Huehuecanauhtlus

Autor:

Łukasz Czepiński

---

Huehuecanauhtlus (huehuekanautl)
Długość:	5-6 m
Masa:	?
Miejsce występowania:	Meksyk - stan Michoacán (Barranca Los Bonetes)
Czas występowania	86-83,5 Ma późna kreda (santon)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Ornithopoda Hadrosauroidea
400px Ryc. 1. Rekonstrukcja przyżyciowa Huehuecanauhtlus tiquichensis. © HodariNundu [1]
Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":false,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[],"imageoverlays":null}

Wstęp

Huehuecanauhtlus to bazalny hadrozauroidem, którego szczątki znaleziono w południowo-zachodnim Meksyku, czyniąc go najbardziej wysuniętym na południe przedstawicielem Hadrosauroidea obu Ameryk.

Geologia Barranca Los Bonetes

Barranca Los Bonetes to obszar znajdujący się na granicy gmin Tuzantla i Tiquicheo, w stanie Michoacán w Meksyku (patrz: Mapa znalezisk)/ Warstwy odsłaniające się w Barranca Los Bonetes tworzą dolną część nienazwanej jak dotąd formacji geologicznej.

Badania radiometryczne i magnetostratygraficzne warstwy kościonośne, odsłaniające się w Barranca Los Bonetes są datowane na santon (późna kreda; 85,8-83,5 Ma).

Materiał kopalny

Plik:Huehuecanauhtlus.jpg

Ryc. 2.

holotyp i materiał powiązany pochodzą z warstwy datowanej na santon ze stanu Michoacán w południowio-zachodnim Meksyku

Okazy są przechowywane w zbiorach Instituto de Geología of the Universidad Autónoma de México.

Diagnoza

h. został zdiagnozowany na pdostawie kombinacji cech kości zębowej, szkieletu osiowego i innych, m.in.: -conajmniej dwa zęby odsłonięte w płaszczyźnie stawowej k. zębowej i k. szczękowej -7 kręgów krzyżowych -wysokie wyrostki nerwowe kręgów ogonowych -długi wyrostek nadpanewkowy (supraacetabular) -krótki wyrostek zapanewkowy (postacetabular) o kształcie trapezu w widoku bocznym

H. różni się od innych hadrozauroidów tym, że posiada k. biodrową z silnie zaznaczonym, skierowanym wenętrznie odchyleniem wyrostka przedpanewkowego

Analiza kladystyczna

analiza kaldystyczna, wykorzystując zasadę maximum parsimony (największa oszczędność) umieszcza H. tiquichensis jako blisko spokrewnionego przedstawiciela grupy zewnętrznej do Hadrosauridae.

Paleobiogeografia

Występowanie huehuekanautla w santonie Ameryki Północnej może być wytłumaczone jako wynik rozprzestrzenienia się tych zwierząt z Azji do Ameryki Północnej, nie później niż w albie, albo jako potomek ostatniego wspólnego przodka rozpowszechnionego na obu kontynentach.

Etymologia

Nazwa rodzajowa to połączenie słów z językui náhuatl (najbardziej rozpowszechnionego z grupy językó rdzennej ludności Ameryki Północnej i Środkowej

huehuetl - "starożytni" i canauhtli - "kaczka" (wszak hadrozauryny są powszechnie zwane "dinozaurami kaczodziobymi"). Nazwa gatunkowa - tiquichensis - odnosi się do miasta Tiquicheo, które to autorzy publikacji o huehuekanautlu chcieli uczcić ze względu na hojność i gościnność ludzi tam mieszkających, której paleontolodzy doświadczyli w trakcie trwania sezonu wykopaliskowego.

Spis gatunków

Huehuecanauhtlus	Ramírez-Velasco, Benammi, Prieto-Márquez, Ortega i Hernández-Riverad, 2012
H. tiquichensis	Ramírez-Velasco, Benammi, Prieto-Márquez, Ortega i Hernández-Riverad, 2012