Resoviaornis
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Resoviaornis (resowiaornis) | |
|---|---|
| Dieta | owadożerny lub owocożerny |
| Miejsce | Polska - Wola Rafałowska
(flisz karpacki) |
| Czas | ok. 29-28,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Zdjęcia oraz schematy przedstawiające zachowany szkielet Resoviaornis. Źródło: Bocheński i in., 2013 [1] | |
| Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Resoviaornis to ptak z rzędu wróblowych (Passeriformes) żyjący w oligocenie na terenie Polski. Jest to trzeci przedstawiciel Passeriformes odnaleziony w Europie. Resowiaornis jest najstarszym znanym wróblowym, który miał kość kruczą ze strukturę zwaną processus acrocoracoideus.
Materiał kopalny
Holotyp (MSMD Av WR-9a + b) to niemalże kompletny i artykułowany szkielet znajdujący się na dwóch płytach skalnych. Okaz jest przechowywany w Muzeum Skamieniałości i Minerałów w Dubiecku.
Szkielet Resoviaornis zachował się w dobrym stanie, nie widać na nich śladów działalności drapieżników i padlinożerców. Oznacza to, iż ciało ptaka musiało znaleźć się na dnie zbiornika wodnego np. morza.
Budowa i paleobiologia
Resoviaornis był niewielkim ptakiem mającym smukły dziób, który wskazywał owadożerną lub owocożerną dietę. Ptak ten miał również duże oczodoły, większe niż u przedstawicieli Paridae (sikory). Zachowało się co najmniej 15 kręgów przedkrzyżowych. Odcinek ogonowy liczył 5 lub 6 kręgów. Kość krucza miała dobrze rozwinięty i hakowaty processus acrocoracoideus. Omawiany ptak miał stosunkowo długie nogi. Cecha ta wskazuje, że Resoviaornis spędzał dużo czasu na ziemi.
Systematyka
Według Bocheńskiego i współpracowników (2013) Resoviaornis wykazuje mozaikę cech typowych dla Oscines (ptaki śpiewające) lub Suboscines (tyrankowce) dlatego pozycja opisywanego ptaka wewnątrz Passeriformes jest niepewna. Lowi-Merri i współautorzy (2024) uważają Resoviaornis za członka kladu Passeri oraz niewykluczają jego pokrewieństwa z Corvides lub Passerides.
Etymolgia
Nazwa rodzajowa Resoviaornis pochodzi od łacińskiej nazwy miasta Rzeszów znajdującego się niedaleko Woli Rafałowskiej, gdzie odnaleziono holotyp oraz zawiera greckie słowo ornis znaczące "ptak". Epitet gatunkowy jamrozi honoruje odkrywcę szkieletu Albina Jamroza.
Spis gatunków
| Resoviaornis | Bocheński, Tomek, Wertz i Świdnicka, 2013 |
| R. jamrozi | Bocheński, Tomek, Wertz i Świdnicka, 2013 |
Bibliografia
Bocheński, Z. M., Tomek, T., Wertz, K., & Świdnicka, E. (2013). "The third nearly complete passerine bird from the early Oligocene of Europe". Journal of Ornithology, 154, 923-931. doi:10.1007/s10336-013-0958-z
Lowi-Merri, T. M., Gjevori, M., Bocheński, Z. M., Wertz, K., & Claramunt, S. (2024). "Total-evidence dating and the phylogenetic affinities of early fossil passerines". Journal of Systematic Palaeontology, 22(1), 2356086. doi:10.1080/14772019.2024.2356086
