Kunbarrasaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (→Systematyka) |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
==Systematyka== | ==Systematyka== | ||
− | Analiza przeprowadzona przez Soto-Acuñę i in. (2021) wykazała, że ''Kunbarrasaurus'' to prymitywny ankylozaur blisko spokrewniony z ''[[Stegouros]]'' i ''[[Antarctopelta]]''. Tworzą one [[klad]] Parankylosauria | + | Analiza przeprowadzona przez Soto-Acuñę i in. (2021) wykazała, że ''Kunbarrasaurus'' to prymitywny ankylozaur blisko spokrewniony z ''[[Stegouros]]'' i ''[[Antarctopelta]]''. Tworzą one [[klad]] Parankylosauria zamieszkujący dawne obszary Gondwany. |
==Etymologia== | ==Etymologia== |
Wersja z 11:45, 12 gru 2022
Autor: | Maciej Ziegler |
Korekta: | Tomasz Sokołowski, Adrian Tkocz, Marcin Szermański, Kamil Kamiński, Paweł Konarzewski |
Kunbarrasaurus (kunbarrazaur) | |
---|---|
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Australia - Queensland |
Czas |
ok. 105-100 ?(97) Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja Kunbarrasaurus. Autor: Tomozaurus [3] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Kunbarrasaurus to nazwany w 2015 roku dinozaur pancerny żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Australii. Jego szczątki zostały odnalezione już w 1989 roku i przez lata były przypisane do Minmi - dotychczas jedynego znanego australijskiego ankylozaura, lecz już początkiem 2015 roku Arbour i Currie uznali go za prawdopodobnie osobny ważny rodzaj.
Materiał kopalny
Holotyp (QM F1801) pochodzi z osadów formacji Allaru i jest najlepiej zachowanym dinozaurem ze wschodniej Gondwany. Brakuje dystalnych części kończyn, ostatnich kręgów ogonowych i przodu czaszki. Przez wiele lat był to materiał przypisany do Minmi jako Minmi sp.
Frauenfelder i in. (2022) do omawianego dinozaura przypisują niekompletną czaszkę o numerze katalogowym SAMA P40536 datowaną na alb.
Budowa
Kunbarrasaurus był stosunkowo niedużym czworonożnym roślinożercą, podobnie jak inne prymitywne ankylozaury. Miał duże tarczki na szyi oskrzydlające barki i biodra oraz dodatkowo płytki na ogonie o nieustalonym dotychczas położeniu. Jego czaszka charakteryzowała się płaskim dachem i była pozbawiona rogów na kościach łuskowych i kwadratowo-jarzmowych, typowych dla zaawansowanych ankylozaurów. Patrząc z góry, miała pięcioboczny kształt. Długość czaszki o ok. 30% przekraczała jej szerokość. Jedną z charakterystycznych cech kunbarrazaura było niezwykle duże ucho wewnętrzne o niespotykanej u innych dinozaurów morfologii (Leahey i in., 2015).
Paleobiologia
W okolicach jamy brzusznej holotypu Kunbarrasaurus zachowała się skamieniała zawartość jelit. Obejmuje ona pozostałości włóknistej lub naczyniowej tkanki roślinnej, ziarna, owocniki oraz prawdopodobnie zarodnie paproci. Nasiona i owocniki zostały połknięte w całości. Sposób zachowania tkanki roślinnej sugeruje, że została ona wcześniej pocięta przy użyciu zębów. Nie znaleziono śladów gastrolitów, tak więc rozdrabnianie pokarmu odbywało się głównie w jamie ustnej (Molnar i Clifford, 2001).
Systematyka
Analiza przeprowadzona przez Soto-Acuñę i in. (2021) wykazała, że Kunbarrasaurus to prymitywny ankylozaur blisko spokrewniony z Stegouros i Antarctopelta. Tworzą one klad Parankylosauria zamieszkujący dawne obszary Gondwany.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Kunbarrasaurus to zbitek słów Kunbarra (kunbara - słowa oznaczającego "tarczę" w języku Mayi [Wunumara]) i greckiego sauros (σαυρoς), a więc "jaszczur". Epitet gatunkowy ieversi honoruje Iana Ieversa, odkrywcę holotypu. Cała nazwa znaczy więc "tarczowy jaszczur Ieversa".
Spis gatunków
Kunbarrasaurus | Leahey, Molnar, Carpenter, Witmer & Salisbury, 2015 |
Kunbarrasaurus ieversi | Leahey, Molnar, Carpenter, Witmer & Salisbury, 2015 |
Bibliografia
Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2015) Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs. Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2015.1059985
Frauenfelder, T. G., Bell, P. R., Brougham, T., Bevitt, J. J., Bicknell, R. D., Kear, B. P., ... & Campione, N. E. (2022). "New Ankylosaurian Cranial Remains From the Lower Cretaceous (Upper Albian) Toolebuc Formation of Queensland, Australia". Frontiers in Earth Science, 48. doi:10.3389/feart.2022.803505
Leahey, L.G., Molnar, R.E., Carpenter, K., Witmer, L.M. & Salisbury, S.W. (2015) Cranial osteology of the ankylosaurian dinosaur formerly known as Minmi sp. (Ornithischia: Thyreophora) from the Lower Cretaceous Allaru Mudstone of Richmond, Queensland, Australia. PeerJ 3:e1475. [4]
Molnar, R.E. & Clifford, H. T. (2001). "An ankylosaurian cololite from Queensland, Australia". W: Carpenter, K. The Armored Dinosaurs. Bloomington, IN: Indiana University Press. 399–412
Soto-Acuña, S., Vargas, A. O., Kaluza, J., Leppe, M. A., Botelho, J. F., Palma-Liberona, J., ... & Rubilar-Rogers, D. (2021). Bizarre tail weaponry in a transitional ankylosaur from subantarctic Chile. Nature, 600(7888), 259-263. doi:10.1038/s41586-021-04147-1