Antarctopelta

Autor:	Korekta:
Jakub Starzyński	Maciej Ziegler Marcin Szermański

---

Antarctopelta (antarktopelta)
Długość:	4 m
Masa:	900 kg
Miejsce występowania:	Antarktyda - Wyspa Jamesa Rossa (formacja Santa Marta)
Czas występowania	74-70 Ma późna kreda (późny kampan)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Thyreophora Ankylosauria ? Nodosauridae
Rekonstrukcja przyżyciowa antarktopelty [1].

Wstęp

Antarctopelta oliveroi jest gatunkiem średniej wielkości ankylozaura żyjącego w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Antarktydy.

Lokalizacja

Szkielet został odnaleziony w osadach formacji Santa Marta, która była osadzona w płytkim środowisku morskim i zawiera także skamieliny morskie, takie jak zęby rekinów, pozostałości mozazaura Taniwhasaurus antarcticus, a także amonity. Okaz antarktopelty został zlokalizowany na Wyspie Jamesa Rossa w pobliżu Półwyspu Antarktycznego w 1986 roku i jest pierwszym dinozaurem odkrytym w Antarktyce. Pomimo to dinozaur ten został nazwany i opisany dopiero w roku 2006.

Materiał kopalny

Bardzo niekompletny szkielet, zawierający fragmenty czaszkowe (lewa kość zębowa z zębem, trzy izolowane zęby, kilka innych fragmentów), kręgosłupa (kilka kręgów szyjnych, żeber, 2 niekompletne kręgi grzbietowe, trzy krzyżowe, 8 ogonowych) i kończyn (część łopatki, kości biodrowej, udowej, kilka kości stopy) i 6 morfotypów osteoderm.

Etymologia

Antarctopelta została nazwana przez argentyńskich paleontologów Leonardo Salgado i Zulmę Gasparini. Nazwa pochodzi od miejsca znaleziska oraz greckiego słowa pelta ("tarcza"). Nazwa gatunkowa (oliveroi) pochodzi od nazwiska argentyńskiego geologa Eduardo Olivero, który długo pracował na Antarktydzie i odkrył pozostałości dinozaura.

Systematyka

Antarctopelta posiada cechy zarówno ankylozaurów, jak i nodozaurów, co stwarza problemy w przydziale do odpowiedniej rodziny. Salgado i Gasparini przydzielili antarktopeltę do Ankylosauria incertae sedis (o niepewnej pozycji). Wcześniejsze badania sugerowały, że ankylozaur z Wyspy Jamesa Rossa to osobnik młodociany. Jednakże hipoteza ta może być obalona przez fakt, że kręgi antarktopelty ukazują całkowite połączenie łuków nerwowych i trzonów kręgów. Osobnik młodociany powinien mieć widoczne szwy między kręgami. Poza tym wstępna analiza histologiczna kilku żeber i kości palców pokazuje wewnętrzne struktury kostne, których osobnik młodociany nie powinien posiadać. dowodzi to, że odkryty okaz antarktopelty mógł być osobnikiem w pełni dorosłym. Analiza Thompsona i in. (2012) wskazuje, że jest to najbardziej bazalny nodozauryd, ale to się może jeszcze zmienić.

Spis gatunków

Antarctopelta	Salgado i Gasparini, 2006
A. oliveroi	Salgado i Gasparini, 2006

Wybrana bibliografia

Salgado, L. & Gasparini, Z. (2006) "Reappraisal of an ankylosaurian dinosaur from the Upper Cretaceous of James Ross Island (Antarctica)" Geodiversitas, 28 (1), 119–135.

Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2012) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology DOI:10.1080/14772019.2011.569091