Hungarosaurus
Autor: | Korekta: |
Maciej Ziegler | Tomasz Sokołowski |
Hungarosaurus (hungarozaur) | |
---|---|
Długość: | 4 m |
Masa: | ok. 650 kg |
Miejsce występowania: | Węgry |
Czas występowania | 86-83 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Wstęp
Hungarozaur to dość bazalny przedstawiciel Nodosauridae, jednak bardziej zaawansowany niż inny europejski nodozauryd - Struthiosaurus.
Etymologia
Hungarosaurus tormai (hungar = węgierski, gr. sauros = jaszczur, nazwa gatunkowa na cześć András Tormy) to nodozauryd, jak wskazuje nazwa, z Węgier. Szczą tki tego zwierzęcia znaleziono w późnokredowych (santon) pokładach formacji Csehbánya w pasmie górskim zwanym Lasem Bakońskim na zachodzie Węgier.
Materiał kopalny i budowa
Hungarozaur jest najbardziej kompletnym dinozaurem pancernym z Europy. Znaleziono pięć osobników i wiele izolowanych skamielin, w tym młodych. Na holotyp składa się ponad 450 kości, w tym ponad 100 płytek kostnych. Duża ilość materiału pozwoliła na dokładne poznanie anatomii. Jak inne opancerzone dinozaury, był roślinożercą , mają cym za ochronę pancerz z kostnych płyt oraz kolców. Hungarozaur miał nietypowe proporcje długości kończyn - przednie i tylne były mniej więcej jednakowo długie. Miał też inną niezwykłą cechę - podobnie jak Minmi miał "przykręgi" (paravertebrae).
W miejscu znalezienia Hungarosaurus odkryto także ryby, jaszczurki, żółwie, krokodyle, pterozaury, zęby dromeozauryda oraz ornitopoda podobnego do Rhabodon.
Spis gatunków
Hungarosaurus | Ösi, 2005 |
---|---|
H. tormai | Ösi, 2005 |
Bibliografia
Ösi, A. 2005. Hungarosaurus tormai, a new ankylosaur (Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary. Journal of Vertebrate Paleontology 25(2):370-383
Ösi, A. & Makádi, L. 2009. New remains of Hungarosaurus tormai (Ankylosauria, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary: skeletal reconstruction and body mass estimation. Palaontologische Zeitschrift, 83: 227-245.
Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology DOI:10.1080/14772019.2011.569091