Dzharaonyx: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 56: | Linia 56: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | <small>Averianov, A.O. & Sues, H.-D. (2022). " | + | <small>Averianov, A.O. & Sues, H.-D. (2022). "New material and diagnosis of a new taxon of alvarezsaurid (Dinosauria, Theropoda) from the Upper Cretaceous Bissekty Formation of Uzbekistan". Journal of Vertebrate Paleontology. in press: e2036174. [[doi:10.1080/02724634.2021.2036174]]. |
| − | |||
[[Kategoria:Dinosauria]] | [[Kategoria:Dinosauria]] | ||
Wersja z 18:19, 18 mar 2022
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Dzharaonyx | |
|---|---|
| Miejsce | Uzbekistan |
| Czas |
ok. 92-90 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja Shuvuuia. Być może Ondogurvel był podobny. Autor: FunkMonk (Michael B.H.). | |
Wstęp
Dzharaonyx to niewielki alwarezauryd żyjący na początku późnej kredy na terenie Uzbekistanu. Jest on najstarszym znanym przedstawicielem kladu Parvicursorinae. Został opisany w 2022 r. przez Alexandra Averianova i Hansa-Dietera Suesa.
Etymologia
Nazwa Dzharaonyx pochodzi od miejsca znalezienia szczątków – Dzharakuduk oraz greckiego onyx („pazur”, „szpon”). Epitet gatunkowy wywodzi się od uzbeckiego słowa eski („stary”).
Materiał kopalny
Holotyp (ZIN PH 2619/17) to prawa kość ramienna. Oprócz tego znanych jest kilka kręgów grzbietowych i ogonowych, kości przednich kończyn, miednicy oraz stóp.
Budowa i paleobiologia
Dzharaonyx przypominał zapewne inne alwarazaurydy będąc niewielkim, lekko zbudowanym dwunożnym zwierzęciem o krótkich kończynach przednich i długich, przystosowanych do biegu kończynach tylnych. Od swoich krewniaków różnił się kombinacją cech budowy kręgów oraz kończyn. Stopa miała w pełni wykształcone arctometatarsus. Przypuszcza się, że alwarazaurydy , w tym Dzharaonyx, mogły być owadożerne.
Spis gatunków
| Dzharaonyx | Averianov i Sues, 2022 |
| D. eski | Averianov i Sues, 2022 |
Bibliografia
Averianov, A.O. & Sues, H.-D. (2022). "New material and diagnosis of a new taxon of alvarezsaurid (Dinosauria, Theropoda) from the Upper Cretaceous Bissekty Formation of Uzbekistan". Journal of Vertebrate Paleontology. in press: e2036174. doi:10.1080/02724634.2021.2036174.
