Lectavis: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
Linia 63: | Linia 63: | ||
[[Kategoria:Avialae]] | [[Kategoria:Avialae]] | ||
+ | [[Kategoria:Pygostylia]] | ||
[[Kategoria:Ornithothoraces]] | [[Kategoria:Ornithothoraces]] | ||
[[Kategoria:Enantiornithes]] | [[Kategoria:Enantiornithes]] |
Wersja z 19:15, 26 lut 2024
Autor: | Paweł Konarzewski |
Lectavis | |
---|---|
Długość | 41 cm [1] |
Wysokość | 30 cm (w biodrach) [1] |
Masa | ok. 1,2 kg [1] |
Dieta | mięsożerny? |
Miejsce | Argentyna - Salta |
Czas |
ok. 70-68 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Lectavis jedzącego kraba. Autorka: Lauren Helton [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Lectavis to rodzaj ptaka z kladu Enantiornithes żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Tibiotarsus i tarsometatarsus Lectavis jest długi i smukły.
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym PVL-4021-1 to lewy tibiotarsus o długości 156 mm iniekompletny tarsometatarsus mierzący 88 mm.
Systematyka
Pozycja systematyczna omawianego ptaka jest dość niepewna. Według Chiappe'a (1993) Lectavis jest taksonem siostrzanym dla kladu Avisauridae. Cau i Arduini (2008) uważają, że pokrewieństwo między Lectavis a Avisauridae jest niemożliwe.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Lectavis to połączenie łacińskich słów lectus ("łóżko") oraz avis (ptak). Epitet gatunkowy bretincola to zbitek wyrazów "Brete" oraz łacińskiego incola (mieszkaniec). Całą nazwę można przetłumaczyć jako "ptak z formacji Lecho żyjący w El Brete".
Spis gatunków
Lectavis | Chiappe, 1993 |
L. bretincola | Chiappe, 1993 |
Bibliografia
Chiappe, L. M. (1993) "Enantiornithine (Aves) Tarsometatarsi from the Cretaceous Lecho Formation of Northwestern Argentina." "American Museum Novitates" December 27, 1993 Number 3083, 27pp.
Cau, A., & Arduini, P. (2008). "Enantiophoenix electrophyla" gen. et sp. nov. (Aves, Enantiornithes) from the Upper Cretaceous (Cenomanian) of Lebanon and its phylogenetic relationships. Atti della Società Italiana di Scienze Naturali e del Museo Civico di Storia Naturale di Milano, 149(2), 293-324.