Antarctopelta

Autor:	Korekta:
Jakub Starzyński	Maciej Ziegler Marcin Szermański

---

Antarctopelta (antarktopelta)
Długość:	4 m
Masa:	900 kg
Miejsce występowania:	Antarktyda - Wyspa Jamesa Rossa (formacja Santa Marta)
Czas występowania	późna kreda (późny kampan - wczesny mastrycht)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Thyreophora Ankylosauria ? Nodosauridae
Rekonstrukcja przyżyciowa antarktopelty [2].
Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":4,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[],"imageoverlays":null}

Wstęp

Antarctopelta oliveroi jest gatunkiem średniej wielkości ankylozaura żyjącego w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Antarktydy.

Lokalizacja

Antarctopelta w swym naturalnym środowisku. Źródło: [1].

Szkielet został odnaleziony w osadach formacji Santa Marta, która była osadzona w płytkim środowisku morskim i zawiera także skamieliny morskie, takie jak zęby rekinów, pozostałości mozazaura Taniwhasaurus antarcticus, a także amonity. Okaz antarktopelty został zlokalizowany na Wyspie Jamesa Rossa w pobliżu Półwyspu Antarktycznego w 1986 roku i jest pierwszym dinozaurem odkrytym w Antarktyce. Pomimo to dinozaur ten został nazwany i opisany dopiero w roku 2006.

Materiał kopalny

Bardzo niekompletny szkielet (holotyp MLP 86-X-28-1) zawierający fragmenty czaszkowe (lewa kość zębowa z zębem, trzy izolowane zęby, kilka innych fragmentów), kręgosłupa (kilka kręgów szyjnych, żeber, 2 niekompletne kręgi grzbietowe, trzy krzyżowe, 8 ogonowych) i kończyn (część łopatki, kości biodrowej, udowej, kilka kości stopy) i 6 morfotypów osteoderm.

Etymologia

Antarctopelta została nazwana przez argentyńskich paleontologów Leonardo Salgado i Zulmę Gasparini. Nazwa pochodzi od miejsca znaleziska oraz greckiego słowa pelta ("tarcza"). Nazwa gatunkowa (oliveroi) pochodzi od nazwiska argentyńskiego geologa Eduardo Olivero, który długo pracował na Antarktydzie i odkrył pozostałości dinozaura.

Systematyka

Antarctopelta posiada cechy zarówno ankylozaurów, jak i nodozaurów, co stwarza problemy w przydziale do odpowiedniej rodziny. Salgado i Gasparini przydzielili antarktopeltę do Ankylosauria incertae sedis (o niepewnej pozycji). Wcześniejsze badania sugerowały, że ankylozaur z Wyspy Jamesa Rossa to osobnik młodociany. Jednakże hipoteza ta może być obalona przez fakt, że kręgi antarktopelty ukazują całkowite połączenie łuków nerwowych i trzonów kręgów. Osobnik młodociany powinien mieć widoczne szwy między kręgami. Poza tym wstępna analiza histologiczna kilku żeber i kości palców pokazuje wewnętrzne struktury kostne, których osobnik młodociany nie powinien posiadać. dowodzi to, że odkryty okaz antarktopelty mógł być osobnikiem w pełni dorosłym. Analiza Thompsona i in. (2012) wskazuje, że jest to najbardziej bazalny nodozauryd, ale to się może jeszcze zmienić. Z kolei wg Arbour i Currie'ego (2015) klasyfikują go jako Nodosauridae indet., w dodatku nomen dubium.

Spis gatunków

Antarctopelta	Salgado i Gasparini, 2006	nomen dubium
A. oliveroi	Salgado i Gasparini, 2006	nomen dubium

Wybrana bibliografia

Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2015) Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs. Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2015.1059985

Salgado, L. & Gasparini, Z. (2006) "Reappraisal of an ankylosaurian dinosaur from the Upper Cretaceous of James Ross Island (Antarctica)" Geodiversitas, 28 (1), 119–135.

Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2012) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2011.569091