Macrodontophion: Różnice pomiędzy wersjami
m (poprawki, uzupełnienia) |
m |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | small> | + | <small> |
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | ||
| Autor: | | Autor: | ||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
</small> | </small> | ||
| − | + | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria:Nomen dubium]] | [[Kategoria:Nomen dubium]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:54, 1 kwi 2024
| Autor: | Korekta: |
| Sebastian Oziemski | Marcin Szermański, Kamil Kamiński |
| Macrodontophion (makrodontofion) | |
|---|---|
| Długość: | ? m |
| Masa: | ? kg |
| Miejsce występowania: | Ukraina, Podole
("starożytne czerwone piaskowce") |
| Czas występowania | późna jura (???) lub wczesna kreda (???) / dewon |
| Systematyka | ??? Dinosauria |
Jedyna znana skamieniałość makrodontofiona. Autor: Adalbert Zborzewski. | |
Wstęp
Macrodontophion to rodzaj ustanowiony dla tajemniczej skamieniałości odnalezionej na terytorium Ukrainy.
Taksonomia
Pierwotnie jego holotyp był uważany za ząb należący do kopalnego węża. Później naukowcy sądzili, że jest to skamielina jakiegoś teropoda, plezjozaura lub krokodyla. Niekiedy bywał uważany za megalozauryda (Spinar i Currie, 1994). Z kolei Michael Mortimer (online) wskazuje, że tzw. "starożytne czerwone piaskowce" - w pokładach których znaleziono Macrodontophion - nie pochodzą z mezozoiku (przełom jury - kredy, jak wcześniej sądzono), a z paleozoiku - konkretnie dewonu. Macrodontophion nie może zatem być zębem dinozaura - wg niego jest muszlą dewońskiego bezkręgowca.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Macrodontophion oznacza "długozębi wąż" i odnosi się do wielkości rzekomego zęba. Zborzewski nie ustanowił dla niego epitetu gatunkowego.
Spis gatunków
| Macrodontophion | Zborzewski, 1834 | nomen dubium |
Bibliografia
Mortimer, M. (2010 online) [1].
Mortimer, M. (2010 online) [2].
Spinar, Z.V. & Currie, P.J. (1994). “Wielkie Dinozaury. Dzieje ewolucji gigantów.” Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa.
