Harpymimus
| Autor: | Korekta: |
| Dawid Mika | Tomasz Sokołowski |
| Harpymimus (harpimim) | |
|---|---|
| Długość: | 3,5 m |
| Masa: | 30 kg |
| Miejsce występowania: | Mongolia - Ajmak środkowogobijski |
| Czas występowania | 137-121 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
| 400px
Rekonstrukcja przyżyciowa harpymima. [1] | |
Wstęp
Harpymimus to niewielki teropod, występujący we wczesnej kredzie na terenach Mongolii. W odróżnieniu od późniejszych ornitomimów harpimim posiada zęby, ale tylko w żuchwie.
Został on znaleziony w Ajmaku środkowogobijskim (wschodniej części pustyni Gobi) w formacji Shinekhudug (Shinekhudukskaya Svita, hoteryw - barrem). Inne dinozaury znane z formacji Shinekhudug to prymitywny ceratops Psittacosaurus mongoliensis i styrakostern Altirhinus kurzanovi.
Materiał kopalny i budowa
Materiał kopalny oznaczony jako IGM 100/29 i przechowywany w Mongolskiej Akademii Nauk w Ulan Bator składa się z prawie kompletnego szkieletu bez części pasu barkowego, miednicy i kończyn tylnych.
Czaszka harpimima jest praktycznie kompletna, choć mocno zgnieciona, co może zniekształcać szczegóły anatomiczne. Są dowody na obecność dzioba u harpimima, który łącznie z zębami żuchwy służył najprawdopodobniej do chwytania pożywienia. Ogólnie budową przypomina inne ornitomimy - tak jak one ma długie uzbrojone w ostre pazury kończyny przednie i długie kończyny tylne. Zęby harpimima różnią się budową od zębów innych wczesnych ornitomimów jak Pelecanimimus polyodon i jest ich mniej. O ile pelikanimim ma 72 zęby w żuchwie i 145 w szczęce górnej harpimim ma ich zaledwie jedenaście i tylko w żuchwie.
Harpymimus a ewolucja ornitomimów
W 2005 Kobayashi i Rinchchen Barsbold ponownie przebadali skamieniałości harpimima. Podczas badań stwierdzili, że harpimim jest ornitomimem bardziej zaawansowanym niż Pelecanimimus. Diagnozę tą wystawiona na podstawie obecności następujących cech: jedenastu zębów w przedniej części żuchwy, przejścia między przednimi a tylnymi kręgami ogona przy osiemnastym kręgu ogonowym, obniżenie grzbietowe wokół łopatki i małe, ale głębokie wiązadła na kłykciu bocznym kości śródręcza III. Stwierdzili również, że ornitomimy wyewoluowały we wschodniej Azji lub Europie, a do Ameryki Północnej wyemigrowały we wczesnej kredzie.
Etymologia
Nazwa rodzajowa składa się z greckich słów harpyiai - "harpia" oraz mimos - "naśladowca" i oznacza "naśladowca Harpii" (potworów z mitologii greckiej). Epitet naukowy honoruje natomiast Aleksey'a P. Okladnikova - rosyjskiego palentologa.
Spis gatunków
| Harpymimus | Barsbold i Perle, 1984 |
|---|---|
| H. okladnikovi | Barsbold i Perle, 1984 |
