Ostromia: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (→Budowa i pozycja filogenetyczna) |
||
| Linia 70: | Linia 70: | ||
Po obu stronach paliczków dłoni ''Ostromia'' znajdują się bruzdy, które są podobne do tych spotykanych u ''[[Anchiornis]]''. Niektóre okazy archeopteryksa (np. okaz z Solnhofen) również posiadają bruzdy na paliczkach, jednak są one nieregularne i powstały przez zgniecenie kości. Bruzdy u ''Ostromia'' i ''[[Anchiornis]]'' są regularne, więc jest wątpliwe, by powstały po śmierci. Jednak Agnolin i in. (2019) uważają inaczej. | Po obu stronach paliczków dłoni ''Ostromia'' znajdują się bruzdy, które są podobne do tych spotykanych u ''[[Anchiornis]]''. Niektóre okazy archeopteryksa (np. okaz z Solnhofen) również posiadają bruzdy na paliczkach, jednak są one nieregularne i powstały przez zgniecenie kości. Bruzdy u ''Ostromia'' i ''[[Anchiornis]]'' są regularne, więc jest wątpliwe, by powstały po śmierci. Jednak Agnolin i in. (2019) uważają inaczej. | ||
| − | Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową ''[[Anchiornis]]'', niż ''[[Archaeopteryx]]''- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu. Agnolin i in. (2019) wykazali jednak, że podobnie zbudowana kość łonową miały również ''[[ | + | Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową ''[[Anchiornis]]'', niż ''[[Archaeopteryx]]''- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu. Agnolin i in. (2019) wykazali jednak, że podobnie zbudowana kość łonową miały również ''[[Buitreraptor]]'' i ''[[Unenlagia]]'', więc powiązanie z przedstawicielami Anchiornithidae na podstawie tej cechy wydaje się wątpliwe. |
U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. ''Ostromia'' różni się od ''[[Archaeopteryx]]'' także pod względem długości kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u ''Ostromia''. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości. | U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. ''Ostromia'' różni się od ''[[Archaeopteryx]]'' także pod względem długości kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u ''Ostromia''. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości. | ||
Aktualna wersja na dzień 22:37, 18 lut 2019
| Autor: | Korekta: |
| Adrian Sztuba | Kamil Kamiński |
| Ostromia (ostromia) | |
|---|---|
| Długość: | ? |
| Masa: | ? |
| Miejsce występowania: | Niemcy, Bawaria |
| Czas występowania | ok. 152 Ma
późna jura (wczesny tyton) |
| Systematyka | Dinosauria |
Holotyp Ostromia. Autor: "Ghedoghedo" [2] | |
Wstęp
Ostromia to rodzaj małego teropoda z grupy Paraves, którego szczątki znaleziono w miejscowości Jachenhausen, niedaleko Riedenburg, w Bawarii. Został on wydzielony z rodzaju Archaeopteryx w oparciu o tzw. okaz z Haarlem.
Etymologia
Nazwa rodzajowa honoruje Johna Ostroma, który zidentyfikował okaz z Haarlem jako teropoda.
Historia odkryć i materiał kopalny
Jego szczątki znaleziono w miejscowości Jachenhausen, w Bawarii. Okaz opisano już w 1857 r. (na kilka lat przed opisaniem Archaeopteryx), jednak błędne uznano go za pterozaura. Nadano mu wówczas nazwę Pterodactylus crassipes. Następnie skamieniałość trafiła do Teylers Museum w Holandii, skąd bierze się nazwa tego okazu. Dopiero w 1970 r. John Ostrom uznał go za przedstawiciela Archaeopteryx, jednak wyodrębniono dla niego nowy gatunek- Archaeopteryx crassipes. W 2017 r. Foth i Rauhut wyróżnili nowy rodzaj w oparciu o ten okaz- Ostromia.
Okaz jest niekompletny- znaleziono jedynie kończyny tylne, dłoń, oraz pojedyncze kręgi i żebra. Zresztą te fragmenty zachowały się dość słabo- niektóre, jak część kości łonowej, oraz fragmenty paliczków, zachowały się jako odciski na skale. W skale utrwaliły się także niewyraźne ślady piór.
Budowa i pozycja filogenetyczna
Okaz z Haarlem jest mniej kompletny, niż większość osobników Archaeopteryx. Mimo to udało się ustalić, że znacznie różni się od Archaeopteryx, a także, że jest bliżej spokrewniony z Anchiornis, niż z Archaeopteryx. Foth i Rauhut zaliczyli go więc do rodziny Anchiornithidae.
Po obu stronach paliczków dłoni Ostromia znajdują się bruzdy, które są podobne do tych spotykanych u Anchiornis. Niektóre okazy archeopteryksa (np. okaz z Solnhofen) również posiadają bruzdy na paliczkach, jednak są one nieregularne i powstały przez zgniecenie kości. Bruzdy u Ostromia i Anchiornis są regularne, więc jest wątpliwe, by powstały po śmierci. Jednak Agnolin i in. (2019) uważają inaczej.
Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową Anchiornis, niż Archaeopteryx- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu. Agnolin i in. (2019) wykazali jednak, że podobnie zbudowana kość łonową miały również Buitreraptor i Unenlagia, więc powiązanie z przedstawicielami Anchiornithidae na podstawie tej cechy wydaje się wątpliwe. U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. Ostromia różni się od Archaeopteryx także pod względem długości kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u Ostromia. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości.
Wg Fotha i Rauhuta (2017) obecność Anchiornithidae spoza Azji świadczy, że w obrębie maniaraptorów nastąpiła szybka radiacja. Mogła być ona efektem ich zdolności do lotu, a tym samym większych możliwości rozprzestrzeniania się.
Agnolin i in. (2019) zgodzili się z autorami opisu, że okaz z Haarlem reprezentuje takson odrębny od archeopteryksa, uznali jednak, że umieszczanie go w obrębie Anchiornithidae jest co najmniej wątpliwe, a najwłaściwsze byłoby określenie go jako bliżej nierozpoznanego przedstawiciela Paraves.
Spis gatunków
| Ostromia | Foth i Rauhut, 2017 |
| O. crassipes | (Meyer, 1857) Foth i Rauhut, 2017 |
| = Pterodactylus crassipes | Meyer, 1857 |
| = Scaphognathus crassipes | (Meyer, 1857) Wellnhofer, 1970 |
| = Archaeopteryx crassipes | (Meyer, 1857) Ostrom, 1972 |
Bibliografia
Agnolin, F.L., Motta, M.J., Egli, F.B., Lo Coco, G., Novas, F.E. (2019) Paravian Phylogeny and the Dinosaur-Bird Transition: An Overview. Frontiers in Earth Science 6:252 [[3]].
Foth C., Rauhut O.W.M. (2017). Re-evaluation of the Haarlem Archaeopteryx and the radiation of maniraptoran theropod dinosaurs. BMC Evolutionary Biology 17: 236. [4]
![[2]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ostromia_crassipes_Teylers_1.jpg){kind=link}