Caihong

Autor:

Adrian Sztuba

---

Caihong
Długość	ok. 40 cm
Masa	ok. 0,5 kg
Miejsce	Chiny prowincja Hebei (formacja Tiaojishan)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 161 Ma późna jura (oksford)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Tetanurae Coelurosauria Paraves Eumaniraptora Anchiornithidae
Holotyp Caihong. Autor: Hu i in. [1] 0.4 m Porównanie wielkości Caihong i człowieka. Sylwetki: Phylopic.org

Wstęp

Caihong to rodzaj niewielkiego Paraves z Chin. Różni się od swoich najbliższych krewnych - posiada kostny grzebień na głowie, ma długie kończyny tylne i stosunkowo krótkie kończyny przednie.

Etymologia

Nazwa rodzajowa oznacza dosłownie „tęcza”, co odnosi się do dobrze zachowanego holotypu, oraz do spektrum nowych informacji, których możemy dowiedzieć się dzięki niemu. Nazwa gatunkowa pochodzi od mandaryńskiego "ju", czyli „duży” i "ji", czyli „grzebień”, co odnosi się do kostnego grzebienia na głowie.

Materiał kopalny

Holotyp (PMoL-B00175) to prawie kompletny szkielet z odciskami piór. Został znaleziony przez miejscowego rolnika, później nabyło go Paleontological Museum of Liaoning.

Budowa

Odnaleziony osobnik to prawdopodobnie okaz dorosły, o długości ok. 40 cm i o masie szacowanej na ok. 475 g.

Szkielet

Czaszka jest wąska i wydłużona. Grzebień kości łzowej u Caihong jest bardzo duży, prawdopodobnie służył jako ozdoba. Jest to zaskakująca cecha, ponieważ jest to pierwszy odkryty, bazalny Paraves z kostną ozdobą.

Z przodu pyska zęby są smukłe i ściśle upakowane, natomiast dalsze zęby są mocniejsze i znajdują się w większych odstępach między sobą.

Caihong ma 10 kręgów szyjnych, nie więcej niż 13 kręgów grzbietowych, 5 kręgów krzyżowych i 26 kręgów ogonowych. Kręgi ogonowe są dość krótkie, przez co cały ogon jest stosunkowo krótki. Podobnie jak u innych Paraves, kręgi ogonowe znajdujące się bardziej z przodu są krótsze oraz mają dłuższe wyrostki kolczyste i wyrostki poprzeczne.

Łopatka jest nieco krótsza niż kość ramienna. W okazie nie występuje skostniały mostek. Kończyny tylne są długie. Za to kończyny przednie są stosunkowo krótkie - ich długość to tylko ok. 60% długości kończyny tylnej.

Pióra

Pióra Caihong są dobrze zachowane na niemal całym ciele. Jego pióra znajdujące się na kończynach są proporcjonalnie dłuższe niż w przypadku innych znanych, nieptasich teropodów.

Niektóre pióra są interpretowane jako skrzydełko (alula - grupa kilku piór wyrastających z kciuka), choć ich funkcja nie musiała być taka, jak w skrzydełkach dzisiejszych ptaków. Prawdopodobnie wykształciły się niezależnie od skrzydełek dzisiejszych ptaków, ponieważ nie są znane u Archaeopteryx i Confuciuornis, które są bliższe dzisiejszym ptakom (w przypadku Archaeopteryx pozycja taksonomiczna jest jednak dyskusyjna).

Pióra na kończynach tylnych są znacznie dłuższe, niż podobne znalezione u Eosinopteryx, Aurornis i Archaeopteryx. Podobnie jak Anchiornis, Caihong ma liczne pióra na palcach kończyn tylnych.

Na ogonie znajdują się długie sterówki o długości do ok. 11 cm i szerokości ok. 1,5 cm. Są one przyczepione do niemal wszystkich kręgów ogonowych (poza znajdującymi się najbardziej z przodu), tworząc szeroki ogon w kształcie liścia - tak samo, jak u Archaeopteryx, z tym, że o większej powierzchni. Sterówki znajdujące się z przodu ogona są asymetryczne, dalej ich asymetria zmniejsza się, ostatnie są niemal symetryczne.

Kolor

Za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) zbadano struktury znajdujące się w piórach, które są interpretowane jako melanosomy. W tym celu pobrano 66 próbek piór z różnych części ciała. Dzięki temu stwierdzono, że pióra były najpewniej czarne. Na głowie, klatce piersiowej oraz na początku ogona były one opalizujące, przypominające pióra dzisiejszych kolibrów.

Paleoeokologia

W skałach formacji Tiaojishan, w której odnaleziono holotyp Caihong, odkryto skamieniałości wielu zwierząt. Wśród dinozaurów są to teropody (w tym Yi i Anchiornis) oraz dinozaur ptasiomiedniczny Tianyulong. Poza tym znaleziono tam szczątki innych kręgowców, np. pterozaurów, płazów oraz ssaków.

Spis gatunków

Caihong	Hu, Clarke, Eliason, Qiu, Li, Shawkey, Zhao, D'Alba, Jiang i Xu, 2018}}
Caihong juji	Hu, Clarke, Eliason, Qiu, Li, Shawkey, Zhao, D'Alba, Jiang i Xu, 2018}}

Bibliografia

Hu, Clarke, Eliason, Qiu, Li, Shawkey, Zhao, D'Albo, Jiang i Xu, 2018. A bony-crested Jurassic dinosaur with evidence of iridescent plumage highlights complexity in early paravian evolution. „Nature Communications”. 217 (9)