Eosinopteryx

Autor:	Korekta:
Dawid Mazurek Maciej Ziegler	Łukasz Czepiński Mateusz Tałanda

Eosinopteryx (eosinopteryks)
Długość:	> 30 cm
Masa:	? g
Miejsce występowania:	Chiny - Liaoning (formacja Tiaojishan)
Czas występowania	ok. 160-155 Ma środkowa - późna jura (oksford?)
Systematyka	Dinosauria Theropoda Tetanurae Coelurosauria Paraves ? Troodontidae / ? Avialae
Okaz YFGP-T5197 eosinopteryksa. Źródło: Godefroit i in., 2013.
Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":4,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[],"imageoverlays":null}

Wstęp

Eosinopteryx to monotypowy rodzaj teropoda z grupy Paraves, znany z osadów formacji Tiaojishan (środkowa - późna jura) okolic Yaolugou w rejonie Jianchang (Chiny, zachód prowincji Liaoning).

Rekonstrukcja eosinopteryksa. Autor: Pilsator, [1]

Etymologia

Nazwę rodzajową jedynego znanego gatunku, Eosinopteryx brevipenna, można przetłumaczyć jako "wczesne chińskie pióro", a epitet gatunkowy "krótkopióry" odnosi się do jego zredukowanego opierzenia.

Materiał kopalny

Jedyny znany okaz, YFGP-T5197, to kompletny szkielet z zachowanym upierzeniem, lecz bez lotek i sterówek (patrz obok).

Wiek ontogenetyczny

Zrośnięte kości holotypu wskazują, że nie był to młody osobnik (Godefroit i in., 2013A), lecz badania histologiczne temu przeczą, gdyż zgodnie z nimi jest to młody okaz, mający poniżej roku (Prondvai i in. 2018).

Budowa i tryb życia

Poza ciekawą cechą zredukowanego opierzenia (brakuje mu lotek na śródstopiu i sterówek na ogonie), Eosinopteryx miał krótki pysk i ogon, silnie zredukowane szewrony na końcu ogona i charakterystycznie zbudowane - kość łzową, kość biodrową i paliczki stóp.

Biorąc pod uwagę wymienione cechy osteologiczne, a także kolejne - jak skrócone kończyny przednie i słabo zakrzywione pazury stóp - autorzy opisu tego dinozaura doszli do wniosku, że zredukowane upierzenie to nie artefakt tafonomiczny - więc byłoby to zwierzę nielotne. Godefroit i in. (2013A) uznali też, że dorosłe cechy okazu sugerują, że brak piór nie wynika z jego młodego wieku.

Eosinopteryx miałby biegać po lądzie a nie wspinać się na drzewa i szybować. Autorzy podają kolejną możliwą przyczynę tak słabego opierzenia - jest nią sezonowa utrata za życia zwierzęcia, choć to potwierdzić mogą jedynie kolejne okazy.

Spis gatunków

Eosinopteryx	Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013
E. brevipenna	Godefroit, Demuynck, Dyke, Hu, Escuillié i Claeys, 2013

Bibliografia

Godefroit P., Demuynck H., Dyke G., Hu D., Escuillié F. i P. Claeys. 2013A. Reduced plumage and flight ability of a new Jurassic paravian theropod from China. Nature Communications, 4, 1394. http://dx.doi.org/10.1038/ncomms2389

Godefroit P., Cau A., Dong-Yu H., Escuillié F., Wenhao W. i G. Dyke. 2013B. A Jurassic avialan dinosaur from China resolves the early phylogenetic history of birds. Nature, 498, 359-362. doi: 10.1038/nature12168

Prondvai, E., Godefroit, P., Adriaens, D. i Hu, D. Y. 2018. Intraskeletal histovariability, allometric growth patterns, and their functional implications in bird-like dinosaurs. Scientific reports, 8, 1-16. doi:10.1038/s41598-017-18218-9