Augustynolophus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (tymczasowe.)
 
m
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
−
#REDIRECT [[Saurolophus#S._morrisi]]
+
{{DISPLAYTITLE:''Augustynolophus''}}
 +
W trakcie aktualizacji.
 +
<small>
 +
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk"
 +
| Autor:
 +
|-
 +
| [[Łukasz Czepiński]]
 +
|}
 +
</small>
 +
 
 +
----
 +
 
 +
{| class="wikitable" style="text-align:left" align="left"
 +
! colspan=2 | ''Augustynolophus'' (augustynolof)
 +
|-
 +
! '''Długość''':
 +
| ? ''~10 m''
 +
|-
 +
! '''Masa''':
 +
| ? ''~2,5 t''
 +
|-
 +
! '''[[:Kategoria:Lokacje|Miejsce występowania]]''':
 +
| [[USA]]
 +
<small>(formacja [[Moreno]]; Kalifornia)</small>
 +
|-
 +
! '''[[:Kategoria:Czas|Czas występowania]]'''
 +
| 68-66 [[Ma]]
 +
 
 +
<small>późna [[kreda]] (późny [[mastrycht]])</small>
 +
|-
 +
! '''Systematyka'''
 +
| [[Dinosauria]]
 +
 
 +
[[Ornithischia]]
 +
 
 +
[[Ornithopoda]]
 +
 
 +
[[Iguanodontia]]
 +
 
 +
[[Hadrosauridae]]
 +
 +
[[Saurolophinae]]
 +
 
 +
[[Saurolophini]]
 +
|-
 +
| colspan=2 |[[Plik:Saurolophus morrisi.jpg|400px]]
 +
<small>Ryc. 1. Porównanie czaszki ''[[Saurolophus]] osborni'' (u góry) z czaszką <br>''Augustynolophus morrisi'' (u dołu).<br>© Prieto-Márquez & Wagner, 2013<ref name="PM13"></ref></small>
 +
|-
 +
! colspan=2 | Mapa znalezisk:
 +
|-
 +
| colspan=2 |
 +
<display_points type="terrain" zoom=3>
 +
36.6424519, -120.67712019999999~Panoche Tumey Hills, hrabstwo Fresno, formacja [[Moreno]], Kalifornia, [[USA]]~<small>''[[Augustynolophus]]'' morrisi - LACM/CIT 2852 ([[holotyp]]) i  LACM/CIT 2760.</small>
 +
</display_points><small>Występowanie ''Augustynolophus morrisi''.</small>
 +
|}
 +
 
 +
===Wstęp===
 +
''Augustynolophus'' to [[rodzaj]] [[Saurolophini|zaurolofina]] z późnej [[kreda|kredy]] [[USA]]. Został opisany w [[2014]] roku przez zespół amerykańskich paleontologów<ref name="PM2014"></ref>, a wcześniej zaliczany był do rodzaju ''[[Saurolophus]]''<ref name="PM13"></ref>. W odróżnieniu od zaurolofa, augustynolofa charakteryzuje się między innymi odmiennym kształtem i budową wyrostka na czaszce, tworzonego przez wydłużone kości nosowe, skierowane ku górze, nie w tył (ryc. 2).
 +
 
 +
===Historia odkrycia===
 +
[[Plik:Saurolophini.png|300px|thumb|right|
 +
Ryc. 2. Przedstawiciele [[Saurolophini]]. A) ''[[Prosaurolophus]] maximus'', B) ''[[Saurolophus]] [[Saurolophus#S._angustirostris|angustirostris]]'', C) ''[[Saurolophus]] [[Saurolophus#Saurolophus_osborni|osborni]]'', D) ''[[Augustynolophus]] morrisi''.<br>Na podstawie: Prieto-Márquez ''et al.'', 2014<ref name="PM2014"></ref>.]]
 +
W latach 1939-1940 Chester Stock wraz z zespołem z Instytutu Technologii w Kaliifornii, zebrał dwa niekompletne szkielety hadrozaurydów, zawierające częściowo zachowane czaszki. Okazy te zostały znalezione w skałach późno[[kreda|kredowej]] formacji [[Moreno]] (Kalifornia; [[USA]]). W 1973 roku paleontolog William J. Morris zaklasyfikował te skamieniałości jako [[cf.]] ''Saurolophus'' [[sp.]]<ref name="Morris'73"></ref>. W 2010 roku Phill Bell i David Evans sugerowali, że kalifornijski hadrozauryd jest taksonem siostrzanym do ''Saurolophus'' lub ''Edmontosaurus'', jednak nie należy do żadnego z nich<ref name="BE10">Bell, P.R. & Evans, D.C., 2010. Revision of the status of ''Saurolophus'' (Hadrosauridae) from California, USA. ''Canadian Journal of Earth Sciences'', 47(11), 1417-1426.
 +
</ref>. W 2013 roku Prieto-Márquez i Wagner umieścili go jako nowy gatunek w obrębie rodzaju ''[[Saurolophus]]'' - ''S. morrisi''<ref name="PM13"></ref>, zaś w 2014 roku ustanowili dla niego nową [[nazwa|nazwę]] [[rodzaj]]ową - ''Augustynolophus''<ref name="PM2014"></ref>.
 +
 
 +
===Materiał kopalny===
 +
[[Holotyp]]: LACM/CIT 2852 - szkielet, wraz z fragmentem lewej i większością prawej k. przedszczękowej, obiema k. szczękowymi, prawą k. jarzmową, prawą k. kwadratowo-jarzmową, częściową prawą k. kwadratową; prawą k. zaoczodołową, bocznopotyliczny (''paroccipital'') wyrostek prawej k. zewnętrznopotylicznej (''exoccipital''), k. przedzębowa, prawa i przedni fragment lewej k. zębowej, częsciowa k. kątowa górna, k. kątowa i płatowa; kręgi szyjne, grzbietowe i ogonowe, częściowa prawa łopatka, obie k. łokciowe, III k. śródstopia, różne elementy kończyn przednich i tylnych.
 +
 
 +
Materiał przypisany: LACM/CIT 2760 - fragmentaryczna czaszka (zawierająca przednią część dachu czaszki - częściowe k. czołowe, k. ciemieniową, k. łuskowe, k. uszne przednie [''[[prootic]]s''], k. nadpotyliczną i fragmenatryczne k. zewnątrzpotyliczne; prawdopodobnie złączone w części dalszej k. nosowe, obie k. szczękowe, niemal kompletna prawa k. kwadratowa, lewa i przednia połowa prawej k. zębowej, częściowa k. kątowa górna i pojedyncze izolowane zęby z k. zębowej) oraz szkielet pozaczaszkowy składający się z: lewej k. kruczej, lewej łopatki pozbawionej dalszego końca, lewej k. ramiennej, dalszego końca prawej k. ramiennej, bliższych części obu k. łokciowych i promieniowych, fragmentów obu k. udowych, bliższego końca lewej k. piszczelowej, lewej III k. śródstopia i wielu fragmentów kończyn przednich i tylnych. Okaz ten jest ok. 30% mniejszy od holotypu.
 +
 
 +
===Diagnoza===
 +
{{Szablon:Diagnoza}}
 +
 
 +
Zaurolof o następującej [[autapomorfia|autapomorfii]]: k. zaoczodołowa z ornamentacją w postaci szerokiego, pochyłego rowka na wyrostku k. jarzmowej (ryc. ZZ). 
 +
 
 +
''S. morrisi'' różni się od mongolskiego i kanadyjskiego gatunku również dwiema innymi, mniej jasnymi cechami. Zewnętrzny otwór nosowy, zarówno u ''[[Prosaurolophus]]'' jak i ''Saurolophus'' jest wydłużony i szparkowaty, tworząc ciasno zwężone, niemal V-kształtne zakończenie pyskowo-wewnętrzne (''rostroventral terminus''). Podczas gdy u ''S. morrisii'' wyraźnie ostry przedni koniec otworu posiada V-kształtną pyskową krawędź, ale nie jest jasne, czy nozdrze było szparkowate. Co więcej, k. przedszczękowa i szczękowa okazu LACM/CIT 2852, ma o wiele głębsze otwarcie. Być może jest to efekt deformacji okazu w trakcie [[diageneza|diagenezy]] (tworzenia skały), jak sugerują Bell i Evans<ref name="BE10"></ref>, ale nie jest jasne, jak taka deformacja mogłaby wpłynąć na geometryczne przekształcenie kostnych nozdrzy, przez co autorzy opisu ''S. morrisi'' uznają, że skamieniałości przedstawiają oryginalną morfologię zwierzęcia<ref name="PM13"></ref>.
 +
 
 +
==Klasyfikacja==
 +
{{Drzewo}}
 +
{{klad| style=font-size:90%; line-height:100%
 +
|label1='''[[Saurolophini]]'''
 +
|1={{klad
 +
|1=''[[Prosaurolophus]] maximus''
 +
|2={{klad
 +
|1=''[[Augustynolophus]] morrisi''
 +
|2={{klad
 +
|1=''[[Saurolophus]] [[Saurolophus#Saurolophus_osborni|osborni]]''
 +
|2=''[[Saurolophus]] [[Saurolophus#S._angustirostris|angustirostris]]''
 +
}}
 +
}}
 +
}}
 +
}}
 +
[[Kladogram]] ukazujący relacje ''[[Augustynolophus]]'' w obrębie [[Saurolophini]] (za: Prieto-Márquez ''et al.'', 2014.<ref name="PM2014">Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R., Bell, P.R. & Chiappe, L.M., 2014. [[doi:10.1017/S0016756814000284|The late-surviving ‘duck-billed’ dinosaur ''Augustynolophus'' from the upper Maastrichtian of western North America and crest evolution in Saurolophini.]] ''Geological Magazine''.
 +
</ref>).
 +
 
 +
==Etymologia==
 +
[[Nazwa]] [[rodzaj]]owa honoruje Gretchen Augustyn i jej rodzinę, która wspierała projekty naukowe i edukacyjne prowadzone przez Dinosaur Institute z Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles. Przyrostek ''-lophus'' oznacza "grzebień" i odnosi się do pokrewieństwa dinozaura z innymi przedstawicielami [[plemię|plemienia]] Saurolophini. Nazwa [[gatunek|gatunkowa]], ''morrisi'', honoruje paleontologa [[William Morris|Williama J. Morrisa]], który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej<ref name="PM13">Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R., 2013. [[doi:10.4202/app.2011.0049|''Saurolophus morrisi'', a new species of hadrosaurid dinosaur from the Late Cretaceous of the Pacific coast of North America]]. ''[[Acta Palaeontologica Polonica]] (w druku)''</ref>. Był pierwszym naukowcem, który sugerował przynależność kalifornijskiego hadrozauryda do rodzaju ''Saurolophus''<ref name="Morris'73">Morris, W.J., 1973. A review of Pacific coast hadrosaurs. ''Journal of Paleontology'' 47: 551–561.</ref>. Nazwę ''Augustynolophus morrisi'' można zatem przetłumaczyć jako "grzebień Augustyn i Morrisa".
 +
 
 +
==Spis gatunków==
 +
{| class="wikitable"
 +
! ''Augustynolophus''
 +
| {{Kpt|[[Albert Prieto-Márquez|Prieto-Márquez]], [[Jonathan Wagner|Wagner]], [[Phil Bell|Bell]], [[Luis Chiappe|Chiappe]]}}, [[2014]]
 +
|-
 +
! ''A. morrisi''
 +
| ({{Kpt|Prieto-Márquez, Wagner}}, [[2013]]) {{Kpt|Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe}}, 2014
 +
|-
 +
| =''[[Saurolophus]] morrisi''
 +
| {{Kpt|Prieto-Márquez, Wagner}}, [[2013]]
 +
|}
 +
<small><references/></small>
 +
[[Kategoria:Dinosauria]]
 +
[[Kategoria:Ornithischia]]
 +
[[Kategoria:Ornithopoda]]
 +
[[Kategoria:Iguanodontia]]
 +
[[Kategoria:Hadrosauridae]]
 +
[[Kategoria:Ameryka Północna]]
 +
[[Kategoria:USA]]
 +
[[Kategoria:Mezozoik]]
 +
[[Kategoria:Kreda]]
 +
[[Kategoria:Mastrycht]]
 +
[[Kategoria:Do sprawdzenia]]

Aktualna wersja na dzień 17:48, 27 maj 2024

W trakcie aktualizacji.

Autor:
Łukasz Czepiński

Augustynolophus (augustynolof)
Długość: ? ~10 m
Masa: ? ~2,5 t
Miejsce występowania: USA

(formacja Moreno; Kalifornia)

Czas występowania 68-66 Ma

późna kreda (późny mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ornithopoda

Iguanodontia

Hadrosauridae

Saurolophinae

Saurolophini

Saurolophus morrisi.jpg

Ryc. 1. Porównanie czaszki Saurolophus osborni (u góry) z czaszką
Augustynolophus morrisi (u dołu).
© Prieto-Márquez & Wagner, 2013[1]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…
Występowanie Augustynolophus morrisi.

Wstęp

Augustynolophus to rodzaj zaurolofina z późnej kredy USA. Został opisany w 2014 roku przez zespół amerykańskich paleontologów[2], a wcześniej zaliczany był do rodzaju Saurolophus[1]. W odróżnieniu od zaurolofa, augustynolofa charakteryzuje się między innymi odmiennym kształtem i budową wyrostka na czaszce, tworzonego przez wydłużone kości nosowe, skierowane ku górze, nie w tył (ryc. 2).

Historia odkrycia

Ryc. 2. Przedstawiciele Saurolophini. A) Prosaurolophus maximus, B) Saurolophus angustirostris, C) Saurolophus osborni, D) Augustynolophus morrisi.
Na podstawie: Prieto-Márquez et al., 2014[2].

W latach 1939-1940 Chester Stock wraz z zespołem z Instytutu Technologii w Kaliifornii, zebrał dwa niekompletne szkielety hadrozaurydów, zawierające częściowo zachowane czaszki. Okazy te zostały znalezione w skałach późnokredowej formacji Moreno (Kalifornia; USA). W 1973 roku paleontolog William J. Morris zaklasyfikował te skamieniałości jako cf. Saurolophus sp.[3]. W 2010 roku Phill Bell i David Evans sugerowali, że kalifornijski hadrozauryd jest taksonem siostrzanym do Saurolophus lub Edmontosaurus, jednak nie należy do żadnego z nich[4]. W 2013 roku Prieto-Márquez i Wagner umieścili go jako nowy gatunek w obrębie rodzaju Saurolophus - S. morrisi[1], zaś w 2014 roku ustanowili dla niego nową nazwę rodzajową - Augustynolophus[2].

Materiał kopalny

Holotyp: LACM/CIT 2852 - szkielet, wraz z fragmentem lewej i większością prawej k. przedszczękowej, obiema k. szczękowymi, prawą k. jarzmową, prawą k. kwadratowo-jarzmową, częściową prawą k. kwadratową; prawą k. zaoczodołową, bocznopotyliczny (paroccipital) wyrostek prawej k. zewnętrznopotylicznej (exoccipital), k. przedzębowa, prawa i przedni fragment lewej k. zębowej, częsciowa k. kątowa górna, k. kątowa i płatowa; kręgi szyjne, grzbietowe i ogonowe, częściowa prawa łopatka, obie k. łokciowe, III k. śródstopia, różne elementy kończyn przednich i tylnych.

Materiał przypisany: LACM/CIT 2760 - fragmentaryczna czaszka (zawierająca przednią część dachu czaszki - częściowe k. czołowe, k. ciemieniową, k. łuskowe, k. uszne przednie [prootics], k. nadpotyliczną i fragmenatryczne k. zewnątrzpotyliczne; prawdopodobnie złączone w części dalszej k. nosowe, obie k. szczękowe, niemal kompletna prawa k. kwadratowa, lewa i przednia połowa prawej k. zębowej, częściowa k. kątowa górna i pojedyncze izolowane zęby z k. zębowej) oraz szkielet pozaczaszkowy składający się z: lewej k. kruczej, lewej łopatki pozbawionej dalszego końca, lewej k. ramiennej, dalszego końca prawej k. ramiennej, bliższych części obu k. łokciowych i promieniowych, fragmentów obu k. udowych, bliższego końca lewej k. piszczelowej, lewej III k. śródstopia i wielu fragmentów kończyn przednich i tylnych. Okaz ten jest ok. 30% mniejszy od holotypu.

Diagnoza

Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych.

Zaurolof o następującej autapomorfii: k. zaoczodołowa z ornamentacją w postaci szerokiego, pochyłego rowka na wyrostku k. jarzmowej (ryc. ZZ).

S. morrisi różni się od mongolskiego i kanadyjskiego gatunku również dwiema innymi, mniej jasnymi cechami. Zewnętrzny otwór nosowy, zarówno u Prosaurolophus jak i Saurolophus jest wydłużony i szparkowaty, tworząc ciasno zwężone, niemal V-kształtne zakończenie pyskowo-wewnętrzne (rostroventral terminus). Podczas gdy u S. morrisii wyraźnie ostry przedni koniec otworu posiada V-kształtną pyskową krawędź, ale nie jest jasne, czy nozdrze było szparkowate. Co więcej, k. przedszczękowa i szczękowa okazu LACM/CIT 2852, ma o wiele głębsze otwarcie. Być może jest to efekt deformacji okazu w trakcie diagenezy (tworzenia skały), jak sugerują Bell i Evans[4], ale nie jest jasne, jak taka deformacja mogłaby wpłynąć na geometryczne przekształcenie kostnych nozdrzy, przez co autorzy opisu S. morrisi uznają, że skamieniałości przedstawiają oryginalną morfologię zwierzęcia[1].

Klasyfikacja

Kladogramy są powszechnym sposobem przedstawiania hipotez o pokrewieństwach między organizmami. Ich interpretacja wymaga pewnych umiejętności, dlatego też dowiedz się Jak czytać kladogramy.

Saurolophini

Prosaurolophus maximus




Augustynolophus morrisi




Saurolophus osborni



Saurolophus angustirostris





Kladogram ukazujący relacje Augustynolophus w obrębie Saurolophini (za: Prieto-Márquez et al., 2014.[2]).

Etymologia

Nazwa rodzajowa honoruje Gretchen Augustyn i jej rodzinę, która wspierała projekty naukowe i edukacyjne prowadzone przez Dinosaur Institute z Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles. Przyrostek -lophus oznacza "grzebień" i odnosi się do pokrewieństwa dinozaura z innymi przedstawicielami plemienia Saurolophini. Nazwa gatunkowa, morrisi, honoruje paleontologa Williama J. Morrisa, który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej[1]. Był pierwszym naukowcem, który sugerował przynależność kalifornijskiego hadrozauryda do rodzaju Saurolophus[3]. Nazwę Augustynolophus morrisi można zatem przetłumaczyć jako "grzebień Augustyn i Morrisa".

Spis gatunków

Augustynolophus Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe, 2014
A. morrisi (Prieto-Márquez, Wagner, 2013) Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe, 2014
=Saurolophus morrisi Prieto-Márquez, Wagner, 2013
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R., 2013. Saurolophus morrisi, a new species of hadrosaurid dinosaur from the Late Cretaceous of the Pacific coast of North America. Acta Palaeontologica Polonica (w druku)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R., Bell, P.R. & Chiappe, L.M., 2014. The late-surviving ‘duck-billed’ dinosaur Augustynolophus from the upper Maastrichtian of western North America and crest evolution in Saurolophini. Geological Magazine.
  3. ↑ 3,0 3,1 Morris, W.J., 1973. A review of Pacific coast hadrosaurs. Journal of Paleontology 47: 551–561.
  4. ↑ 4,0 4,1 Bell, P.R. & Evans, D.C., 2010. Revision of the status of Saurolophus (Hadrosauridae) from California, USA. Canadian Journal of Earth Sciences, 47(11), 1417-1426.
Źródło: „https://encyklopedia.dinozaury.com/index.php?title=Augustynolophus&oldid=33023”