Kinnareemimus

Do sprawdzenia (wiek, rozmiary).

Autor:	Korekta:
Tomasz Sokołowski Maciej Ziegler	Krzysztof Lichota Krzysztof Stuchlik

---

Kinnareemimus (kinnareemim/kinaremim)
Długość:	2-2,5 m
Masa:	? kg
Miejsce występowania:	Tajlandia - prowincja Khon Kaen (formacja Sao Khua)
Czas występowania	140-130 (?-125) Ma wczesna kreda (walanżyn - hoteryw (- ?barrem))
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Tetanurae Coelurosauria Ornithomimosauria ?Deinocheiridae
Rekonstrukcja przyżyciowa Kinnareemimus. Autor: "Himmapaan". [1]

Wstęp

Kinnareemimus to rodzaj teropoda, który żył podczas wczesnej kredy na terenach północno-wschodniej Tajlandii. Jest to jeden z najstarszych jak dotąd odkrytych ornitomimozaurów, gdyż występował w walanżynie i hoterywie przed 140-130 milionami lat (lub później, być może w barremie, 130-125 Ma). Mimo to budowa śródstopia wskazuje, iż jest bardziej zaawansowany od młodszych geologicznie Garudimimus i Harpymimus, lecz bardziej bazalny niż Archaeornithomimus.

Odkrycie i pozycja systematyczna

Niekompletny szkielet kinnareemima odkryty pod koniec XX wieku w osadach formacji Sao Khua (prowincja Khon Kaen) składa się między innymi z kręgów, kości łonowych, kości strzałkowej, kości śródstopia oraz paliczków. Odkrycie to wskazuje, że zaawansowane ornitomimozaury mogły wyewoluować w Azji.

Niepublikowane badania (Mortimer, online) sugerują, że Kinnareemimus może nie być ornitomimozaurem, lecz alwarezzaurydem lub jakimś innym bazalnym celurozaurem. Nieoficjalna analiza kladystyczna (Cau, online) wskazuje, że jest on taksonem siostrzanym Ornithomimidae. Analiza filogenetyczna Samathiego (2024) uznała go za bazalnego ornitomimozaura lub przedstawiciela grupy dejnochejrydów.

Materiał kopalny

Holotyp: niekompletna lewa III kość śródstopia z dalszym końcem i fragmentem trzonka (PW5A-100).

Przypisany materiał: dalszy koniec prawej III kości śródstopia (PW5A-107), środkowy fragment lewej III kości śródstopia (PW5A-103), bliższy koniec lewej III kości śródstopia (PW5A-104), bliższy koniec prawej III kości śródstopia (PW5A-131), lewa I kość śródstopia (PW5A-101), prawie kompletna prawa I kość śródstopia (PW5A-105), bliższy koniec lewej IV kości śródstopia (PW5A-102), kompletna prawa IV kość śródstopia (PW5A-106), dwa bliższe końce czwartej kości śródstopia (PW5A-108, 109), siedem kompletnych paliczków (PW5A-115, 116, 117, 118, 119, 120, 121), niekompletny pazur (PW5A-122), kompletna prawa i lewa piszczel (PW5A-110, 111), bliższy koniec lewej kości strzałkowej (PW5A-112), bliższy koniec lewej kości łonowej (PW5A-114), bliższy koniec prawej kości łonowej (PW5A-113), trzon kręgu grzbietowego (PW5A-123), niekompletny kręg ogonowy (PW5A-124), trzonek bliższego kręgu ogonowego (PW5A-130), trzonek centralnego kręgu ogonowego (PW5A-125), trzonki czterech dalszych kręgów ogonowych (PW5A-126, 127, 128, 129).

Etymologia

Nazwa rodzajowa pochodzi od słowa Kinnaree, imienia pełnej wdzięku istoty z tajskiej mitologii, z ciałem kobiety i nogami ptaka, która według mitu zamieszkuje legendarny las Himmapan, co jest aluzją do ptakopodobnej budowy holotypu. Do czasu naukowego opisania szczątków znany był pod nieformalną nazwą "Ginnareemimus". Zaś epitet gatunkowy odnosi się do miejsca odkrycia szczątków - prowincji Khon Kaen.

Spis gatunków

Kinnareemimus	Buffetaut, Suteethorn i Tong, 2009
= "Ginnareemimus"	Kaneko, 2000	nomen nudum
K. khonkaenensis	Buffetaut, Suteethorn i Tong, 2009

Bibliografia

Buffetaut, E., Suteethorn, V. and Tong, H. (2009). "An early 'ostrich dinosaur' (Theropoda: Ornithomimosauria) from the Early Cretaceous Sao Khua Formation of NE Thailand", pp. 229-243 IN E. Buffetaut, G. Cuny, J. Le Loeuff & V. Suteethorn (eds.), Late Palaeozoic and Mesozoic Ecosystems in SE Asia. Geological Society, London, Special Publications 315: 229-243. doi:10.1144/SP315.16 [2]

Samathi, A. (2024). "Phylogenetic position of Kinnareemimus khonkaenensis (Dinosauria: Theropoda: Ornithomimosauria) from the Lower Cretaceous of Thailand". Zootaxa. 5448 (1): 67–84. [3]

http://home.comcast.net/~eoraptor/Ornithomimosauria.htm#Ginnareemimus

http://theropoda.blogspot.com/2009/05/kinnareemimus-buffetaut-et-al-2009.html