Pawpawsaurus

Autor:	Tomasz Sokołowski, Marcin Szermański
Korekta:	Maciej Ziegler, Paweł Konarzewski

---

Pawpawsaurus (pawpawzaur)
Długość	4,5 m (??)
Dieta	roślinożerny
Miejsce	USA - Teksas (dolne osady formacji Weno)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 105-101 Ma wczesna kreda (alb)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Thyreophora Ankylosauria Nodosauridae Nodosaurinae Struthiosaurini
Zrekonstruowana czaszka Pawpawsaurus. Fot. Levi B. Martinez-Reza [2]

Wstęp

Pawpawsaurus to rodzaj prymitywnego nodozauryda, który żył we wczesnej kredzie (późny alb) na obszarze obecnych Stanów Zjednoczonych.

Materiał kopalny i lokalizacja

Holotyp o numerze katalogowym FWMSH93B.00026 (dawniej SMU 73203) to czaszka, którą odkrył Cameron Campbell w 1992 roku. Lee (1996) informuje również o innych skamieniałościach - elementów pozaczaszkowych i szczątkach młodego nodozauryda, ale nie wiadomo, czy należą do pawpawzaura (np. Vickaryous i in. (2004) uznają tylko czaszkę).

Lee (1996) początkowo uznał, iż szczątki opisywanego dinozaura pochodzą z formacji Paw Paw. Jednakże Gale i współpracownicy (2021) zauważyli, że w rzeczywistości holotyp Pawpawsaurus spoczywał w dolnych osadach formacji Weno.

Budowa i paleobiologia

Czaszka pawpawzaura. Źródło: Paulina-Carabajal i in., 2016 [1]

Pawpawsaurus jest jedynym dotąd odkrytym nodozaurydem, posiadającym duże kościste powieki, spotykane jedynie u ankylozaurów (Lee, 1996). Czaszka mierzy 25 cm długości oraz 20 cm szerokości. Wydaje się być bardziej prymitywny niż inne przedkampanowe nodozaurydy: Silvisaurus condrayi i Sauropelta edwardsi.

Paulina-Carabajal i in. (2016) dokładnie przebadali czaszkę pawpawzaura, zdobywając nowe informacje na temat słabo poznanej paleoneurologii ankylozaurów. Wg nich nowe dane być może mogą mieć potencjalne zastosowanie m.in. w taksonomii i filogenezie. Ogólna budowa odlewu wnętrza czaszki Pawpawsaurus nie różni się zbytnio od tej u pozostałych ankykozaurów. Mózg stanowił 30% całkowitej długości czaszki. Wartość ta była bardzo zbliżona do Panoplosaurus (33%), większa niż u Euoplocephalus (25%), lecz mniejsza od Kunbarrasaurus (40%). Ucho wewnętrzne Pawpawsaurus było również podobne jak u innych ankykozaurów, jednakże prawdopodobnie miał słabszy słuch niż Euoplocephalus czy Tarchia.

Holtz (2012) ocenia go na 4,5 m długości i masę niedźwiedzia grizzly.

Etymologia

Nazwa rodzajowa tego dinozaura znaczy "jaszczur z Paw Paw" i wzięła się z nazwy formacji skalnej, w której, jak wówczas uważano, spoczywały jego skamieniałości. Epitet gatunkowy campbelli honoruje Camerona Campbella, odkrywcę holotypu.

Spis gatunków

Pawpawsaurus	Lee, 1996
P. campbelli	Lee, 1996

Bibliografia

Gale, A. S., Rashall, J. M., Kennedy, W. J., & Holterhoff, F. K. (2021). "The microcrinoid taxonomy, biostratigraphy and correlation of the upper Fredericksburg and lower Washita groups (Cretaceous, middle Albian to lower Cenomanian) of northern Texas and southern Oklahoma, USA". Acta Geologica Polonica, 71(1), 1-52. doi:10.24425/agp.2020.132256

Holtz, T.R. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information".[3]

Lee, Y.N. (1996) "A new nodosaurid ankylosaur (Dinosauria: Ornithischia) from the Paw Paw Formation (Late Albian) of Texas". Journal of Vertebrate Paleontology. 16: 232–345. doi:10.1080/02724634.1996.10011311

Paulina-Carabajal, A., Lee, Y.N. &; Jacobs, L.L. (2016) "Endocranial Morphology of the Primitive Nodosaurid Dinosaur Pawpawsaurus campbelli from the Early Cretaceous of North America". PLoS ONE. 11 (3): e0150845. doi:10.1371/journal.pone.0150845

Vickaryous, M.K., Maryańska, T. & Weishampel, D.B. (2004) "Ankylosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P., & Osmólska, H. (red.) "The Dinosauria" Berkeley: University of California Press, 363-392.