Augustynolophus: Różnice pomiędzy wersjami
m (tymczasowe.) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | # | + | {{DISPLAYTITLE:''Augustynolophus''}} |
| + | To jest zalążek artykułu. Rozbudową zajmuje się Dino: http://www.forum.dinozaury.com/viewtopic.php?p=44451#p44451. | ||
| + | <small> | ||
| + | {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | ||
| + | | Autor: | ||
| + | |- | ||
| + | | [[Łukasz Czepiński]] | ||
| + | |} | ||
| + | </small> | ||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | |||
| + | {| class="wikitable" style="text-align:left" align="left" | ||
| + | ! colspan=2 | ''Augustynolophus'' (augustynolof) | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''Długość''': | ||
| + | | do 12 m | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''Masa''': | ||
| + | | 3 t | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''[[:Kategoria:Lokacje|Miejsce występowania]]''': | ||
| + | | [[USA]] | ||
| + | <small>(formacja [[Moreno]]; Kalifornia)</small> | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''[[:Kategoria:Czas|Czas występowania]]''' | ||
| + | | 83,5-65,5 [[Ma]] | ||
| + | |||
| + | <small>późna [[kreda]] ([[kampan]]-[[mastrycht]])</small> | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''Systematyka''' | ||
| + | | [[Dinosauria]] | ||
| + | |||
| + | [[Ornithischia]] | ||
| + | |||
| + | [[Ornithopoda]] | ||
| + | |||
| + | [[Iguanodontia]] | ||
| + | |||
| + | [[Hadrosauridae]] | ||
| + | |||
| + | [[Saurolophinae]] | ||
| + | |||
| + | [[Saurolophini]] | ||
| + | |- | ||
| + | | colspan=2 |[[Plik:Saurolophus morrisi.jpg|400px]] | ||
| + | <small>Ryc. 1. | ||
| + | |- | ||
| + | ! colspan=2 | Mapa znalezisk: | ||
| + | |- | ||
| + | | colspan=2 | | ||
| + | <display_points type="terrain" zoom=3> | ||
| + | 36.6424519, -120.67712019999999|Panoche Tumey Hills, hrabstwo Fresno, formacja [[Moreno]], Kalifornia, [[USA]]|<small>''[[Augustynolophus]]'' morrisi - LACM/CIT 2852 ([[holotyp]]) i LACM/CIT 2760.</small> | ||
| + | </display_points><small>Występowanie ''Augustynolophus morrisi''.</small> | ||
| + | |} | ||
| + | |||
| + | ===Historia odkrycia=== | ||
| + | |||
| + | W latach 1939-1940 Chester Stock wraz z zespołem z Instytutu Technologii w Kaliifornii, zebrał dwa niekompletne szkielety hadrozaurydów, zawierające częściowo zachowane czaszki. Okazy te zostały znalezione w skałach późno[[kreda|kredowej]] formacji [[Moreno]] (Kalifornia; [[USA]]). W 1973 roku paleontolog William J. Morris zaklasyfikował te skamieniałości jako [[cf.]] ''Saurolophus'' [[sp.]]<ref>Morris,73</ref>. W 2010 roku Phill Bell i David Evans sugerowali, że kalifornijski hadrozauryd jest taksonem siostrzanym do ''Saurolophus'' lub ''Edmontosaurus'', jednak nie należy do żadnego z nich<ref>Bell,Evans,2010</ref>. Jednakże w 2013 roku Prieto-Marquez i Wagner ustanowili dlań nowy gatunek w obrębie rodzaju ''Saurolophus'' - ''S. morrisi''<ref>p-m,w,2012</ref>. | ||
| + | |||
| + | ===Materiał kopalny=== | ||
| + | |||
| + | [[Holotyp]]: LACM/CIT 2852 - szkielet, wraz z fragmentem lewej i większością prawej k. przedszczękowej, obiema k. szczękowymi, prawą k. jarzmową, prawą k. kwadratowo-jarzmową, częściową prawą k. kwadratową; prawą k. zaoczodołową, bocznopotyliczny (''paroccipital'') wyrostek prawej k. zewnętrznopotylicznej (''exoccipital''), k. przedzębowa, prawa i przedni fragment lewej k. zębowej, częsciowa k. kątowa górna, k. kątowa i płatowa; kręgi szyjne, grzbietowe i ogonowe, częściowa prawa łopatka, obie k. łokciowe, III k. śródstopia, różne elementy kończyn przednich i tylnych. | ||
| + | |||
| + | Materiał przypisany: LACM/CIT 2760 - fragmentaryczna czaszka (zawierająca przednią część dachu czaszki - częściowe k. czołowe, k. ciemieniową, k. łuskowe, k. uszne przednie [''[[prootic]]s''], k. nadpotyliczną i fragmenatryczne k. zewnątrzpotyliczne; prawdopodobnie złączone w części dalszej k. nosowe, obie k. szczękowe, niemal kompletna prawa k. kwadratowa, lewa i przednia połowa prawej k. zębowej, częściowa k. kątowa górna i pojedyncze izolowane zęby z k. zębowej) oraz szkielet pozaczaszkowy składający się z: lewej k. kruczej, lewej łopatki pozbawionej dalszego końca, lewej k. ramiennej, dalszego końca prawej k. ramiennej, bliższych części obu k. łokciowych i promieniowych, fragmentów obu k. udowych, bliższego końca lewej k. piszczelowej, lewej III k. śródstopia i wielu fragmentów kończyn przednich i tylnych. Okaz ten jest ok. 30% mniejszy od holotypu. | ||
| + | |||
| + | ===Diagnoza=== | ||
| + | {{Szablon:Diagnoza}} | ||
| + | |||
| + | Zaurolof o następującej [[autapomorfia|autapomorfii]]: k. zaoczodołowa z ornamentacją w postaci szerokiego, pochyłego rowka na wyrostku k. jarzmowej (ryc. ZZ). | ||
| + | |||
| + | ''S. morrisi'' różni się od mongolskiego i kanadyjskiego gatunku również dwiema innymi, mniej jasnymi cechami. Zewnętrzny otwór nosowy, zarówno u ''[[Prosaurolophus]]'' jak i ''Saurolophus'' jest wydłużony i szparkowaty, tworząc ciasno zwężone, niemal V-kształtne zakończenie pyskowo-wewnętrzne (''rostroventral terminus''). Podczas gdy u ''S. morrisii'' wyraźnie ostry przedni koniec otworu posiada V-kształtną pyskową krawędź, ale nie jest jasne, czy nozdrze było szparkowate. Co więcej, k. przedszczękowa i szczękowa okazu LACM/CIT 2852, ma o wiele głębsze otwarcie. Być może jest to efekt deformacji okazu w trakcie [[diageneza|diagenezy]] (tworzenia skały), jak sugerują Bell i Evans<ref>B&E'10</ref>, ale nie jest jasne, jak taka deformacja mogłaby wpłynąć na geometryczne przekształcenie kostnych nozdrzy, przez co autorzy opisu ''S. morrisi'' uznają, że skamieniałości przedstawiają oryginalną morfologię zwierzęcia<ref>P-m'12</ref>. | ||
| + | |||
| + | ===Etymologia=== | ||
| + | ''S. morrisi'' honoruje paleontologa [[William Morris|Williama J. Morrisa]], który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej<ref name="PM12">Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R. 2012. ''Saurolophus morrisi'', a new species of hadrosaurid dinosaur from the Late Cretaceous of the Pacific coast of North America. ''[[Acta Palaeontologica Polonica]] (w druku)''</ref>. Był pierwszym naukowcem, który sugerował przynależność kalifornijskiego hadrozauryda do rodzaju ''Saurolophus''<ref>Morris,73</ref>. | ||
| + | |||
| + | ==Spis gatunków== | ||
| + | {| class="wikitable" | ||
| + | ! ''Augustynolophus'' | ||
| + | | {{Kpt|[[Albert Prieto-Márquez|Prieto-Márquez]], [[Jonathan Wagner|Wagner]], [[Phil Bell|Bell]], [[Luis Chiappe|Chiappe]]}}, [[2014]] | ||
| + | |- | ||
| + | ! ''A. morrisi'' | ||
| + | | {{Kpt|Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe}}, 2014 | ||
| + | |- | ||
| + | | =''[[Saurolophus]] morrisi'' | ||
| + | | {{Kpt|Prieto-Márquez, Wagner}}, [[2013]] | ||
| + | |} | ||
| + | <small><references/></small> | ||
Wersja z 22:31, 10 lip 2014
To jest zalążek artykułu. Rozbudową zajmuje się Dino: http://www.forum.dinozaury.com/viewtopic.php?p=44451#p44451.
| Autor: |
| Łukasz Czepiński |
| Augustynolophus (augustynolof) | |
|---|---|
| Długość: | do 12 m |
| Masa: | 3 t |
| Miejsce występowania: | USA
(formacja Moreno; Kalifornia) |
| Czas występowania | 83,5-65,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Ryc. 1. | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy… Występowanie Augustynolophus morrisi.
| |
Historia odkrycia
W latach 1939-1940 Chester Stock wraz z zespołem z Instytutu Technologii w Kaliifornii, zebrał dwa niekompletne szkielety hadrozaurydów, zawierające częściowo zachowane czaszki. Okazy te zostały znalezione w skałach późnokredowej formacji Moreno (Kalifornia; USA). W 1973 roku paleontolog William J. Morris zaklasyfikował te skamieniałości jako cf. Saurolophus sp.[1]. W 2010 roku Phill Bell i David Evans sugerowali, że kalifornijski hadrozauryd jest taksonem siostrzanym do Saurolophus lub Edmontosaurus, jednak nie należy do żadnego z nich[2]. Jednakże w 2013 roku Prieto-Marquez i Wagner ustanowili dlań nowy gatunek w obrębie rodzaju Saurolophus - S. morrisi[3].
Materiał kopalny
Holotyp: LACM/CIT 2852 - szkielet, wraz z fragmentem lewej i większością prawej k. przedszczękowej, obiema k. szczękowymi, prawą k. jarzmową, prawą k. kwadratowo-jarzmową, częściową prawą k. kwadratową; prawą k. zaoczodołową, bocznopotyliczny (paroccipital) wyrostek prawej k. zewnętrznopotylicznej (exoccipital), k. przedzębowa, prawa i przedni fragment lewej k. zębowej, częsciowa k. kątowa górna, k. kątowa i płatowa; kręgi szyjne, grzbietowe i ogonowe, częściowa prawa łopatka, obie k. łokciowe, III k. śródstopia, różne elementy kończyn przednich i tylnych.
Materiał przypisany: LACM/CIT 2760 - fragmentaryczna czaszka (zawierająca przednią część dachu czaszki - częściowe k. czołowe, k. ciemieniową, k. łuskowe, k. uszne przednie [prootics], k. nadpotyliczną i fragmenatryczne k. zewnątrzpotyliczne; prawdopodobnie złączone w części dalszej k. nosowe, obie k. szczękowe, niemal kompletna prawa k. kwadratowa, lewa i przednia połowa prawej k. zębowej, częściowa k. kątowa górna i pojedyncze izolowane zęby z k. zębowej) oraz szkielet pozaczaszkowy składający się z: lewej k. kruczej, lewej łopatki pozbawionej dalszego końca, lewej k. ramiennej, dalszego końca prawej k. ramiennej, bliższych części obu k. łokciowych i promieniowych, fragmentów obu k. udowych, bliższego końca lewej k. piszczelowej, lewej III k. śródstopia i wielu fragmentów kończyn przednich i tylnych. Okaz ten jest ok. 30% mniejszy od holotypu.
Diagnoza
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Zaurolof o następującej autapomorfii: k. zaoczodołowa z ornamentacją w postaci szerokiego, pochyłego rowka na wyrostku k. jarzmowej (ryc. ZZ).
S. morrisi różni się od mongolskiego i kanadyjskiego gatunku również dwiema innymi, mniej jasnymi cechami. Zewnętrzny otwór nosowy, zarówno u Prosaurolophus jak i Saurolophus jest wydłużony i szparkowaty, tworząc ciasno zwężone, niemal V-kształtne zakończenie pyskowo-wewnętrzne (rostroventral terminus). Podczas gdy u S. morrisii wyraźnie ostry przedni koniec otworu posiada V-kształtną pyskową krawędź, ale nie jest jasne, czy nozdrze było szparkowate. Co więcej, k. przedszczękowa i szczękowa okazu LACM/CIT 2852, ma o wiele głębsze otwarcie. Być może jest to efekt deformacji okazu w trakcie diagenezy (tworzenia skały), jak sugerują Bell i Evans[4], ale nie jest jasne, jak taka deformacja mogłaby wpłynąć na geometryczne przekształcenie kostnych nozdrzy, przez co autorzy opisu S. morrisi uznają, że skamieniałości przedstawiają oryginalną morfologię zwierzęcia[5].
Etymologia
S. morrisi honoruje paleontologa Williama J. Morrisa, który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej[6]. Był pierwszym naukowcem, który sugerował przynależność kalifornijskiego hadrozauryda do rodzaju Saurolophus[7].
Spis gatunków
| Augustynolophus | Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe, 2014 |
|---|---|
| A. morrisi | Prieto-Márquez, Wagner, Bell, Chiappe, 2014 |
| =Saurolophus morrisi | Prieto-Márquez, Wagner, 2013 |
