchuavis
Dieta	mięsożerny
Miejsce	Chiny - Liaoning (formacja Jiufotang)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 121-113 Ma wczesna kreda (apt)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Avialae Pygostylia Ornithothoraces Enantiornithes Pengornithidae
Rekonstrukcja przyżyciowa Yuanchuavis. Autor: Luxquine [1]

Wstęp

Yuanchuavis to ptak z kladu Pengornithidae żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Miller i wspólnicy (2023) przypuszczają, że głównym pożywieniem opisywanego zwierzęcia mogły być drobne bezkręgowce oraz ryby. Według Mortimera (online) opisywany rodzaj jest synonimem Pengornis.

Materiał kopalny

Holotyp o numerze katalogowym IVPP V27883 to częściowo artykułowany szkielet z zachowanymi piórami na ogonie.

Budowa

Yuanchuavis to dużej przedstawiciel wielkości Pengornithidae charakteryzujący się pięcioma zębami znajdującymi się w kości przedszczękowej. Różnił się on również budową kości kończyn. Na ogonie znajdowały się osiem piór zwanych sterówkami. Środkowa para o długości 30 cm prawdopodobnie miały ciemny kolor, a reszta mogła być szara.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Yuanchuavis to połączenie mandaryńskiego słowa yuanchu (nawiązuje do chińskiego ptaka) oraz greckiego avis znaczącego ptak. Epitet gatunkowy zawiera greckie słowa kompos (elegancki) i oura (ogon) i odnosi się do bardzo dobrze zachowanych piór na ogonie.

Spis gatunków

Yuanchuavis	Wang, O'Connor, Zhao, Pan, Zheng, Wang i Zhou, 2021	???= Pengornis
Y. kompsosoura	Wang, O'Connor, Zhao, Pan, Zheng, Wang i Zhou, 2021	???= Pengornis houi

Bibliografia

Miller, C. V., Pittman, M., Wang, X., Zheng, X., & Bright, J. A. (2023). "Quantitative investigation of pengornithid enantiornithine diet reveals macrocarnivorous ecology evolved in birds by Early Cretaceous". Iscience, 26(3). doi:10.1016/j.isci.2023.106211

Mortimer, M (online) [2]

Wang, M., O’Connor, J. K., Zhao, T., Pan, Y., Zheng, X., Wang, X., & Zhou, Z. (2021). "An Early Cretaceous enantiornithine bird with a pintail'. Current Biology, 31(21), 4845-4852. doi:10.1016/j.cub.2021.08.044