Aristosuchus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (Bibliografia)
m (Materiał kopalny)
Linia 51: Linia 51:
  
 
==Materiał kopalny==
 
==Materiał kopalny==
[[Holotyp]] (BMNH R178) to pięć kręgów krzyżowych i dalsza część kości łonowej.  
+
[[Holotyp]] (BMNH R178) to pięć kręgów krzyżowych i dalsze części kości łonowych.  
  
[[Paratyp]]y obejmują kręg grzbietowy, dwa niekompletne tylne kręgi ogonowe i  niekompletny pazur dłoni. Przypisanie tych kości do  ''Aristosuchus'' wydaje się jednak niepewne ([[Darren Naish|Naish]], 2002). Do omawianego teropoda może też należeć sporo innych fragmentarycznych szczątków, jednak w żaden sposób nie można ich porównać z holotypem, więc ich definitywne przypisanie do aristozucha jest nieuzasadnione.
+
[[Paratyp]]y obejmują kręg grzbietowy, dwa niekompletne tylne kręgi ogonowe i  niekompletny pazur dłoni. Przypisanie tych kości do  ''Aristosuchus'' wydaje się jednak niepewne ([[Darren Naish|Naish]], 2002). Do omawianego teropoda może też należeć sporo innych fragmentarycznych szczątków, jednak w żaden sposób nie można ich porównać z holotypem, więc ich definitywne przypisanie do aristozucha jest nieuzasadnione.
  
 
==Historia taksonu==
 
==Historia taksonu==

Wersja z 16:38, 7 paź 2024

Autor: Korekta:
Kamil Kamiński


Aristosuchus (aristozuch)
Długość: ok. 2 m
Masa: ok. 7 kg
Miejsce występowania: Wielka Brytania – wyspa Wight

(formacja Wessex)

Czas występowania ok. 130-125 Ma

wczesna kreda (barrem)

Systematyka Dinosauria

Theropoda

Tetanurae

Coelurosauria

?Compsognathidae \ Tyrannosauroidea

Aristosuchus restoration.jpg

Rekonstrukcja przedstawiająca przypuszczalny wygląd aristozucha.

Autor: Michael B.H. [2].

Wstęp

Aristosuchus to rodzaj słabo poznanego celurozaura z wczesnej kredy Anglii. Mimo, że jego szczątki odkryto jeszcze w XIX w., do dzisiaj niewiele wiadomo o tym zwierzęciu. Prawdopodobnie był to niewielki, lekko zbudowany mięsożerca.

Etymologia

Nazwa Aristosuchus pochodzi od greckich słów aristos („najlepszy”) oraz soukhos („krokodyl”). Wynika ona z faktu, że Seeley uważał aristozucha za gada odrębnego zarówno od dinozaurów jak i krokodyli, ale mającego cechy obu tych grup.

Materiał kopalny

Holotyp (BMNH R178) to pięć kręgów krzyżowych i dalsze części kości łonowych.

Paratypy obejmują kręg grzbietowy, dwa niekompletne tylne kręgi ogonowe i niekompletny pazur dłoni. Przypisanie tych kości do Aristosuchus wydaje się jednak niepewne (Naish, 2002). Do omawianego teropoda może też należeć sporo innych fragmentarycznych szczątków, jednak w żaden sposób nie można ich porównać z holotypem, więc ich definitywne przypisanie do aristozucha jest nieuzasadnione.

Historia taksonu

Kość krzyżowa i fragment kości udowej aristozucha. Autor: Harry Seeley [1].

Aristosuchus został nazwany i opisany przez Owena już w 1876 r. jako Poekilopleuron pusillus. W 1887 r. Seeley przeniósł go do nowego rodzaju. Przez długi czas uważano, że Aristosuchus jest tym samym zwierzęciem co dwa inne fragmentaryczne teropody, znane z tych samych osadów na wyspie Wight: Calamospondylus i Calamosaurus. Jednak Naish (2002) wykazał, że ich szczątki należały prawdopodobnie do innych osobników, a ponieważ materiał kopalny tych dinozaurów nie pokrywa się, nie można mieć pewności, że chodzi o tan sam takson, choć oczywiście jest to bardzo możliwe. Przez lata do Aristosuchus przypisano kilka innych pojedynczych kości, ale ponieważ nie można ich porównać z holotypem, takie oznaczenia nie mogą być uznane za pewne. Naish (2002) uznał aristozucha za kompsognatyda podobnego do Compsognathus. Spekuluje się również, ze mógł to być bazalny tyranozauroid (Naish i Cau, 2022).

Spis gatunków

Aristosuchus Seeley, 1887
A. pusillus (Owen, 1876) Seeley, 1887
= Poekilopleuron pusillus Owen, 1876
= Poekilopleuron minor Cope, 1878

Bibliografia

Holtz, T. (2012) "Dinosaurs" (suplement) [3]

Mortimer, M. (2014 online) [4]

Naish, D. (2002). "The historical taxonomy of the Lower Cretaceous theropods (Dinosauria) Calamospondylus and Aristosuchus from the Isle of Wight." Proceedings of the Geologists Association, 113: 153-163.

Naish, D. & Cau, A. (2022). "The osteology and affinities of Eotyrannus lengi, a tyrannosauroid theropod from the Wealden Supergroup of southern England." PeerJ 10:e12727 doi:10.7717/peerj.12727

Paul, G.S. (2010). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University.