Timimus: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „<small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Adrian Tkocz | Maciej Ziegler |} </small> ---- {| class="wikitable" styl...”) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 15:57, 19 mar 2012
Autor: | Korekta: |
Adrian Tkocz | Maciej Ziegler |
Timimus (timim) | |
---|---|
Długość: | 3,5 m |
Masa: | ? kg |
Miejsce występowania: | Australia - "Zatoka Dinozaurów"
(grupa Otway) |
Czas występowania | ok. 106 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
400px
Rekonstrukcja przyżyciowa Timimus. [2]. |
Wstęp
Timimus to rodzaj celurozaura z albu południowej Australii. W kolejnych badaniach sklasyfikowano go jako Coelurosauria incertae sedis. Timimus wyróżnia się spośród innych ornitomimozaurów brakiem międzykłykciowego rowka na przedniej powierzchni kości udowej. Dinozaur ten ma kilka cech wspólnych z późnojurajskim Elaphrosaurus bambergi, który też był uznawany za dinozaura "strusiokształtnego". Z kolei Mortimer zasugerował, że timim może być unenlaginem. Ostatecznie Agnolin i współpracownicy (2010) uznali go za parawiala i prawdopodobnie unenlagina oraz za nomen dubium.
Materiał kopalny
Holotyp (P186303) to kość udowa dorosłego zwierzęcia mierząca 432 mm.
Druga kość (P186323) należała do młodego osobnika i mierzy tylko 195 mm. Znaleziono ją około metr od holotypu. Również kilka kręgów jest przypisanych do tego rodzaju. Autor opisu uznał go za ornitomimozaura, pierwszego odkrytego w Australii i pierwszego spoza Laurazji. Kość łonowa (P186058), kręgi i pazury odkryte w 1996 w Flat Rocks mogły należeć do jakiegoś przedstawiciela Ornithomimosauria. Pojawiły się teorie jakoby ornitomimozaury (i neoceratopsy) wywodziły się z Gondwany i później rozprzestrzeniły się na półkulę północną.
Paleobiologia
Timimus był smukłym zwierzęciem, prawdopodobnie dobrym biegaczem. Tereny, które zamieszkiwał, we wczesnej kredzie były położone za południowym kołem podbiegunowym. Anusuya Chinsamy, ekspert od mikrostruktury skamieniałych kości, zbadała w 1998 roku skamieliny timima i lielynazaury. Odkryła ona cykliczny wzór na kości, co może sugerować, że Timimus hibernował w czasie zimnych miesięcy.
Etymologia
Teropoda tego nazwano na cześć syna odkrywców, Timiego oraz profesora Tima Flannery’ego, sławnego australijskiego paleontologa. Nazwa gatunkowa została nadana dla uhonorowania Johna Hermana. Słowo mimus oznacza "naśladować".
Spis gatunków
Timimus | Rich i Vickers-Rich, 1994 | nomen dubium |
T. hermani | Rich i Vickers-Rich, 1994 | nomen dubium |
Bibliografia
http://home.comcast.net/~eoraptor/Troodontidae.htm#Timimushermani