Ajnabia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m ((nazwa niepublikowana))
m
Linia 1: Linia 1:
{{DISPLAYTITLE:"Ajnabia"}}
+
{{DISPLAYTITLE:''Ajnabia''}}
 
{{Opis
 
{{Opis
 
  |Autor                  = [[Dawid Mazurek]]
 
  |Autor                  = [[Dawid Mazurek]]
 
  |Korekta                = [[Kamil Kamiński]], [[Maciej Ziegler]]
 
  |Korekta                = [[Kamil Kamiński]], [[Maciej Ziegler]]
  |nazwa                  = "Ajnabia" (ajnabia)
+
  |nazwa                  = ''Ajnabia'' (ajnabia)
 
  |długość                =  
 
  |długość                =  
 
  |wysokość              =  
 
  |wysokość              =  
Linia 12: Linia 12:
 
  |czas                  = {{Występowanie|67|66}}
 
  |czas                  = {{Występowanie|67|66}}
 
ok. 67-66 [[Ma]]
 
ok. 67-66 [[Ma]]
<small>późna [[kreda]] (późny [[mastrycht]])</small>
+
<small>[[późna kreda]] (późny [[mastrycht]])</small>
 
  |systematyka            =  
 
  |systematyka            =  
 
[[Dinosauria]]
 
[[Dinosauria]]
Linia 35: Linia 35:
  
 
==Wstęp==
 
==Wstęp==
''Ajnabia'' to niepublikowany (w rozumieniu ICZN) [[rodzaj]] dinozaura kaczodziobego, żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszego Maroka. Manuskrypt pracy opisującej jego szczątki opublikowano w listopadzie 2020 roku na stronie periodyku Cretaceous Research. Dinozaur ten to jeden z nielicznych dowodów na występowanie w kredzie Gondwany przedstawicieli [[Hadrosauridae]]. W dodatku jest to pierwszy [[Lambeosaurinae]] z tego paleokontynentu.
+
''Ajnabia'' to [[rodzaj]] dinozaura kaczodziobego, żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszego Maroka. Manuskrypt pracy opisującej jego szczątki ukazał się w listopadzie 2020 roku na stronie periodyku Cretaceous Research, a oficjalna publikacja w kwietniowym tomie następnego roku. Dinozaur ten to jeden z nielicznych dowodów na występowanie w kredzie [[Gondwana|Gondwany]] przedstawicieli [[Hadrosauridae]]. W dodatku jest to pierwszy [[Lambeosaurinae]] z tego paleokontynentu.
  
 
==Etymologia==
 
==Etymologia==
Linia 44: Linia 44:
  
 
==Pozycja filogenetyczna==
 
==Pozycja filogenetyczna==
"Ajnabia" została zdefiniowana przez unikalną kombinację cech. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez twórców oryginalnego opisu wskazała na przynależność tego dinozaura do Lambeosaurinae. Dodatkowo, za najbliższych krewnych "Ajnabia" uznano formy europejskie, dotychczas zaliczane do różnych podgrup Lambeosaurinae. Dla kladu łączącego europejskie Lambeosaurinae i "Ajnabia" ukuto niepublikowaną nazwę "Arenysaurini".
+
''Ajnabia'' została zdefiniowana przez unikatową kombinację cech. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez twórców oryginalnego opisu wskazała na przynależność tego dinozaura do Lambeosaurinae. Dodatkowo, za najbliższych krewnych ''Ajnabia'' uznano formy europejskie, dotychczas zaliczane do różnych podgrup Lambeosaurinae. Dla [[klad]]u łączącego europejskie Lambeosaurinae i ''Ajnabia'' ukuto nazwę "Arenysaurini".
  
 
==Implikacje paleobiogeograficzne==
 
==Implikacje paleobiogeograficzne==
Rozmieszczenie szczątków kopalnych wskazuje, że matecznikiem "Arenysaurini" był obszar dzisiejszej Europy. Przodkowie "Ajnabia" musieli dostać się do Afryki drogą morską, przez Tetydę. Dzisiejsze słonie są w stanie przepłynąć kilkadziesiąt kilometrów, a w plejstocenie ssaki te skolonizowały różne wyspy. Dla niektórych innych dyspersji, na przykład naczelnych z Afryki do Ameryk, postuluje się dryf na naturalnych tratwach. Można więc sobie wyobrazić, że również dinozaury były w stanie pokonywać bariery morskie.
+
Rozmieszczenie szczątków kopalnych wskazuje, że matecznikiem "Arenysaurini" był obszar dzisiejszej Europy. Przodkowie ''Ajnabia'' musieli dostać się do Afryki drogą morską, przez Tetydę. Dzisiejsze słonie są w stanie przepłynąć kilkadziesiąt kilometrów, a w plejstocenie ssaki te skolonizowały różne wyspy. Dla niektórych innych dyspersji, na przykład naczelnych z Afryki do Ameryk, postuluje się dryf na naturalnych tratwach. Można więc sobie wyobrazić, że również dinozaury były w stanie pokonywać bariery morskie.
  
 
==Spis gatunków==
 
==Spis gatunków==
 
{| class="wikitable"
 
{| class="wikitable"
| {{V|"Ajnabia"}}
+
| {{V|''Ajnabia''}}
| {{Kpt|[[Nicholas Longrich|Longrich]], Suberbiola, Pyron i Jalil, [[2020]]}}
+
| {{Kpt|[[Nicholas Longrich|Longrich]], Suberbiola, Pyron i Jalil, [[2021]]}}
| (nazwa niepublikowana)
 
 
|-
 
|-
| {{V|"A. odysseus"}}
+
| {{V|''A. odysseus''}}
| {{Kpt|[[Nicholas Longrich|Longrich]], Suberbiola, Pyron i Jalil, [[2020]]}}
+
| {{Kpt|[[Nicholas Longrich|Longrich]], Suberbiola, Pyron i Jalil, [[2021]]}}
| (nazwa niepublikowana)
 
 
|}
 
|}
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
<small>Longrich, N.R., Suberbiola, X.P., Pyron, R.A., Jalil, N.-E. (w druku) The first duckbill dinosaur (Hadrosauridae: Lambeosaurinae) from Africa and the role of oceanic dispersal in dinosaur biogeography. Cretaceous Research.
+
<small>Longrich, N.R., Suberbiola, X.P., Pyron, R.A., Jalil, N.-E. 2021. The first duckbill dinosaur (Hadrosauridae: Lambeosaurinae) from Africa and the role of oceanic dispersal in dinosaur biogeography. Cretaceous Research, t. 120, 104678. [https://doi.org/10.1016/j.cretres.2020.104678]
 
</small>
 
</small>
  

Wersja z 20:52, 18 mar 2021

Autor: Dawid Mazurek
Korekta: Kamil Kamiński, Maciej Ziegler


Ajnabia (ajnabia)
Dieta roślinożerny
Miejsce Maroko - Khouribga

(Couche III)

Czas
252 201 145
66

ok. 67-66 Ma późna kreda (późny mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ornithopoda

Iguanodontia

Hadrosauridae

Lambeosaurinae

"Arenysaurini"

Ajnabia odysseus maxilla by Nick Longrich.jpg
Kość szczękowa. Autor zdjęcia: Nicholas Longrich [1]


Wstęp

Ajnabia to rodzaj dinozaura kaczodziobego, żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszego Maroka. Manuskrypt pracy opisującej jego szczątki ukazał się w listopadzie 2020 roku na stronie periodyku Cretaceous Research, a oficjalna publikacja w kwietniowym tomie następnego roku. Dinozaur ten to jeden z nielicznych dowodów na występowanie w kredzie Gondwany przedstawicieli Hadrosauridae. W dodatku jest to pierwszy Lambeosaurinae z tego paleokontynentu.

Etymologia

Nazwa rodzajowa pochodzi od arabskiego słowa ajnabi, oznaczającego cudzoziemca. Epitet gatunkowy odnosi się do mitycznego Odyseusza.

Materiał kopalny i lokalizacja

Holotyp i jedyny znany materiał to MHNM.KHG.222 - niekompletna lewa kość szczękowa z zębami, fragmenty prawej kości szczękowej i niekompletna lewa kość zębowa. Okaz pozyskano z obszaru kopalnianego Office Chérifien des Phosphates na terenie Sidi Chennane (Maroko, prowincja Khouribga). Osady z których pochodzi skamieniałość klasyfikowane są jako górna część Couche III (upper Couche III), a ich wiek - na podstawie skamieniałości rekinów - szacuje się na późny mastrycht. Badania chemostratygraficzne dodatkowo zawężają datowanie do ostatniego miliona lat kredy.

Pozycja filogenetyczna

Ajnabia została zdefiniowana przez unikatową kombinację cech. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez twórców oryginalnego opisu wskazała na przynależność tego dinozaura do Lambeosaurinae. Dodatkowo, za najbliższych krewnych Ajnabia uznano formy europejskie, dotychczas zaliczane do różnych podgrup Lambeosaurinae. Dla kladu łączącego europejskie Lambeosaurinae i Ajnabia ukuto nazwę "Arenysaurini".

Implikacje paleobiogeograficzne

Rozmieszczenie szczątków kopalnych wskazuje, że matecznikiem "Arenysaurini" był obszar dzisiejszej Europy. Przodkowie Ajnabia musieli dostać się do Afryki drogą morską, przez Tetydę. Dzisiejsze słonie są w stanie przepłynąć kilkadziesiąt kilometrów, a w plejstocenie ssaki te skolonizowały różne wyspy. Dla niektórych innych dyspersji, na przykład naczelnych z Afryki do Ameryk, postuluje się dryf na naturalnych tratwach. Można więc sobie wyobrazić, że również dinozaury były w stanie pokonywać bariery morskie.

Spis gatunków

Ajnabia Longrich, Suberbiola, Pyron i Jalil, 2021
A. odysseus Longrich, Suberbiola, Pyron i Jalil, 2021

Bibliografia

Longrich, N.R., Suberbiola, X.P., Pyron, R.A., Jalil, N.-E. 2021. The first duckbill dinosaur (Hadrosauridae: Lambeosaurinae) from Africa and the role of oceanic dispersal in dinosaur biogeography. Cretaceous Research, t. 120, 104678. [2]