Eosinopteryx
Autor: | Korekta: |
Dawid Mazurek | Łukasz Czepiński |
Eosinopteryx (eosinopteryks) | |
---|---|
Długość: | ok. 30 cm |
Masa: | ? g |
Miejsce występowania: | Chiny - prowincja Liaoning,
rejon Jianchang, Yaolugou (formacja Tiaojishan) |
Czas występowania | około 160-155 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Okaz YFGP-T5197 eosinopteryksa. Źródło: Godefroit i in., 2013. | |
Mapa znalezisk: | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Eosinopteryx to monotypowy rodzaj małego (ok. 30 cm) teropoda z grupy Paraves, znany z osadów formacji Tiaojishan (środkowa - późna jura) okolic Yaolugou w rejonie Jianchang (Chiny, zachód prowincji Liaoning).
Etymologia
Nazwę rodzajową jedynego znanego gatunku, Eosinopteryx brevipenna, można przetłumaczyć jako "wczesne chińskie pióro", a epitet gatunkowy "krótkopióry" odnosi się do jego zredukowanego opierzenia.
Materiał kopalny
Jedyny znany okaz, YFGP-T5197, to kompletny szkielet z zachowanym upierzeniem, lecz bez lotek i sterówek (patrz obok). Zrośnięte kości wskazują na to, że nie był to młody osobnik.
Budowa i tryb życia
Poza ciekawą cechą zredukowanego opierzenia (brakuje mu lotek na śródstopiu i sterówek na ogonie), Eosinopteryx posiadał krótki pysk i ogon, silnie zredukowane szewrony na końcu ogona i charakterystycznie zbudowane - kość łzową, kość biodrową i paliczki stóp.
Biorąc pod uwagę wymienione cechy osteologiczne, a także kolejne - jak skrócone kończyny przednie i słabo zakrzywione pazury stóp - autorzy opisu tego dinozaura doszli do wniosku, że zredukowane upierzenie to nie artefakt tafonomiczny - więc byłoby to zwierzę nielotne, w odróżnieniu od swoich bliskich krewnych, którymi według przeprowadzonej analizy filogenetycznej, mieliby być Anchiornis i Xiaotingia. Choć te trzy taksony uznano w oryginalnym opisie za bazalne troodontydy, należy pamiętać, że filogeneza Paraves nie jest jeszcze stabilna. Przykładem jest kolejna praca tego samego zespołu, w której anchiornis i siaotingia znalazły się wśród ptaków, a eosinopteryks wśród najprymitywniejszych Paraves (siostrzany do całych eumaniraptorów).
Reasumując - Eosinopteryx miałby biegać po lądzie a nie wspinać się na drzewa i szybować. Autorzy podają kolejną możliwą przyczynę tak słabego opierzenia - jest nią sezonowa utrata za życia zwierzęcia, choć to potwierdzić mogą jedynie kolejne okazy.
Spis gatunków
Eosinopteryx | Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013 |
---|---|
E. brevipenna | Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013 |
Bibliografia
Godefroit P., Demuynck H., Dyke G., Hu D., Escuillié F. i P. Claeys. 2013. Reduced plumage and flight ability of a new Jurassic paravian theropod from China. Nature Communications, t. 4, nr 1394. http://dx.doi.org/10.1038/ncomms2389
Godefroit P., Cau A., Dong-Yu H., Escuillié F., Wenhao W. i G. Dyke. 2013. A Jurassic avialan dinosaur from China resolves the early phylogenetic history of birds. Nature, t. 498, nr 7454, str. 359-62. doi: 10.1038/nature12168