Fostoria: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{DISPLAYTITLE:''Fostoria''}} {{Opis |Autor = Kamil Kamiński |Korekta = |nazwa = ''Fostoria'' |długość...") |
m |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
==Budowa== | ==Budowa== | ||
| − | ''Fostoria'' znana jest ze stosunkowo nielicznych szczątków. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez autorów opisu wynika, że jej najbliższymi krewnymi mogły był ''[[ | + | ''Fostoria'' znana jest ze stosunkowo nielicznych szczątków. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez autorów opisu wynika, że jej najbliższymi krewnymi mogły był ''[[Muttaburrasaurus]]'', ''[[Talenkauen]]'' i ''[[Anabisetia]]'',,, z którymi miała ona tworzyć nienazwany [[klad]] prymitywnych iguanodontów. ''Fostoria'' wyróżniała się spośród swoich krewniaków cechami budowy mózgoczaszki, kości kwadratowo-jarzmowej, kości ramiennej oraz precelicznymi (przodowklęsłymi) przednimi kręgami grzbietowymi. |
==Paleoekologia== | ==Paleoekologia== | ||
| − | W osadach formacji Griman Creek znaleziono szczątki prymitywnych ssaków oraz dosyć liczne dinozaury, na ogół jednak słabo poznane. Najbardziej rozpoznawalny spośród nich to roślinożerny ''[[ | + | W osadach formacji Griman Creek znaleziono szczątki prymitywnych ssaków oraz dosyć liczne dinozaury, na ogół jednak słabo poznane. Najbardziej rozpoznawalny spośród nich to roślinożerny ''[[Muttaburrasaurus]]''. Żyły tam również tajemnicze [[Theropoda|teropody]] - ''[[Rapator]]'' i ''[[Walgettosuchus]]'', a także niewielki ornitopod ''[[Weewarrasaurus]]''. |
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
Wersja z 20:27, 24 lip 2019
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Fostoria | |
|---|---|
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Australia, Nowa Południowa Walia |
| Czas |
ok. 100,5–97 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja Talenkauen. Fostoria mogła być podobna. Sektensaurus mógł być podobny. Autor: Ghedoghedo | |
Wstęp
Fostoria to rodzaj roślinożernego dinozaura, który żył na początku późnej kredy na terenie dzisiejszej Australii. Był to średniej wielkości ornitopod. Został on opisany w 2019 r. przez zespół paleontologów pod kierunkiem Phila Bella.
Etymologia
Nazwa Fostoria honoruje Roberta Fostera – górnika i odkrywcę tego zwierzęcia. Epitet gatunkowy pochodzi od słów dhimba i ngunmal, które w języku rdzennych mieszkańców Australii oznaczają odpowiednio „owca” i „ogród”.
Materiał kopalny
Holotyp (LRF 3050) to niekompletny dach czaszki i puszka mózgowa. Pod tym samym numerem skatalogowano dalsze szczątki, niekoniecznie należące do tego samego osobnika. Obejmują one kość kwadratową, łopatki, kości kończyn przednich i tylnych, kręgi grzbietowe i ogonowe. Kości te należały zapewne do co najmniej czterech różnych okazów. Oprócz tego w Australijskim Muzeum w Sydney znajduje się fragment kości śródstopia oraz inny niezidentyfikowany kawałek kości.
Budowa
Fostoria znana jest ze stosunkowo nielicznych szczątków. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez autorów opisu wynika, że jej najbliższymi krewnymi mogły był Muttaburrasaurus, Talenkauen i Anabisetia,,, z którymi miała ona tworzyć nienazwany klad prymitywnych iguanodontów. Fostoria wyróżniała się spośród swoich krewniaków cechami budowy mózgoczaszki, kości kwadratowo-jarzmowej, kości ramiennej oraz precelicznymi (przodowklęsłymi) przednimi kręgami grzbietowymi.
Paleoekologia
W osadach formacji Griman Creek znaleziono szczątki prymitywnych ssaków oraz dosyć liczne dinozaury, na ogół jednak słabo poznane. Najbardziej rozpoznawalny spośród nich to roślinożerny Muttaburrasaurus. Żyły tam również tajemnicze teropody - Rapator i Walgettosuchus, a także niewielki ornitopod Weewarrasaurus.
Spis gatunków
| Fostoria | Bell, Brougham, Herne, Frauenfelder i Smith, 2019 |
| F. dhimbangunmal | Bell, Brougham, Herne, Frauenfelder i Smith, 2019 |
Bibliografia
Bell, P.R., Brougham, T., Herne, M.C., Frauenfelder, T., Smith, E.T. (2019). "Fostoria dhimbangunmal, gen. et sp. nov., a new iguanodontian (Dinosauria, Ornithopoda) from the mid-Cretaceous of Lightning Ridge, New South Wales, Australia". Journal of Vertebrate Paleontology. Online edition: e1564757. doi:10.1080/02724634.2019.1564757
