Morrosaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
[[Ornithopoda]] | [[Ornithopoda]] | ||
+ | |||
+ | [[Iguanodontia]] | ||
[[Elasmaria]] | [[Elasmaria]] | ||
Linia 62: | Linia 64: | ||
[[Kategoria:Ornithischia]] | [[Kategoria:Ornithischia]] | ||
[[Kategoria:Ornithopoda]] | [[Kategoria:Ornithopoda]] | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Iguanodontia]] |
+ | [[Kategoria:Iguanodontia bazalne]] | ||
[[Kategoria:Antarktyda]] | [[Kategoria:Antarktyda]] | ||
[[Kategoria:Mezozoik]] | [[Kategoria:Mezozoik]] | ||
[[Kategoria:Kreda]] | [[Kategoria:Kreda]] | ||
[[Kategoria:Mastrycht]] | [[Kategoria:Mastrycht]] |
Wersja z 16:26, 23 mar 2024
Autor: | Dawid Mazurek |
Korekta: | Kamil Kamiński |
Morrosaurus (morrozaur) | |
---|---|
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Antarktyda
wyspa Jamesa Rossa (formacja Snow Hill Island) |
Czas | |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja Anabisetia. Morrosaurus był zapewne podobny. Autor: Karkemish. [1]. |
Wstęp
Morrosaurus to rodzaj ornitopoda z grupy Elasmaria, żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Antarktyki. Został nazwany w 2016 r. przez grupę argentyńskich badaczy.
Etymologia
Nazwa rodzajowa odnosi się do stanowiska "El Morro", skąd pochodzi holotyp. Epitet gatunkowy jedynego znanego gatunku, Morrosaurus antarcticus, nawiązuje do Antarktyki.
Materiał kopalny
Holotyp i jedyny znany materiał to niekompletna, prawa tylna kończyna (MACN Pv 19777). Wszystkie kości należą do jednego osobnika: bliższe i dalsze końce kości udowej i kości piszczelowej, fragmenty trzech kości śródstopia i jednego paliczka. Okaz został znaleziony na stanowisku "El Morro" na Wyspie Jamesa Rossa (Antarktyka), w osadach formacji Snow Hill Island, datowanych na mastrycht.
Filogeneza i paleobiologia
Morrosaurus został zaklasyfikowany do kladu Elasmaria, ornitopodów znanych z kontynentów południowych, cechujących się przystosowaniami do biegu. Analiza histologiczna holotypu potwierdziła, że w momencie śmierci było to zwierzę dojrzałe płciowo, ale nadal rosnące. Schemat wzrostu był podobny jak u innych Elasmaria, ale odmienny od tego u ceratopsów i hadrozaurydów z półkuli północnej, co może sugerować preadaptację gondwańskich ornitopodów do życia w środowisku o większych wahaniach temperatury.
Z osadów tej samej formacji znane są też szczątki innego przedstawiciela Elasmaria - z rodzaju Trinisaura, a także nodozaura Antarctopelta i teropoda Imperobator.
Spis gatunków
Morrosaurus | Rozadilla, Agnolin, Novas, Aranciaga Rolando, Motta, Lirio i Isasi, 2016 |
M. antarcticus | Rozadilla, Agnolin, Novas, Aranciaga Rolando, Motta, Lirio i Isasi, 2016 |
Bibliografia
Garcia-Marsà, J.A., Cerronia, M.A., Rozadilla, S., Cerda, I.A., Reguero, M.A., Coria, R.A. & Novas, F.E. (w druku) Biological implications of the bone microstructure of the Antarctic ornithopods Trinisaura and Morrosaurus (Dinosauria, Ornithischia). Cretaceous Research.
Rozadilla, S., Agnolin, F.L., Novas, F.E., Aranciaga Rolando, A.M., Motta, M.J., Lirio, J.M. & Isasi, M.P. 2016. A new ornithopod (Dinosauria, Ornithischia) from the Upper Cretaceous of Antarctica and its palaeobiogeographical implications. Cretaceous Research 57: 311–324.