Rugops

Autor:

Maciej Ziegler

---

Rugops (rugops)
Długość:	> 2,6-5 m
Masa:	? kg
Miejsce występowania:	Niger (formacja Echkar)
Czas występowania	ok. 95? Ma późna kreda (cenoman)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Ceratosauria Abelisauridae
Wymiary i materiał kopalny Rugops. Uzupełnione fragmenty mają kolor szary. Autor: Crizz30.

Wstęp

Rugops to rodzaj abelizauryda żyjącego w "środkowej" kredzie (cenoman) na terenach dzisiejszej Afryki. Jest jednym z wcześniejszych przedstawicieli Abelisauridae, znanym z prawdopodobnie młodego okazu.

Odkrycie

Szczątki tego zwierzęcia znalazła w 2000 roku na Saharze ekspedycja prowadzona przez znanego paleontologa Paula Sereno (Project Exploration, online 2004). Było to ważne odkrycie z paleobiogeograficznego punktu widzenia - wcześniej powątpiewano w obecność przedstawicieli Abelisauroidea na kontynencie afrykańskim. Później odkryto kolejnego, jeszcze wcześniejszego abelizauryda z Nigru - Kryptops.

Etymologia

Rugops znaczy "pomarszczona twarz" (łac. ruga - "zmarszczka, fałda" i gr. opsi - "twarz"). Epitet gatunkowy (primus) oznacza "pierwszy". Teropod ten został tak nazwany ze względu na to, że jest jednym z pierwszych abelizaurydów z silnie zaznaczoną ornamentacją czaszki.

Materiał kopalny

Znaleziono jedynie dość kompletną czaszkę (MNN IGU1, Musee National du Niger), nie zawierającą zwłaszcza niektórych tylnobocznych kości.

Budowa

Rekonstrukcja głowy. Fot.: Bramfab.

Rekonstrukcja czaszki. Fot.: Ryan Somma.

Rekonstrukcja czaszki. Autor zdjęcia nieznany. Źródło: [1].

Rugops to abelizauryd charakteryzujący się małym oknem na górze czaszki między kością przedczołową, czołową, zaoczodołową a łzową oraz rzędem siedmiu małych otworów na górze każdej kości nosowej (diagnoza wg Sereno i in., 2004). Okno może być jednak cechą młodych osobników (Carrano i Sampson, 2008) a skoro występuje także u Ekrixinatosaurus (Calvo i in., 2004) i majungazaurynów, lecz nie u Abelisaurus, Aucasaurus, Carnotaurus i Viavenator, może być plezjomorfią (Filippi i in., 2016). Otworki na kościach nosowych ma także Carnotaurus (Carrano i Sampson, 2008). Ci ostatni autorzy twierdzą, że jest to niewątpliwie ważny takson, ponieważ kości mają smukłe proporcje, kości nosowe są cienkie a okna w czaszce duże. Moim zdaniem to także mogą być cechy juwenilne.

Charakterystyczną cechą abelizaurydów jest silnie pofałdowana, naznaczona guzkami i bruzdami powierzchnia czaszki, wskazująca na istnienie, prawdopodobnie keratynowej, struktury. Otworki na kościach mogły wspomagać takie pokrycie czaszki.

Filogeneza

W opublikowanych dotąd analizach Rugops okazuje się bazalnym abelizaurydem (zob. Ceratosauria#Kladogramy). Może to być jednak wynikiem niedojrzałości jedynego znanego osobnika.

Zasugerowano (Sereno i in., 2004), że znany z kości szczękowej abelizauryd z cenomanu-turonu Argentyny (UNPSJBPV 247 - Lamanna i in., 2002) jest bliskim krewnym rugopsa, jednak cechy łączące je są szeroko rozpowszechnione u abelizaurydów (Carrano i Sampson, 2008).

Wymiary

W różnych źródłach można przeczytać, że jego długość szacuje się na 6-9 m (Sereno w Science in Africa, online 2004). Jednak gdy zważy się na wymiary czaszki, to należy stwierdzić, że są to rozmiary znacznie przesadzone. Jak podają autorzy opisu rugopsa (Sereno i in., 2004), jego czaszka mierzy ok. 31,5 cm (na tej długości opierają się oszacowania podane w tabelce - zob.Abelisauridae#Wymiary), zaś Carrano i Sampson (2008) piszą, że czaszka jest "mała". Sereno i Brusatte (2008) podają, że kość szczękowa rugopsa jest podobnej wielkości co kryptopsa, która ma 25 cm (cała czaszka ok. 50 cm). Nie wiadomo, jakie rozmiary mógł osiągać w pełni wyrośnięty osobnik.

Paleoekologia

Czasem można się spotkać z opiniami, że Rugops był padlinożercą. Paul Sereno twierdzi, że "nie jest to czaszka stworzona do walki lub miażdżenia kości" (Science in Africa, online 2004). Argumenty to mała czaszka w porównaniu do reszty ciała i nieduże, "delikatne" zęby (za Skrepnick, online 2004; Project Exploration, online 2004). Nie znaleziono jednak żadnych pozaczaszkowych pozostałości po rugopsie, choć faktycznie abelizaurydy mają często krótsze czaszki w stosunku do długości ciała. Nie wiadomo, dlaczego skrócenie czaszek miałoby świadczyć o niedrapieżnym trybie życia. Także charakterystyczne, małe zęby (wraz z wieloma innymi cechami budowy abelizaurydów - m. in. potężną szyją, dużą siłą szczęk i ich masywnością, ruchliwością żuchwy) mogą być przystosowaniem do niespotykanego u innych mięsożernych dinozaurów sposobu polowania. Hipotezę o padlinożerności rugopsa skrytykował także Headden (online 2004), który sugeruje m.in., że kształt czaszki wskazuje, że trudno było by mu się odżywiać padliną - cechą padlinożerców są raczej długie, wąskie i niskie czaszki, dzięki którym mogą się one dostać do wnętrzności martwych zwierząt. Jednak wg niepublikowanych badań, krótkie zęby Rugops z prostą tylną krawędzią, w porównaniu ze współczesnymi ssakami, rzeczywiście mają sugerować padlinożerność (Thompson, 2011). Zob. też Abelisauridae#Interpretacja.

Rugops mógł polować na niedorosłe zauropody (rebbachizaurydy i somfospondyle), jednak prawdopodobnie nie był na szczycie drabiny pokarmowej, w osadach formacji Echkar znaleziono olbrzymiego teropoda Carcharodontosaurus iguidensis oraz zęby spinozauryda. Ofiarą rugopsa mogły padać krokodylomorfy - np. "kaczy krokodyl" Anatosuchus, lecz musiał się obawiać jego krewniaków, takich jak Laganosuchus o niepewnym trybie życia czy "strasznozęby" Kaprosuchus.

Spis gatunków

Rugops	Sereno, Wilson i Conrad, 2004
R. primus	Sereno, Wilson i Conrad, 2004

Bibliografia

Calvo, J.O., Rubilar, D., & Moreno, K. (2004) "A new Abelisauridae (Dinosauria: Theropoda) from northwest Patagonia" Ameghiniana, 41, 555-563

Carrano, M.T. & Sampson, S.D. (2008) "The phylogeny of Ceratosauria (Dinosauria: Theropoda)" Journal of Systematic Palaeontology, 6, 182-236.

Filippi, L.S., Méndez, A.H., Juarez Válieri, R.D. & Garrido, A.C. (2016) "A new brachyrostran with hypertrophied axial structures reveals an unexpected radiation of latest Cretaceous abelisaurids" Cretaceous Research, 61, 209-219. doi:10.1016/j.cretres.2015.12.018

Lamanna,M. C., Martınez, R. D. & Smith, J. B. (2002) "A definitive abelisaurid theropod dinosaur from the early Late Cretaceous of Patagonia" Journal of Vertebrate Paleontology, 22, 58–69.

Sereno, P.C., Wilson, J.A. & Conrad, J.L. (2004) "New dinosaurs link southern landmasses in the Mid-Cretaceous" Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences, 271, 1325-1330.

Sereno, P.C. & Brusatte, S.L. (2008) "Basal abelisaurid and carcharodontosaurid theropods from the Lower Cretaceous Elrhaz Formation of Niger" Acta Palaeontologica Polonica, 53(1), 15-46.

Headden, J.A. (online 2004) http://dml.cmnh.org/2004Jun/msg00105.html

Project Exploration (online 2004) http://www.projectexploration.org/news-060204.htm (kopia na https://web.archive.org/web/20040604061800/http://www.projectexploration.org/news-060204.htm )

Skrepnick, M. (online 2004) http://dml.cmnh.org/2004Jun/msg00087.html

Science in Africa (online 2004) http://www.scienceinafrica.co.za/2004/june/rugops.htm (kopia na https://web.archive.org/web/20120717061617/http://www.scienceinafrica.co.za/2004/june/rugops.htm )

Thompson, K. (2011) "Comparative analysis of abelisaurid skulls indicates dietary specialization" SVP 2011 Program and Abstracts Book, 204 [abstrakt]