Olorotitan

Opis do aktualizacji, zajęty: http://dx.doi.org/10.4202/app.2011.0051

Autor:	Korekta:
Dawid Mazurek	Tomasz Sokołowski Dawid Mika

---

Olorotitan (olorotytan)
Długość:	? m
Masa:	? t
Miejsce występowania:	Rosja
Czas występowania	ok. 70-65 Ma późna kreda ("środkowy" - późny mastrycht)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Cerapoda Ornithopoda Iguanodontia Hadrosauridae Lambeosaurinae
Źródło: Godefroit et al. 2003
Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":false,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[],"imageoverlays":null}

Wstęp

Olorotytan (Olorotitan) to monotypowy rodzaj lambeozaurinowego hadrozaura z późnej kredy (mastrycht, ok. 70 - 65 Ma) dalekowschodniej Rosji. Znany jest jeden gatunek, O. arharensis, opisany na podstawie holotypu AEHM 2/845.

Lokalizacja

Jest to jak dotąd najlepiej zachowany ze wszystkich szkieletów lambeozaurinów znalezionych poza Ameryką Północną i jednocześnie jeden z najlepiej zachowanych szkieletów dinozaurów znalezionych w Rosji. Okaz znaleziono w Kundur (w rejonie Amur) w osadach górnej dolnej części/środkowej części formacji Tsagayan, w obrębie poziomów palynologicznych: Wodehouseia spinata - Aquilapollenites subtilis, które wskazują na "środkowy" - późny mastrycht.

Budowa i pokrewieństwo

Olorotytan był dużym hadrozaurem, o zbliżonych do Parasaurolophus cyrtocristatus rozmiarach. Był zapewne spokojnym dwu- i/lub czworo-nożnym roślinożercą używającym baterii zębowych do mielenia pożywienia. "Łabędzi tytan" miał bardzo charakterystyczną kryzę na czaszce (zob. Ryc. 1 a-b). W odcinku szyjnym posiadał 18 kręgów, dotychczasowy rekord dla hadrozaurów to 15. Również w odcinku krzyżowym występuje więcej niż zazwyczaj (10 - 12) kręgów: 15 lub 16. Dziwną cechą są dodatkowe połączenia między wyrostkami kolczystymi kręgów ogonowych w 1/3 długości od postawy tegoż (zob. Ryc. 1 d) - być może to patologia. O ile ostatnie dobrze zachowane lambeozauryny z Ameryki Północnej znane są z wczesnego mastrychtu, to w "środkowym" - późnym mastrychcie rejonu Amur oprócz olorotytana występują też: Amurosaurus i Charonosaurus. Analiza kladystyczna wykazała, że do bliskich krewnych olorotytana należą: Hypacrosaurus i Corythosaurus.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Olorotitan znaczy "łabędzi tytan" i być może odnosi się do grzebienia na czaszce tego dinozaura ptasiomiednicznego.

Spis gatunków

Olorotitan	Godefroit, Bolotsky i Alifanov, 2003
O. arharensis	Godefroit, Bolotsky i Alifanov, 2003

Bibliografia

Godefroit, P., Bolotsky, Y., & Alifanov, V. 2003. A remarkable hollow-crested hadrosaur from Russia: an Asian origin for lambeosaurines. Comptes Rendus Palevol 2 (2): 143 – 151.