Sellacoxa
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański | Maciej Ziegler |
| Sellacoxa (sellakoksa) | |
|---|---|
| Długość: | 8 (??) m[1] |
| Masa: | 2,5 (??) t[1] |
| Miejsce występowania: | Wielka Brytania – hrabstwo East Sussex
(formacja Wadhurst Clay - podgrupa Hastings Beds) |
| Czas występowania | 140,2-139 Ma
wczesna kreda (wczesny walanżyn) |
| Systematyka | Dinosauria |
| |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Sellacoxa to rodzaj dinozaura należącego do grupy Iguanodontia z terenów dzisiejszych Wysp Brytyjskich (Anglia). Jego szczątki datowane są na wczesną kredę.
Materiał kopalny
Holotyp BMNH R 3788 to prawa kość biodrowa, łonowa i kulszowa oraz artykułowane tylne kręgi grzbietowe i krzyżowe.
Taksonomia
Sellacoxa został początkowo uznany za kolejny okaz należący do Iguanodon dawsoni (obecnie przeklasyfikowany na Barilium dawsoni), na podstawie dużego fragmentu miednicy (prawa kość biodrowa, łonowa i kulszowa). Jednak Carpenter i Ishida (2010) zauważyli, że jej morfologia na tyle istotnie różni się od morfologii miednicy Iguanodon (= Barilium) dawsoni, że konieczne jest zaliczenie tego szkieletu jako nowy gatunek w obrębie nowego rodzaju. Dokonali tego formalnie w 2010 roku. Zdaniem Normana (2010) różnice między omawianą skamieniałością a Barilium wynikają z uszkodzeń (z czym oczywiście nie zgadzają się Carpenter i Ishida, a także Naish, online). Norman (2013) podtrzymał swoje zdanie, wskazując, że okaz ten zawiera również lewą kość biodrową, która różni się od prawej, co potwierdza tezę, iż przyczyną różnic jest zgniecenie i pokruszenie kości powstałe po śmierci zwierzęcia. Wg Normana holotyp sellakoksy może być dołączony do Barilium jako jego hypodigm.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Sellacoxa w wolnym tłumaczeniu znaczy "siodłowe biodro" i wzięła się z kształtu kości biodrowej (ilium, łac. coxa). To właśnie na podstawie jej kształtu przypominającego siodło Carpenter i Ishida (2010) stwierdzili, że to nowy gatunek. Epitet gatunkowy pauli honoruje amerykańskiego paleontologa Gregory'ego Paula, który przyczynił się mocno do dostrzeżenia znacznie większej różnorodności europejskich iguanodontów wśród od dawna znanego materiału.
Spis gatunków
| Sellacoxa | Carpenter i Ishida, 2010 | nomen dubium | ?= Barilium | Norman, 2010 |
| S. pauli | Carpenter i Ishida, 2010 | nomen dubium | ?= Barilium dawsoni | Norman, 2010 |
Bibliografia
Carpenter, K. & Ishida, Y. (2010) Early and “Middle” Cretaceous Iguanodonts in Time and Space. „Journal of Iberian Geology”. 36 (2), s. 145-164
Norman, D.B. (2010) A taxonomy of iguanodontian (Dinosauria: Ornithopoda) from the lower Wealden Group (Cretaceous: Valanginian) of southern England. Zootaxa 2489, 47-66
Norman, D.B. (2013) On the taxonomy and diversity of Wealden iguanodontian dinosaurs (Ornithischia: Ornithopoda) Revue de Paléobiologie; vol. 32 (2): 385-404 [2]
Naish, D. (online): http://blogs.scientificamerican.com/guest-blog/2010/11/16/the-explosion-of-iguanodon-part-2-iguanodontians-of-the-hastings-group/
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford
- ↑ 1,0 1,1 Szacunki dla Barilium dawsoni za Paul (2010), określonego przez niego jako "unnamed genus dawsonii" (nienazwany rodzaj dawsonii). Sellacoxa, która była początkowo do niego zaliczona mogła różnić się rozmiarami. Carpenter i Ishida piszą o rozmiarach "huge" (wielki), Naish (online) "large" (duży) i "spectacular" (spektakularny)
