Eosinopteryx: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 50: | Linia 50: | ||
| colspan=2 | | | colspan=2 | | ||
<display_points type="terrain" zoom=4> | <display_points type="terrain" zoom=4> | ||
− | 40.6° N, 119.4° E | + | 40.6° N, 119.4° E~formacja Tiaojishan~<small> |
</display_points> | </display_points> | ||
|} | |} |
Wersja z 14:39, 22 paź 2023
Autor: | Korekta: |
Dawid Mazurek | Łukasz Czepiński |
Eosinopteryx (eosinopteryks) | |
---|---|
Długość: | > 30 cm |
Masa: | ? g |
Miejsce występowania: | Chiny - Liaoning
(formacja Tiaojishan) |
Czas występowania | ok. 160-155 Ma |
Systematyka | Dinosauria
? Troodontidae / ? Avialae |
Okaz YFGP-T5197 eosinopteryksa. Źródło: Godefroit i in. (2013A). | |
Mapa znalezisk: | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Eosinopteryx to monotypowy rodzaj teropoda z grupy Paraves, znany z osadów formacji Tiaojishan (środkowa - późna jura) okolic Yaolugou w rejonie Jianchang (Chiny, zachód prowincji Liaoning).
Etymologia
Nazwę rodzajową jedynego znanego gatunku, Eosinopteryx brevipenna, można przetłumaczyć jako "wczesne chińskie pióro", a epitet gatunkowy "krótkopióry" odnosi się do jego zredukowanego opierzenia.
Materiał kopalny
Jedyny znany okaz, YFGP-T5197, to kompletny szkielet z zachowanym upierzeniem, lecz bez lotek i sterówek (patrz obok).
Wiek ontogenetyczny
Zrośnięte kości holotypu wskazują, że nie był to młody osobnik (Godefroit i in., 2013A), lecz badania histologiczne temu przeczą, gdyż zgodnie z nimi jest to młody okaz, mający poniżej roku (Prondvai i in. 2018).
Budowa i tryb życia
Poza ciekawą cechą zredukowanego opierzenia (brakuje mu lotek na śródstopiu i sterówek na ogonie), Eosinopteryx miał krótki pysk i ogon, silnie zredukowane szewrony na końcu ogona i charakterystycznie zbudowane - kość łzową, kość biodrową i paliczki stóp.
Biorąc pod uwagę wymienione cechy osteologiczne, a także kolejne - jak skrócone kończyny przednie (co może wynikać z młodego wieku; przedramię jest zaś długie - Prondvai i in. 2018) i słabo zakrzywione pazury stóp - autorzy opisu tego dinozaura doszli do wniosku, że zredukowane upierzenie to nie artefakt tafonomiczny - więc byłoby to zwierzę nielotne. Godefroit i in. (2013A) uznali też, że dorosłe cechy okazu sugerują, że brak piór nie wynika z jego młodego wieku.
Eosinopteryx miałby biegać po lądzie a nie wspinać się na drzewa i szybować. Autorzy podają kolejną możliwą przyczynę tak słabego opierzenia - jest nią sezonowa utrata za życia zwierzęcia, choć to potwierdzić mogą jedynie kolejne okazy.
Spis gatunków
Eosinopteryx | Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013 |
---|---|
E. brevipenna | Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013 |
Bibliografia
Godefroit P., Demuynck H., Dyke G., Hu D., Escuillié F. i P. Claeys. 2013A. Reduced plumage and flight ability of a new Jurassic paravian theropod from China. Nature Communications, 4, 1394. http://dx.doi.org/10.1038/ncomms2389
Godefroit P., Cau A., Dong-Yu H., Escuillié F., Wenhao W. i G. Dyke. 2013B. A Jurassic avialan dinosaur from China resolves the early phylogenetic history of birds. Nature, 498, 359-362. doi: 10.1038/nature12168
Prondvai, E., Godefroit, P., Adriaens, D. i Hu, D. Y. 2018. Intraskeletal histovariability, allometric growth patterns, and their functional implications in bird-like dinosaurs. Scientific reports, 8, 1-16. doi:10.1038/s41598-017-18218-9