Olorotitan

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Wersja z dnia 14:59, 17 paź 2011 autorstwa Szerman (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „<small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Dawid Mazurek | Tomasz Sokołowski Dawid Mika |} </small> ---- {| ...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Dawid Mazurek Tomasz Sokołowski

Dawid Mika


Olorotitan (olorotytan)
Długość: ? m
Masa: ? t
Miejsce występowania: formacja Morrison

USA (Utah)

Czas występowania ok. 70-65 Ma

późna kreda ("środkowy" - górny mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Genasauria

Neornithischia

Cerapoda

Ornithopoda

Iguanodontia

Hadrosauridae

Lambeosaurinae

Źródło: Godefroit i in., 2003

Wstęp

Olorotytan (Olorotitan) to monotypowy rodzaj lambeozaurinowego hadrozaura z późnej kredy (mastrycht, ok. 70 - 65 Ma) dalekowschodniej Rosji. Znany jest jeden gatunek, O. arharensis, opisany na podstawie holotypu AEHM 2/845.

Lokalizacja

Jest to jak dotąd najlepiej zachowany ze wszystkich szkieletów lambeozaurinów znalezionych poza Ameryką Północną i jednocześnie jeden z najlepiej zachowanych szkieletów dinozaurów znalezionych w Rosji. Okaz znaleziono w Kundur (w rejonie Amur) w osadach górnej dolnej części/środkowej części formacji Tsagayan, w obrębie poziomów palynologicznych: Wodehouseia spinata - Aquilapollenites subtilis, które wskazują na "środkowy" - górny mastrycht.

Budowa i pokrewieństwo

Olorotytan był dużym hadrozaurem, o zbliżonych do Parasaurolophus cyrtocristatus rozmiarach. Był zapewne spokojnym dwu- i/lub czworo-nożnym roślinożercą używającym baterii zębowych do mielenia pożywienia. "Łabędzi tytan" miał bardzo charakterystyczną kryzę na czaszce (zob. Ryc. 1 a-b). W odcinku szyjnym posiadał 18 kręgów, dotychczasowy rekord dla hadrozaurów to 15. Również w odcinku krzyżowym występuje więcej niż zazwyczaj (10 - 12) kręgów: 15 lub 16. Dziwną cechą są dodatkowe połączenia między wyrostkami kolczystymi kręgów ogonowych w 1/3 długości od postawy tegoż (zob. Ryc. 1 d) - być może to patologia. O ile ostatnie dobrze zachowane lambeozauryny z Ameryki Północnej znane są z wczesnego mastrychtu, to w "środkowym" - górnym mastrychcie rejonu Amur oprócz olorotytana występują też: Amurosaurus i Charonosaurus. Analiza kladystyczna wykazała, że do bliskich krewnych olorotytana należą: Hypacrosaurus i Corythosaurus.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Olorotitan znaczy "łabędzi tytan" i być może odnosi się do grzebienia na czaszce tego dinozaura ptasiomiednicznego.




Spis gatunków

Olorotitan Godefroit, Bolotsky i Alifanov, 2003
O. arharensis Godefroit, Bolotsky i Alifanov, 2003

Bibliografia

Godefroit, P., Bolotsky, Y., & Alifanov, V. 2003. A remarkable hollow-crested hadrosaur from Russia: an Asian origin for lambeosaurines. Comptes Rendus Palevol 2 (2): 143 – 151.