Nanuqsaurus
| Autor: | Korekta: |
| Eryk Sroka | Łukasz Czepiński |
| Nanuqsaurus (nanukzaur) | |
|---|---|
| Długość: | 6 m |
| Masa: | ok. 450 kg |
| Miejsce występowania: | Ameryka Północna – USA (Alaska) |
| Czas występowania | 69.1 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Holotyp DMNH 21461 | |
Odkrycie
Szczątki nanukzaura zostały odnalezione w roku 2006 na terenach Okręgu North Slope w miejscowości Kikak-Tegoseak Quarry. Początkowo były one przypisywane gorgozaurowi a potem albertozaurowi , lecz ostatecznie po preparacji szczątków w Muzeum Historii Naturalnej w Dallas zostały one opisane jako nowy rodzaj i gatunek.
Opis
Opisu i nazewnictwa Nanuqsaurus dokonali Anthony Fiorillo i Ronald Tykoski w roku 2014 w oparciu o holotyp DMNH 21461.
Materiał kostny
Holotyp nanukzaura o numerach katalogowych DMNH 21461 składa się z rozczłonkowanej czaszki, w skład której wchodzą: przegroda nosowa prawej szczęki, fragmenty kości czołowej, ciemieniowej i klinowej oraz fragmentu przedniej kości zębowej, które zostały znalezione bardzo blisko siebie. Szczątki pochodziły od osobnika w pełni dojrzałego ponieważ struktura kości nosowej jest gładka.
Rozmiary
Rozmiary nanukzaura są szacowane na około 6 metrów długości (czyli połowa rozmiaru osiągana przez tyranozaura). Długość zrekonstruowanej czaszki, na podstawie proporcji podobnych zwierząt wynosi 60-70 cm.
Karłowatość nanukzaura
Fiorillo w swoim artykule który ukazał się 12 marca 2014 roku na łamach czasopisma PLoS ONE, stwierdził że brak żywności na surowych terenach kredowej Alaski nie pozwalał nanukzaurowi na osiągnięcie tak dużych rozmiarów jak inne tyranozauryny. Jednakże stwierdzono również że alaskańskie troodonty osiągały o 50% większe rozmiary od innych odnalezionych okazów lecz prawdopodobnie było to spowodowane większymi rozmiarami oczów co czyniło go lepszym konkurentem nanukzaura.
Paleobiologia
Według paleontologów 70 milionów alt temu tereny dzisiejszej Alaski były częścią dawnego subkontynentu zwanego Laramidia. Klimat na tych terenach prawdopodobnie ochłodzony oraz występowały tam dni i noce polarne. Prawdopodobnie w okresie letnim wzrastała dostępność pożywienia dla drapieżników lecz podczas ciemnej zimy spadała ona pozostawiając teropody bez pożywienia.
Paleoekologia
Jedyny okaz przypisany do gatunku Nanuqsaurus hoglundi pochodzi z aluwialnych osadów formacji Prince Creek datowanych na Mastrycht. Formacja biegnie wzdłuż rzeki Colville położonej w okręgu North Slope niedaleko koła podbiegunowego co czyni nanukzaura jednym z nielicznych dinozaurów żyjących na tak wysokich szerokościach geograficznych.
Zmysły
Kształt kości czaszki wskazuje na to że nanukzaur miał bardzo rozbudowaną cześć mózgu odpowiedzialną za zmysł węchu, co sugeruje że podczas polowań opierał się właśnie na powonieniu jak tyranozaur. Ze względu na to że tyranozauroidy miały bardzo rozwiniętą cześć mózgu odpowiedzialną za węch prawdopodobne jest że aktywnie polowały na zdobycz a nie pożywiały się padliną .
Upierzenie
Jest prawdopodobne, że nanukzaur, ze względu na chłód jaki panował na terenach jego występowania, był pokryty puszystą masą piór taką, jak jego chiński krewniak Yutyrannus.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Nanuqsaurus pochodzi od połączenia inuickiego słowa "nanuq" które oznacza niedźwiedzia polarnego (Ursus arctos) oraz greckiego słowa "sauros" czyli jaszczur . Epitet gatunkowy "hoglundi" honoruje filantropistę Forresta Hoglunda.
Spis gatunków
| Nanuqsaurus | Fiorillo i Tyksoski, 2014 |
|---|---|
| N. hoglundi | Fiorillo i Tyksoski, 2014 |
