Europelta: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 60: | Linia 60: | ||
Europelta należy do kladu w obrębie nodozaurów o nazwie Struthiosaurinae. Należy do niego także ''[[Anoplosaurus]]'', ''[[Hungarosaurus]]'' i ''[[Struthiosaurus]]''. | Europelta należy do kladu w obrębie nodozaurów o nazwie Struthiosaurinae. Należy do niego także ''[[Anoplosaurus]]'', ''[[Hungarosaurus]]'' i ''[[Struthiosaurus]]''. | ||
| − | Odkrycie europelty pokazuje, że już we wczesnej kredzie | + | Odkrycie europelty pokazuje, że już we wczesnej kredzie do Europy dotarły pierwsze ankylozaury nie należące do Polacanthidae. "Wymiana" polakandydów na nodozaury wystąpiła w tym samym czasie w Ameryce Północnej i Europie. Świadczy to o tym, że jeszcze wtedy nodozaury z obu kontynentów nie były od siebie odizolowane. |
== Spis gatunków == | == Spis gatunków == | ||
Wersja z 20:47, 20 paź 2018
| Autor: | Korekta: |
| Adrian Sztuba |
| Europelta (europelta) | |
|---|---|
| Długość: | ok. 5 m |
| Masa: | ? |
| Miejsce występowania: | Hiszpania – prowincja Teruel |
| Czas występowania | wczesna kreda (alb) |
| Systematyka | Dinosauria |
Wstęp
Europelta to rodzaj ankylozaura zaliczany do kladu Nodosauridae. Żył we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Jest to najbardziej kompletny ankylozaur znaleziony w Europie.
Odkrycie i etymologia
Skamieniałości Europelta zostały znalezione w Hiszpanii, w pobliżu Ariño, dokładniej na terenie kopalni węgla Santa María. Nazwa rodzajowa została utworzona ze słów "Euro" (Europa) i "pelta" (tarcza). Nazwa gatunkowa - carbonensis - odnosi się do kopalni węgla, gdzie odnaleziono skamieniałości europelty.
Budowa
Odnaleziono dwa dość kompletne, lecz nieartykułowane okazy europelty - holotyp AR-1/10 oraz paratyp AR-1/31.
Czaszka ma długość ok. 37 cm i szerokość (w najszerszym miejscu) ok. 30 cm. Czaszka w tylnej części nieco się zwęża, co w widoku grzbietowym nadaje jej charakterystyczny kształt gruszki. Podniebienie nie jest w kształcie klepsydry, jak u innych nodozaurów.
Większość osteoderm nie była połączona ze szkieletem, przez co by porównać pancerz europelty z pancerzami innych ankylozaurów podzielono je na typy od "A" do "H". Osteodermy połączone z kośćmi znaleziono jedynie przy miednicy holotypu.
Jak na ankylozaura europelta miała bardzo długą kość piszczelową (90% długości kości udowej).
Systematyka
Europelta należy do kladu w obrębie nodozaurów o nazwie Struthiosaurinae. Należy do niego także Anoplosaurus, Hungarosaurus i Struthiosaurus.
Odkrycie europelty pokazuje, że już we wczesnej kredzie do Europy dotarły pierwsze ankylozaury nie należące do Polacanthidae. "Wymiana" polakandydów na nodozaury wystąpiła w tym samym czasie w Ameryce Północnej i Europie. Świadczy to o tym, że jeszcze wtedy nodozaury z obu kontynentów nie były od siebie odizolowane.
Spis gatunków
| Europelta | Kirkland, Alcalá, Loewen, Espílez, Luis, Mampel i Wiersma, 2013 |
|---|---|
| E. carbonensis | Kirkland, Alcalá, Loewen, Espílez, Luis, Mampel i Wiersma, 2013 |
Bibliografia
Kirkland J.I., Alcalá L., Loewen M.A, Espílez E., Mampel L., Wiersma J.L. 2013. The Basal Nodosaurid Ankylosaur Europelta carbonensis n. gen., n. sp. from the Lower Cretaceous (Lower Albian) Escucha Formation of Northeastern Spain. PLoS ONE. 8 (12): e80405. doi : 10.1371 / journal.pone.0080405.
