Elektorornis: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
[[Kategoria:Ornithothoraces]] | [[Kategoria:Ornithothoraces]] | ||
[[Kategoria:Enantiornithes]] | [[Kategoria:Enantiornithes]] | ||
| + | [[Kategoria:Enantiornithes bazalne]] | ||
[[Kategoria:Azja (ptaki)]] | [[Kategoria:Azja (ptaki)]] | ||
[[Kategoria:Birma (ptaki)]] | [[Kategoria:Birma (ptaki)]] | ||
Wersja z 17:28, 26 lut 2024
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Elektorornis | |
|---|---|
| Dieta | owadożerny |
| Miejsce | Birma - Kaczin |
| Czas |
ok. 99 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 A. Miejsce odnalezienia Elektorornis (czerwony punkt) B. Holotyp Elektorornis C. Schemat przedstawiający nogę Elektorornis Źródło: Clark i O'Connor, 2021 [1] | |
Wstęp
Elektorornis to niewielki ptak żyjący w późnej kredzie na obszarze dzisiejszej Birmy. Jest to pierwszy ptak opisany z tego kraju.
Materiał kopalny
Holotyp (HPG-15-2) to niekompletna prawa tylna kończyna z upierzeniem z końcówki lewego skrzydła zachowana w bursztynie o wymiarach 34.8 x 34.4 mm x 8.2 mm i ważącym 5.51 g. Kończyna mogła należeć do dojrzewającego lub dorosłego osobnika.
Budowa
Elektorornis wyróżniał się spośród innych przedstawicieli Enantiornithes ze względu na budowę swoich palców, które były smukłe i lekko zbudowane. Trzeci palec był najdłuższy ze wszystkich. Co ciekawe, był on również o 20% dłuższy od tarsometatarsus.
Clark i O'Connor (2021) sądzą, że Elektorornis miał twardy i bezzębny dziób, dzięki któremu mógł tworzyć otwory w drzewach i wyciągać z nich owady.
Tkanki miękke
Dzięki zachowaniu skamieniałości w bursztynie są widoczne ślady tkanek miękkich. Na pazurach znajduje się keratynowa osłona, która wydłuża każdy z nich o 1/3. Zachowały się również odciski skóry oraz piór ze skrzydła.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Elektorornis to zbitek greckich słów elektor (bursztyn) oraz ornis (ptak). Epitet gatunkowy chenguangi honoruje Chena Guanga, kuratora Hupoge Amber Museum.
Spis gatunków
| Elektorornis | Xing, O'Connor, Chiappe, McKellar, Carroll, Hu, Bai & Lei, 2019 |
| E. chenguangi | Xing, O'Connor, Chiappe, McKellar, Carroll, Hu, Bai & Lei, 2019 |
Bibliografia
Clark, A. D., & O’Connor, J. K. (2021). "Exploring the ecomorphology of two cretaceous enantiornithines with unique pedal morphology". Frontiers in Ecology and Evolution, 9, 654156.doi:10.3389/fevo.2021.654156
Xing, L., O’Connor, J. K., Chiappe, L. M., McKellar, R. C., Carroll, N., Hu, H., ... & Lei, F. (2019). "A new enantiornithine bird with unusual pedal proportions found in amber". Current Biology, 29(14), 2396-2401. doi:10.1016/j.cub.2019.05.077
