Yamaceratops
Autor: | Sebastian Oziemski, Maciej Ziegler, Łukasz Czepiński |
Korekta: | Tomasz Singer, Tomasz Sokołowski, Paweł Kryta |
Yamaceratops (jamaceratops) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Długość | ok. 1 m | ||||
Miejsce | Mongolia | ||||
Czas |
85-73 Ma | ||||
Systematyka | Dinosauria | ||||
Autor: Nobu Tamura [1]
Porównanie wielkości Yamaceratops i człowieka. | |||||
Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Yamaceratops to opisany w 2006 roku prymitywny neoceratops, którego szkielet wydobyto z kredowych skał w Mongolii. Jest on krewnym m.in. Liaoceratops i Archaeoceratops (nie tworzą one jednak kladu ale grad nie należących do Coronosauria neoceratopsów). Szkielet dinozaura znajduje się w Institute of Geology w Ułan Bator (Mongolia). Nie osiągał on zbyt dużych rozmiarów; jest jednym z mniejszych dinozaurów "rogatych" (Ceratopsia).
Etymologia
Yama odnosi się do Jamy, tybetańskiego bóstwa, Pana śmierci i zmarłych, jednego z ośmiu Strażników Dharmy. Jama ma głowę bawołu domowego i rogi (cechę, od której ceratopsy wzięły swą nazwę). Epitet gatunkowy odnosi się do miejsca znalezienia - wschodniej części pustyni Gobi.
Materiał kopalny
Holotyp (IGM 100/1315) to niekompletna czaszka z żuchwą należąca do dorosłego osobnika (brak kości przedszczękowych, dzioba, kości przedzębowej, części kryzy oraz elementów lewej strony czaszki).
Przypisany osobnik (IGM 100/1303) to fragmenty czaszki, izolowane zęby, 3 niekompletne kręgi, lewa kość biodrowa i fragmenty kończyn tylnych.
Do Yamaceratops należy prawdopodobnie wiele innych skamieniałości odnalezionych w Khugenetslavkant, m.in. kość przedzębowa (IGM 100/1867).
Opisano skamieniałe jajo zawierające embrion, pochodzące prawdopodobnie od tego taksonu (Balanoff i in., 2008), które później okazało się należeć do ptaka (Varricchio i in., 2015).
Anatomia
Yamaceratops w swojej budowie przypomina zarówno prymitywne jak i bardziej zaawansowane neoceratopsy. Jest najprymitywniejszym znanym ceratopsem ze skostnieniem na kości jarzmowej (epijugale). Wyrostek dziobiasty żuchwy przesunięty jest już ku przodowi, nachodząc na ostatnie zęby w rzędzie zębów, co zapewne wiązało się ze zwiększeniem siły zaciskania szczęk. Korzenie zębów mają wgłębienia po obu stronach, w celu zmieszczenia koron zębów dopiero wyrastających. Kość podstawnopotyliczna jest całkowicie wykluczona z krawędzi otworu dużego czasu. Z drugiej strony, kość dziobowa nie ma ostrego kilu na przedzie.
Filogeneza
Kladogramy są powszechnym sposobem przedstawiania hipotez o pokrewieństwach między organizmami. Ich interpretacja wymaga pewnych umiejętności, dlatego też dowiedz się Jak czytać kladogramy. |
Neoceratopsia |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kladogram ukazujący pokrewieństwo w obrębie neoceratopsów (za: Farke, et al., 2014).
Paleobiologia
Podobnie jak inne ceratopsy, Yamaceratops żywił się twardymi pędami roślin. Mocny dziób służył mu do "cięcia" roślin, a zęby w tylnej części szczęk szatkowały pokarm na drobną miazgę.
Spis gatunków
Yamaceratops | Makovicky & Norell, 2006 |
Yamaceratops dorngobiensis | Makovicky & Norell, 2006 |
Bibliografia
Balanoff, A.M., Norell, M.A., Grellet-Tinner, G. & Lewin, M.R. (2008) "Digital preparation of a probable neoceratopsian preserved within an egg, with comments on microstructural anatomy of ornithischian eggshells" Naturwissenschaften 95(6), 493–500. doi:10.1007/s00114-008-0347-2
Eberth, D.A., Kobayashi, Y., Lee, Y.-N., Mateus, O., Therrien, F., Zelenitsky, D.K. & Norell, M.A. (2009) "Assignment of Yamaceratops dorngobiensis and associated redbeds at Shine Us Khudag (eastern Gobi, Dorngobi Province, Mongolia) to the restricted Javkhlant Formation (Upper Cretaceous)" Journal of Vertebrate Paleontology, 29(1), 295–302. doi:10.1080/02724634.2009.10010384
Makovicky, P.J. & Norell, M.A. (2006) "Yamaceratops dorngobiensis, a new primitive ceratopsian (Dinosauria: Ornithischia) from the Cretaceous of Mongolia" American Museum Novitates, 3530, 1–42.
Varricchio, D.J., Balanoff, A.M. & Norell, M.A. (2015) Reidentification of avian embryonic remains from the Cretaceous of Mongolia. PLoS One 10(6):e0128458