Chiappeavis: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{DISPLAYTITLE:''Chiappeavis''}} {{Opis |Autor = Paweł Konarzewski |Korekta = |nazwa = ''Chiappeavis'' |długość = |wysokość = |masa. = 205 g |dieta = niezna...") |
m |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|długość = | |długość = | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
− | |masa | + | |masa = 205 g <ref>O'Connor i in., 2017</ref> |
|dieta = nieznana | |dieta = nieznana | ||
|miejsce = [[Chiny]] - Liaoning | |miejsce = [[Chiny]] - Liaoning | ||
Linia 54: | Linia 54: | ||
| {{V|''C. magnapremaxillo''}} | | {{V|''C. magnapremaxillo''}} | ||
| {{Kpt|[[O'Connor]], Wang, Zheng, Hu, Zhang & Zhou}}, 2016 | | {{Kpt|[[O'Connor]], Wang, Zheng, Hu, Zhang & Zhou}}, 2016 | ||
− | |???= ''[[Pengornis|Pengornis houi]]'' | + | |???= ''[[Pengornis|Pengornis houi]]'' |
|} | |} | ||
Linia 65: | Linia 65: | ||
O’Connor, J. K., Zheng, X.-T., Hu, H., Wang., X.-L, & Zhou, Z.-H (2017). "The morphology of ''Chiappeavis magnapremaxillo'' (Pengornithidae: Enantiornithes) and a comparison of aerodynamic function in Early Cretaceous avian tail fans". Vertebrata Palasiatica, 55(1), 41-58 | O’Connor, J. K., Zheng, X.-T., Hu, H., Wang., X.-L, & Zhou, Z.-H (2017). "The morphology of ''Chiappeavis magnapremaxillo'' (Pengornithidae: Enantiornithes) and a comparison of aerodynamic function in Early Cretaceous avian tail fans". Vertebrata Palasiatica, 55(1), 41-58 | ||
− | </small> | + | <references/></small> |
[[Kategoria:Avialae]] | [[Kategoria:Avialae]] |
Wersja z 12:51, 10 sty 2024
Autor: | Paweł Konarzewski |
Chiappeavis | |
---|---|
Masa | 205 g [1] |
Dieta | nieznana |
Miejsce | Chiny - Liaoning |
Czas |
ok. 120-113 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Chiappeavis. Autor: Luxquine [1] |
Wstęp
Chiappeavis to ptak z kladu Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Miller i wspólnicy (2023) na podstawie zebranych danych o przedstawicielach Pengornithidae nie byli w stanie ustalić dokładnej diety opisywanego ptaka. Według Mortimera (online) Chiappeavis jest synonimem Pengornis.
Materiał kopalny
Holotyp (STM29-11) to prawie komplety i artykułowany szkielet młodocianego osobnika znajdujący się w płycie skalnej. Zachowały się również odciski piór na skrzydłach i ogonie.
Budowa
Czaszka Chiappeavis była trójkątna w widoku bocznym i miała tempo zakończony pysk. Końcówka żuchwy była lekko zadarta do góry ze względu na wypukły spód kości przedszczękowej. Kości te nie były ze sobą zrośnięte podobnie jak u innych przedstawicieli Pengornithidae. O'Connor i in. (2016) uważają, że zęby u Chiappeavis mogły być nieobecne lub nie zachowały się w okazie typowym. Jednak na postawie braku zębów u pokrewnego Gobipteryx badacze sądzą, że opisywany ptak również mógł być bezzębny. Zachowało się około 7 kręgów szyjnych połączych z czaszką. W odróżnieniu od Pengornis, Chiappeavis miał 8 kręgów krzyżowych, czyli o jeden więcej niż jego kuzyn. Mocna kość łokciowa miała kształt litery U i była dłuższa od ramiennej (O'Connor i in., 2016; 2017).
Na ogonie znajdowało się około 10 piór zwanych sterówkami tworzących wachlarz. Dwa środkowe pióra osiągały długość 74 mm, z kolei najkrótsze będące po bokach - 56 mm. Wszystkie sterówki były mocno przytwierdzone do pygostylu. Pióra na skrzydłach (lotki) mierzyły 140 mm długości i były znacznie szersze niż sterówki (O'Connor i in., 2016). Wachlarzowate pióra ogonowe Chiappeavis wytwarzały mniejszą siłę nośną niż u współczesnych mu przedstawicieli Ornithuromorpha. Możliwe, aerodynamiczne ogony nie były powszechne u ptaków kladu Enantiornithes (O'Connor i in., 2017).
Etymologia
Nazwa rodzajowa honoruje argentyńskiego paleontologa Luisa M. Chiappe za jego duży wkład w badania mezozoicznych ptaków. Epitet gatunkowy magnapremaxillo odnosi się do wyjątkowo dużej kości przedszczękowej.
Spis gatunków
Chiappeavis | O'Connor, Wang, Zheng, Hu, Zhang & Zhou, 2016 | ???= Pengornis |
C. magnapremaxillo | O'Connor, Wang, Zheng, Hu, Zhang & Zhou, 2016 | ???= Pengornis houi |
Bibliografia
Miller, C. V., Pittman, M., Wang, X., Zheng, X., & Bright, J. A. (2023). "Quantitative investigation of pengornithid enantiornithine diet reveals macrocarnivorous ecology evolved in birds by Early Cretaceous". Iscience, 26(3). doi:10.1016/j.isci.2023.106211
Mortimer, M (online) [2]
O’Connor, J. K., Wang, X., Zheng, X., Hu, H., Zhang, X., & Zhou, Z. (2016). "An enantiornithine with a fan-shaped tail, and the evolution of the rectricial complex in early birds". Current Biology, 26(1), 114-119. doi:10.1016/j.cub.2015.11.036
O’Connor, J. K., Zheng, X.-T., Hu, H., Wang., X.-L, & Zhou, Z.-H (2017). "The morphology of Chiappeavis magnapremaxillo (Pengornithidae: Enantiornithes) and a comparison of aerodynamic function in Early Cretaceous avian tail fans". Vertebrata Palasiatica, 55(1), 41-58
- ↑ O'Connor i in., 2017