Genyodectes: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
{{DISPLAYTITLE:''Genyodectes''}} | {{DISPLAYTITLE:''Genyodectes''}} | ||
{{Opis | {{Opis | ||
Linia 5: | Linia 4: | ||
|Korekta = [[Tomasz Sokołowski]], [[Michał Siedlecki]] | |Korekta = [[Tomasz Sokołowski]], [[Michał Siedlecki]] | ||
|nazwa = ''Genyodectes'' (geniodekt) | |nazwa = ''Genyodectes'' (geniodekt) | ||
− | |długość = 6,25 m | + | |długość = 6,25 m <ref name="Molina-Larramendi">Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press. </ref> |
− | |wysokość = 1,9 m (w biodrach) | + | |wysokość = 1,9 m (w biodrach) <ref name="Molina-Larramendi"></ref> |
− | |masa = 790 kg | + | |masa = 790 kg <ref name="Molina-Larramendi"></ref> |
|dieta = drapieżny | |dieta = drapieżny | ||
|miejsce = [[Argentyna]] - Chubut | |miejsce = [[Argentyna]] - Chubut | ||
Linia 27: | Linia 26: | ||
|grafika = Genyodectes restoration.png | |grafika = Genyodectes restoration.png | ||
|podpis = Rekonstrukcja geniodekta polującego na wczesnego ssaka. Autor: Paleocolour. [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Genyodectes_restoration.png] | |podpis = Rekonstrukcja geniodekta polującego na wczesnego ssaka. Autor: Paleocolour. [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Genyodectes_restoration.png] | ||
− | |PorównanieGrupa = | + | |PorównanieGrupa = |
− | |PorównanieDługość = | + | |PorównanieDługość = |
|mapa = | |mapa = | ||
}} | }} | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
− | ''Genyodectes'' to | + | ''Genyodectes'' to rodzaj stosunkowo dużego [[Theropoda|teropoda]] należącego do grupy [[Ceratosauria|ceratozaurów]] żyjącego na terenie dzisiejszej Argentyny pod koniec epoki wczesnej kredy. |
− | |||
− | |||
− | |||
==Materiał kopalny== | ==Materiał kopalny== | ||
+ | [[Plik:Genyodectes saurus jaws.jpg|300px|thumb|right|[[Holotyp]]. Zdjęcie: Patricia Curcio. [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Genyodectes_saurus_jaws.jpg].]] | ||
Na [[holotyp]] (MLP 26-39) składają się kości przedszczękowe, przednie części kości szczękowych i zębowych, części kości nadzębowych (''supradentaries''), fragment kości płatowej oraz zęby. Miejsce znalezienia okazu jest niepewne, ale obecnie uważa się, że osady, w których go znaleziono należą do ogniwa Cerro Castano [[formacja|formacji]] [[Cerro Barcino]]. | Na [[holotyp]] (MLP 26-39) składają się kości przedszczękowe, przednie części kości szczękowych i zębowych, części kości nadzębowych (''supradentaries''), fragment kości płatowej oraz zęby. Miejsce znalezienia okazu jest niepewne, ale obecnie uważa się, że osady, w których go znaleziono należą do ogniwa Cerro Castano [[formacja|formacji]] [[Cerro Barcino]]. | ||
+ | ==Historia taksonu, budowa i pozycja systematyczna== | ||
+ | [[Plik:Genyodectes known material.png|300px|thumb|right|Zarys ciała geniodekta z zaznaczeniem znanych elementów szkieletu. Autor: Paleocolour. [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Genyodectes_known_material.png].]] | ||
+ | Geniodekt został opisany w 1901 roku przez brytyjskiego paleontologa Adama Smitha Woodwarda. Był jednym z pierwszych dinozaurów opisanych z Ameryki Południowej (obok [[Argyrosaurus|argyrozaura]], [[Loncosaurus|lonkozaura]], [[Neuquensaurus|nekenzaura]] [znanego wówczas jako ''[[Titanosaurus]] australis''] oraz [[Microcoelus|mikrocela]]). Jego pozycja systematyczna wahała się pomiędzy licznymi grupami teropodów np: [[Tyrannosauridae|tyranozaurydów]], [[Megalosauroidea|megalozauroidów]], czy [[Abelisauroidea|abelizauroidów]] (w tym jako synonim [[Abelisaurus|abelizaura]]), a sam rodzaj przez jakiś czas został uznany za ''[[nomen dubium]]''. Obecnie uznawany jest za przedstawiciela [[Ceratosauria|ceratozaurów]] jako takson siostrzany [[Ceratosaurus|ceratozaura]], co potwierdzają liczne analizy filogenetyczne (np: Pol i Rauhut, 2012; Delcourt, 2018; Dal Sasso, Maganuco i Cau, 2018; Zaher i in., 2020, de Sousa i in., 2021). | ||
+ | |||
+ | Geniodekt prawdopodobnie był dużym drapieżnym dinozaurem podobnym do ceratozaura. Różnił się od niego położeniem zębów oraz większą ilością zębów w kości przedszczękowej (cztery zamiast trzech). | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
''Genyodectes'' znaczy "gryząca szczęka". Nazwa powstała z połączenia greckich słów ''genys'' (szczęka) oraz ''dektes'' (gryźć) i odnosi się do szczęk, u których "wewnętrzna ściana kości zębowej dopełniająca zębodoły wydaje się być ciągła i tak wysoka, jak zewnętrzna ściana" | ''Genyodectes'' znaczy "gryząca szczęka". Nazwa powstała z połączenia greckich słów ''genys'' (szczęka) oraz ''dektes'' (gryźć) i odnosi się do szczęk, u których "wewnętrzna ściana kości zębowej dopełniająca zębodoły wydaje się być ciągła i tak wysoka, jak zewnętrzna ściana" | ||
Linia 54: | Linia 56: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | <small>Pol, D. | + | <small> |
+ | Dal Sasso, C., Maganuco, S., Cau, A. (2018). "The oldest ceratosaurian (Dinosauria: Theropoda), from the Lower Jurassic of Italy, sheds light on the evolution of the three-fingered hand of birds". PeerJ. 1 (1): e5976. [https://doi.org/10.7717%2Fpeerj.5976] | ||
+ | |||
+ | de Souza, G.A., Soares, M.B., Weinschütz, L.C., Wilner, E., Lopes, R.T., de Araújo, O.M., Kellner, A.W. (2021). "The first edentulous ceratosaur from South America". Scientific Reports. 11 (1): Article number 22281. [https://doi.org/10.1038%2Fs41598-021-01312-4] | ||
+ | |||
+ | Delcourt, R. (2018). "Ceratosaur palaeobiology: new insights on evolution and ecology of the southern rulers". Scientific Reports. 8 (1): 9730. [https://doi.org/10.1038%2Fs41598-018-28154-x] | ||
+ | |||
+ | Pol, D., Rauhut, O.W.M. (2012) "A Middle Jurassic abelisaurid from Patagonia and the early diversification of theropod dinosaurs" Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences. doi: 10.1098/rspb.2012.0660 | ||
+ | |||
+ | Rauhut, O.W.M. (2004) "Provenance and anatomy of ''Genyodectes serus'', a large-toothed ceratosaur (Dinosauria: Theropoda) from Patagonia" Journal of Vertebrate Paleontology, 24, 894-902. | ||
+ | |||
+ | Zaher, H., Pol, D., Navarro, B.A., Delcourt, R., Carvalho, A.B. (2020). "An Early Cretaceous theropod dinosaur from Brazil sheds light on the cranial evolution of the Abelisauridae". Comptes Rendus Palevol. 19 (6): 101–115. [https://doi.org/10.5852%2Fcr-palevol2020v19a6] | ||
− | + | Mortimer, M. (online, 2024) [https://theropoddatabase.com/Ceratosauria.htm#Genyodectesserus] | |
<references/></small> | <references/></small> | ||
Linia 68: | Linia 81: | ||
[[Kategoria:Kreda]] | [[Kategoria:Kreda]] | ||
[[Kategoria:Alb]] | [[Kategoria:Alb]] | ||
− |
Aktualna wersja na dzień 12:01, 1 lip 2024
Autor: | Maciej Ziegler |
Korekta: | Tomasz Sokołowski, Michał Siedlecki |
Genyodectes (geniodekt) | |
---|---|
Długość | 6,25 m [1] |
Wysokość | 1,9 m (w biodrach) [1] |
Masa | 790 kg [1] |
Dieta | drapieżny |
Miejsce | Argentyna - Chubut
(formacja Cerro Barcino - ogniwo Cerro Castano) |
Czas |
ok. 112 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja geniodekta polującego na wczesnego ssaka. Autor: Paleocolour. [3] |
Wstęp
Genyodectes to rodzaj stosunkowo dużego teropoda należącego do grupy ceratozaurów żyjącego na terenie dzisiejszej Argentyny pod koniec epoki wczesnej kredy.
Materiał kopalny
Na holotyp (MLP 26-39) składają się kości przedszczękowe, przednie części kości szczękowych i zębowych, części kości nadzębowych (supradentaries), fragment kości płatowej oraz zęby. Miejsce znalezienia okazu jest niepewne, ale obecnie uważa się, że osady, w których go znaleziono należą do ogniwa Cerro Castano formacji Cerro Barcino.
Historia taksonu, budowa i pozycja systematyczna
Geniodekt został opisany w 1901 roku przez brytyjskiego paleontologa Adama Smitha Woodwarda. Był jednym z pierwszych dinozaurów opisanych z Ameryki Południowej (obok argyrozaura, lonkozaura, nekenzaura [znanego wówczas jako Titanosaurus australis] oraz mikrocela). Jego pozycja systematyczna wahała się pomiędzy licznymi grupami teropodów np: tyranozaurydów, megalozauroidów, czy abelizauroidów (w tym jako synonim abelizaura), a sam rodzaj przez jakiś czas został uznany za nomen dubium. Obecnie uznawany jest za przedstawiciela ceratozaurów jako takson siostrzany ceratozaura, co potwierdzają liczne analizy filogenetyczne (np: Pol i Rauhut, 2012; Delcourt, 2018; Dal Sasso, Maganuco i Cau, 2018; Zaher i in., 2020, de Sousa i in., 2021).
Geniodekt prawdopodobnie był dużym drapieżnym dinozaurem podobnym do ceratozaura. Różnił się od niego położeniem zębów oraz większą ilością zębów w kości przedszczękowej (cztery zamiast trzech).
Etymologia
Genyodectes znaczy "gryząca szczęka". Nazwa powstała z połączenia greckich słów genys (szczęka) oraz dektes (gryźć) i odnosi się do szczęk, u których "wewnętrzna ściana kości zębowej dopełniająca zębodoły wydaje się być ciągła i tak wysoka, jak zewnętrzna ściana"
Spis gatunków
Genyodectes | Woodward, 1901 |
G. serus | Woodward, 1901 |
Bibliografia
Dal Sasso, C., Maganuco, S., Cau, A. (2018). "The oldest ceratosaurian (Dinosauria: Theropoda), from the Lower Jurassic of Italy, sheds light on the evolution of the three-fingered hand of birds". PeerJ. 1 (1): e5976. [4]
de Souza, G.A., Soares, M.B., Weinschütz, L.C., Wilner, E., Lopes, R.T., de Araújo, O.M., Kellner, A.W. (2021). "The first edentulous ceratosaur from South America". Scientific Reports. 11 (1): Article number 22281. [5]
Delcourt, R. (2018). "Ceratosaur palaeobiology: new insights on evolution and ecology of the southern rulers". Scientific Reports. 8 (1): 9730. [6]
Pol, D., Rauhut, O.W.M. (2012) "A Middle Jurassic abelisaurid from Patagonia and the early diversification of theropod dinosaurs" Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences. doi: 10.1098/rspb.2012.0660
Rauhut, O.W.M. (2004) "Provenance and anatomy of Genyodectes serus, a large-toothed ceratosaur (Dinosauria: Theropoda) from Patagonia" Journal of Vertebrate Paleontology, 24, 894-902.
Zaher, H., Pol, D., Navarro, B.A., Delcourt, R., Carvalho, A.B. (2020). "An Early Cretaceous theropod dinosaur from Brazil sheds light on the cranial evolution of the Abelisauridae". Comptes Rendus Palevol. 19 (6): 101–115. [7]
Mortimer, M. (online, 2024) [8]